Nanja, de te klein bevonden maar zeer sterke zeevrouw...

Nanja wilde als jong meisje al graag de wilde vaart op, maar ze was te klein bevonden. Ze kon immers niets eens op het kompas van de kompaspaal kijken... Dat werd ‘em dus niet! Nu is Nanja op haar 52^ste levensjaar uitbehandeld verklaard en wil ze nog graag één keer varen, het liefst met stormweer... Dat varen lukte, maar de wind was de grote afwezige vandaag. Toch hebben we samen met haar man en zoon, de Wensrijders van de SAW en vaarvrijwilliger Marc een superdag samen beleefd.

Wat na-ijlt is een gevoel van diep respect voor deze kleine moedige zelfstandige vrouw! Dag Nanja...

Auteur Vaarwens

Met dank aan:

Marina Monnickendam voor de gastvrijheid.
Havendienst Volendam voor de gastvrijheid.
Bakker Gutter voor de catering.
De Stichting Ambulancewens voor het vervoer.
Thijs en Liliane van de vuurtoren voor de gastvrijheid.

Afgelopen woensdag had ik het voorrecht om mee te mogen varen, samen met zoon Jos en man Sjaak.
En natuurlijk de medewerking van de wensenrijders.
Wat een geluk heb ik toch, deze nare ziekte brengt zoveel moois.
Echt je kunt van deze Extra tijd zoveel moois maken. En alle contacten die je nu maakt zijn vaak zo waardevol, zo heerlijk diepgaand, zo mooi.
Jammer dat ik je niet gezien heb Inge maar hoop dat Evert de appeltjes en jam niet voor zichzelf heeft gehouden.
Ik en ook de mannen hebben een schitterende dag gehad vanaf het eerste moment kwamen we in een warm bad terecht.
Wat een prachtig schip mijn complimenten voor de mooie lijnen die behouden zijn gebleven.
Deze dag was er 1 met een gouden randje. Deze dagen maken het dat je de mindere dagen makkelijker doorkomt.
Evert en Inge heel erg bedankt voor het mogen "lenen" van jullie huis.
Marc bedankt voor je assistentie en de heerlijke boterhammen.
Jammer genoeg was er geen storm en regen alleen oneindig water wat wel weer heel mooi was zo leek het net heel groot, je zag geen einde. ....
Echt dit was GENIETEN met hoofdletters.
Heel erg bedankt.
Ik hoop dat ik iets kan verzinnen waar ik jullie en de stichting mee kan helpen. Als jullie iets weten hou ik me aanbevolen.
Liefs van Nanja

Het verslag van Ambulancevrijwilliger Arjan:

Ik wil varen!!!
Dat was de zin die we vandaag zo veel hebben gehoord van onze gaste op deze speciale wensdag...
Voor mij was hij zo bijzonder omdat het de moeder betrof van een vriend van me. Er is een hoop geregel aan deze dag voorheen gegaan maar dankzij de geweldige samenwerking tussen Wensen Rijders en Evert Stel van Stichting Vaarwens is de laatste wens van Nanja uitgekomen. Varen... En of ze heeft gevaren! Bij aankomst in Monnikendam met ck stond evert ons al zwaaiend op te wachten. Achter zijn fietsje aan rijdend over de jachthaven richting de Meander. Een omgebouwde pilots/loods schip tot een stichting Vaarwens schip. Wat een heerlijke dag voor iedereen aan boord van de Meander. Vanaf de eerste minuut is iedereen een en al oor om de verhalen van Evert te horen. Vreemd maar ik mis hem nu al want dit is een man met inhoud, humor en liefde voor anderen. De manier waarop de verhalen gebracht worden zijn gewoon leuk, mooi en boeiend. Nanja straalde van oor tot oor. De verhalen van Evert en mark (zijn collega vandaag, want Inge was er niet), het uitzicht van het Ijsselmeer, het geronk van de 2 motoren, de gesprekken over de techniek in het schip en haar lieve familie om haar heen. Alle ingrediënten voor Nanja waren aanwezig! Als we ook maar een moment een haven invaarde om iets te bekijken was ze alweer bezig om evert zo ver te krijgen door te varen. Ik wil varen!!! O geweldig om deze schat zo in haar element te zien en de zorgen en pijn die ze heeft opzij te zetten. Wat een goed, diep en positief gesprek voerde ik, Sandra Sikkema en Nanja op de boeg van de Meander. Diep respekt voor haar hoe ze omgaat haar ziekte! De manier waarop dit gaat, liet Sandra en mij het vanaf een andere kant bekijken. Mooi moment van vandaag! Het bezoekje aan de vuurtoren van Marken, Volendam (waar we kibbeling gingen halen) en enkele vluchtplaatsten waren mooi maar direkt volge de woorden van Nanja...
Ik wil varen!!! Ze straalde... Wij hebben genoten van haar en daar doen we het voor! Dat is Wensenrijders en de stichting Vaarwens. Onze gasten uit hun kamer halen en er nog 1x op uit gaan. Die laatste keer weg van waar ze verblijven deze zware periode en doen wat ze nog die ene keer mee willen maken! Leven toevoegen aan de dagen komt weer tot zijn recht vandaag! En natuurlijk hebben Sandra en ik (zoals alle andere collega's die ooit een vaarwens meegemaakt hebben) genoten van een dagje vaarwens. Dit is een bijzondere gebeurtenis voor iedereen! En ik gun een dag als deze ook aan alle vrijwilligers van Wensenrijders omdat dit gewoon machtig mooi is om mee te maken.
Dikke dubbele pluim voor Evert en zijn vrouw Inge. Je moet het maar eens doen wat ze doen. Een schip opknappen/bouwen, onderhouden en laten varen om laatste wensen te vervullen voor gasten zoals vandaag. Ga er maar eens voor staan. Zoek maar eens sponsors en regel maar eens af en toe betalende gezelschappen zodat je het hoofd boven water kan houden. En dit alles uit liefde voor anderen... Dan zie je weleens dat iemand een onderscheiding krijgt omdat hij of zij een paar keer een berg beklimt of de 100 mtr hard kan lopen in een halve minuut. Wie zijn de helden? Ik kijk terug op een geslaagde wensdag! Vergeten kan ik vandaag nooit want een laatste wens vervullen voor iemand dicht bij je zal altijd bij blijven. En we kijken allemaal terug met een glimlach naar deze dag. Jos van Gils je bent een topper!!! Trots dat je je moeder hebt overgehaald dit mee te mogen maken! Geniet maar lekker na van vandaag.
Jullie verdiende deze dag...
Arjan.