Vaarwens 460 op 5-4-2017
Nog varen voor het slapen gaan...
Vaarwel moedige schat, wel thuis!
Sterkte lieve Fred en naasten.
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
KNZ&RV voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Amsterdam Marina voor de gastvrijheid
Oranjesluizen Amsterdam voor de vlotte schutting
Vaarvrijwilligers Henk en Nel
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Rust zacht lieve Gerda † 6-4-1017
In het hospice Den Helder verblijft Gerda. Ze lijdt aan ALS, die ziekte die je alles af neemt. Ze kan niet meer, het gaat niet meer, het is helemaal op! Ze wil er nog graag één keer uit voordat ze ons gaat verlaten. In het vooroverleg van de vaardag is al aangegeven dat het energiepakket van Gerda leeg is, dus het moet een kort tochtje worden...
De Meander ligt te fonkelen voor de sociëteit van de Koninklijke, als de ambulance aan komt rijden. Gerda haar naaste vrienden zijn al aan boord en zitten aan de koffie en Evert heeft ze al ingeseind over het reilen en zeilen van de stichting. Eenmaal binnen, wil Gerda van de brancard en lekker bij Evert achter de stuurstand zitten. Ambulancebroeders Jan en Cor helpen haar en nestelen haar in bij Evert. De zuurstofpomp wordt aangesloten en de dag begint...
De trossen gaan los en Evert grapt, vertelt en animeert, vaarvrijwilligers Henk en Nel zorgen voor de catering en iedereen geniet. Gerda kan zelf nauwelijks praten, maar luisteren gaat prima en ze hangt aan Evert zijn lippen. Ze schaterlacht om anekdotes en grappen, hapt naar zuurstof en Evert voelt zich rijk, om deze lieve vrouw in haar laatste uren nog éénmaal te kunnen laten vergeten dat het straks écht over is.
We varen door Gerda haar stad. Amsterdam laat zich van haar mooiste kant zien met prachtige wolkenluchten en glinsterend water, door de zon verlicht.
"Ben je al moe Gerda? Trek je het nog? Zal ik mijn mond een poosje houden?" vraagt Evert bezorgd, wetende dat Gerda weinig tot geen energie meer heeft.
Gerda wuift met een mooie glimlach en haar partner Fred zegt: "Het is ongelofelijk hoeveel energie ze hiervan krijgt!"
Uiteindelijk wordt het een volwaardige vaardag, want deze schat geniet werkelijk nog éénmaal met volle teugen.
De dag schuift gestaag voorbij en we weten dat dit Gerda haar laatste uren zijn... Als we Muiden weer binnenvaren wordt het stil. De Meander V meert aan en we helpen de uitgeputte lieve vrouw op de brancard. Er vloeien tranen, we knuffelen en houden elkaar vast, we delen de intense gevoelens van onmacht en verdriet. In de ambulance spreken Evert en Gerda samen iets af... We nemen met veel tranen afscheid voor altijd en morgenvroeg bij het ochtendgloren steken we een kaarsje aan voor Gerda...
Vaarwel moedige schat, wel thuis!
Sterkte lieve Fred en naasten.
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
KNZ&RV voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Amsterdam Marina voor de gastvrijheid
Oranjesluizen Amsterdam voor de vlotte schutting
Vaarvrijwilligers Henk en Nel
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Rust zacht lieve Gerda † 6-4-1017
