Vaarwens 545 op 4-4-2018
Een watermens vaart nog één keer...
Er zit voorjaar in de lucht. De Meander V ligt middenin de natuur in de haven van Muiden waar futen en andere watervogels hun uiterste best doen om een vrouwtje het hof te maken. De zon laat zich zien en het is droog als de ambulance de haven op komt rijden. Daarin ligt Bertus met zijn dochter aan zijn zijde. Hij zag een beetje tegen de reis op, maar nu heeft hij er zin in! Zijn andere dochter woont in Muiden, dus voor haar is het samen met haar man en twee zoons een thuiswedstrijd!
Even later staat hij in de stuurhut van de Meander V en Evert legt uit over het wel en wee van de Meander, de stichting en hun leven. Iedereen hangt aan zijn lippen en verbaast zich. Zelf de Muidenaren begrijpen eindelijk het doel van die ‘gele boot’ die met grote regelmaat bij de KNZ&RV vertoeft. De trossen gaan los en Bertus heeft pijn. Ambulancevrijwilliger Jan (lekker verwarrend, er zijn er vandaag 4 Jannen aan boord…) zorgt voor een pijnstillende shot en even later krijgt Bertus weer een glimlach op zijn gezicht.
Oooohhh…. Pampus, roept Bertus en dan komen de verhalen…
Hij voer op alles wat los en vast zat, hij was bij de Marine, hij voer op de Groene Draeck, het is een watermens in hart en nieren… hij is even terug in Muiden!
De hele vaardag hebben we Bertus met een glimlach zien genieten van alles wat de waterwereld een watermens kan bieden. Ook zijn naasten en beide kleinzoons hebben een superdag met hun zeer ernstig zieke opa beleefd en genoten van alles wat er te genieten valt. Vrijwilligster Marijke serveert en fotografeert, ambulancevrijwilligers Jan en Cor zorgen, Evert stuurt, fotografeert en vertelt, de familie geniet, en Bertus… Bertus zijn dag kan niet meer stuk!
Als we de thuishaven weer naderen, gaat nog even het gas er op en de 1000 Pk laten zich spreken... Iedereen is enthousiast en laaft zich aan het gebeuren. Moe maar voldaan gaat hij na een enerverende vaardag de ambulance weer in, met een hoofd vol herinneringen en een USB stick vol fotomateriaal van de dag.
“Dankjewel voor dit geschenk schipper… Je hebt me een topdag bezorgt. Ik was even terug in de tijd, super!” fluistert Bertus in Evert zijn oor bij het afscheid, dat voor altijd zal zijn.
Met een ferme handdruk en een knuffel laten we de zeeman los, op weg naar zijn allerlaatste reis…
Vaarwel Bertus.
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Stichting Ambulance Wens Nederland voor de wens en het vervoer
KNZ&RV voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Amsterdam Marina voor de gastvrijheid
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Vaarvrijwilliger Marijke voor haar inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Eens zullen we allemaal gaan. Eens komt aan ieders leven een eind en ieder eind zal anders zijn. Ook Bertus is bezig met zijn laatste stukje en verblijft in het Hospice in Den Helder. Hij hoort over de geweldige vaardagen van Vaarwens en met een varend verleden besluit hij er nog éénmaal met zijn naasten gebruik van te maken. Zijn conditie is echter slecht te noemen, maar de Stichting Ambulance Wens staat altijd voor ons klaar. Ze gaan Bertus veilig en verpleegd naar Muiden brengen voor een heerlijke vergeet dag op het water…
Er zit voorjaar in de lucht. De Meander V ligt middenin de natuur in de haven van Muiden waar futen en andere watervogels hun uiterste best doen om een vrouwtje het hof te maken. De zon laat zich zien en het is droog als de ambulance de haven op komt rijden. Daarin ligt Bertus met zijn dochter aan zijn zijde. Hij zag een beetje tegen de reis op, maar nu heeft hij er zin in! Zijn andere dochter woont in Muiden, dus voor haar is het samen met haar man en twee zoons een thuiswedstrijd!
“Goede reis gehad?” vraagt Evert. “We gaan een hele dag lekker het water op!”
Bertus wil eigenlijk alles tegelijk vertellen, want over zijn nautische achtergrond kun je een avondlang praten. “Eerst maar aan boord Bertus, straks kletsen we verder!” lacht Evert.
Even later staat hij in de stuurhut van de Meander V en Evert legt uit over het wel en wee van de Meander, de stichting en hun leven. Iedereen hangt aan zijn lippen en verbaast zich. Zelf de Muidenaren begrijpen eindelijk het doel van die ‘gele boot’ die met grote regelmaat bij de KNZ&RV vertoeft. De trossen gaan los en Bertus heeft pijn. Ambulancevrijwilliger Jan (lekker verwarrend, er zijn er vandaag 4 Jannen aan boord…) zorgt voor een pijnstillende shot en even later krijgt Bertus weer een glimlach op zijn gezicht.
Oooohhh…. Pampus, roept Bertus en dan komen de verhalen…
Hij voer op alles wat los en vast zat, hij was bij de Marine, hij voer op de Groene Draeck, het is een watermens in hart en nieren… hij is even terug in Muiden!
De hele vaardag hebben we Bertus met een glimlach zien genieten van alles wat de waterwereld een watermens kan bieden. Ook zijn naasten en beide kleinzoons hebben een superdag met hun zeer ernstig zieke opa beleefd en genoten van alles wat er te genieten valt. Vrijwilligster Marijke serveert en fotografeert, ambulancevrijwilligers Jan en Cor zorgen, Evert stuurt, fotografeert en vertelt, de familie geniet, en Bertus… Bertus zijn dag kan niet meer stuk!
Als we de thuishaven weer naderen, gaat nog even het gas er op en de 1000 Pk laten zich spreken... Iedereen is enthousiast en laaft zich aan het gebeuren. Moe maar voldaan gaat hij na een enerverende vaardag de ambulance weer in, met een hoofd vol herinneringen en een USB stick vol fotomateriaal van de dag.
“Dankjewel voor dit geschenk schipper… Je hebt me een topdag bezorgt. Ik was even terug in de tijd, super!” fluistert Bertus in Evert zijn oor bij het afscheid, dat voor altijd zal zijn.
Met een ferme handdruk en een knuffel laten we de zeeman los, op weg naar zijn allerlaatste reis…
Vaarwel Bertus.
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Stichting Ambulance Wens Nederland voor de wens en het vervoer
KNZ&RV voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Amsterdam Marina voor de gastvrijheid
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Vaarvrijwilliger Marijke voor haar inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
