Vaarwens 513 op 17-8-2017
De regen kan de pret niet drukken…
Met enige regelmaat bezoekt onze gaste van vandaag het Sophia revalidatie ALS centrum in Den Haag. Daar ziet ze de mogelijkheid om samen met haar naasten een dag het water op te kunnen, even varen, even vergeten, even niet ziek zijn… De ALS neemt nog ruim voor haar 60ste levensjaar steeds meer van haar af! Haar armen kan ze al helemaal niet meer gebruiken en Stella is daardoor volledig afhankelijk geworden.
Ondanks de uitzichtloosheid van de ALS, zit ze niet bij de pakken neer en plukt iedere dag. Vandaag ging ze lekker het water op…
Na mooie zonnige dagen, trekt er een frontje over en het spettert gestaag als de familie arriveert op de haven van Waterland. Snel rijden we Stella met onze rolstoel tussen de regendruppels door aan boord.
Na de koffie gaan de trossen los en in de inmiddels stromende regen schuift de Meander V dapper door de golven over het water, waar Evert uren over kan vertellen…
Na met enthousiasme te hebben genoten van de torenbezichtiging, varen we weer richting Monnickendam met Stella haar echtgenoot aan het roer. Er worden plaatjes geschoten, er worden verhalen verteld, er worden belevenissen gedeeld, er wordt genoten met een grote ‘G’ door allen, in de huiselijke beschutting van de Meander V. Als we weer aanmeren, nemen we afscheid van een gezelschap dat zich de pret niet liet drukken door de regen, maar genoot van ieder moment dat we samen mochten delen.
Sterkte lieve Stella en je naasten…
Met dank aan:
Met enige regelmaat bezoekt onze gaste van vandaag het Sophia revalidatie ALS centrum in Den Haag. Daar ziet ze de mogelijkheid om samen met haar naasten een dag het water op te kunnen, even varen, even vergeten, even niet ziek zijn… De ALS neemt nog ruim voor haar 60ste levensjaar steeds meer van haar af! Haar armen kan ze al helemaal niet meer gebruiken en Stella is daardoor volledig afhankelijk geworden.
Ondanks de uitzichtloosheid van de ALS, zit ze niet bij de pakken neer en plukt iedere dag. Vandaag ging ze lekker het water op…
Na mooie zonnige dagen, trekt er een frontje over en het spettert gestaag als de familie arriveert op de haven van Waterland. Snel rijden we Stella met onze rolstoel tussen de regendruppels door aan boord.
“Ik kan gelukkig nog wel een stukkie lopen hoor!” oppert Stella als Evert haar op de lift wil zetten.
“Het glas is voor Stella niet half leeg, maar nog half vol!” denkt Evert als hij de positief ingestelde vrouw de trap op helpt. Ze vleit zich met haar naasten gezellig op de bank achter de stuurstand bij Evert neer, die gelijk begint te vertellen en even later ligt het gezelschap in een deuk van het lachen.
Na de koffie gaan de trossen los en in de inmiddels stromende regen schuift de Meander V dapper door de golven over het water, waar Evert uren over kan vertellen…
We lopen op Marken aan en worden achtervolgd door een reddingboot, dus even stunten met de gashandels en 1000 paardenkrachten… iedereen geniet…
Nog een laatste blik op het McDonaldseiland, want morgen is de attractie weg en dan naar Volendam. Eerst even passagieren, waarna de heerlijke lunch wordt geserveerd door vaarvrijwilligers Reina en Kees.
We varen naar de vuurtoren en Evert vertelt tientallen anekdotes over de bijzonder unieke locatie en haar bewoners. In straffe wind en druilregen meert de Meander V behendig aan bij de steiger en even later scharrelen Stella haar naasten met grote ogen rond, in en over de terp van de prachtige locatie, die voor weinigen is voorbehouden… Reina blijft bij Stella aan boord, want de terp betreden wordt teveel voor onze – door de ALS getergde – gaste haar lichaam.
Na met enthousiasme te hebben genoten van de torenbezichtiging, varen we weer richting Monnickendam met Stella haar echtgenoot aan het roer. Er worden plaatjes geschoten, er worden verhalen verteld, er worden belevenissen gedeeld, er wordt genoten met een grote ‘G’ door allen, in de huiselijke beschutting van de Meander V. Als we weer aanmeren, nemen we afscheid van een gezelschap dat zich de pret niet liet drukken door de regen, maar genoot van ieder moment dat we samen mochten delen.
Sterkte lieve Stella en je naasten…
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Havendienst Volendam voor de gastvrijheid.
Bakkerij Kees Gutter en slagerij Dirk Spronk voor de gesponsorde catering
Vrijwilligers Kees en Reina voor de inzet
Thijs en Liliane Spijker voor de gastvrijheid en voor de foto’s
