Vaarwens 559 op 16-5-2018
Een waaidag op het weidse water…
Met dank aan:
Waterland Monnickendam voor het gratis faciliteren van de ligplaats
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en verpleging
Haven Volendam voor de gastvrijheid
De Bakkers van Kees Gutter en Dirk Spronk voor de catering
Vaarvrijwilligster Ada voor haar inzet en Thijs voor de foto’s
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Lief bericht van schoondochter Natalja:
In het hospice Kajan in Hilversum verblijft Diny. Ze is in de herfst van haar leven getroffen door - de nog altijd meest dodelijke ziekte - kanker en wacht op wat gaat komen. Ze brengt haar tijd geduldig door met luisteren naar klassieke muziek en wat er zoal langs komt. Ineens is er een mogelijkheid om er nog even uit te kunnen, met een boot nog wel… Diny fleurt op en heeft er zin in! Als snel is de wens geregeld en de ambulance komt de broze vrouw halen.
De warmte is uit de lucht en er staat een straffe noordwesten wind. Foute boel, want dan kunnen we niet naar de vuurtoren omdat de golven vanuit het noorden aan komen rollen en tegen de terp beuken. Daar is de Meander V niet zo dol op, evenals de schipper en de bemanning. Enfin… anders is er ook genoeg te zien, dus passen we het vaarplan een beetje aan.
De ambulance arriveert keurig op tijd op de haven en als de deuren open gaan, ligt daar een stralende dame. Duidelijk… ze heeft er zin in! Een warm welkom van Evert en Ada en even later wordt ze behendig aan boord gereden. Even later staat ze heerlijk binnen en kijkt met een prachtig uitzicht over het weidse Gouwzeewater dat voor ons ligt. Koffie, kletspraatje en de trossen gaan los…
Terwijl we over de Gouwzee varen, begint het zonnetje door te komen. Diny ligt met een permanente grote glimlach te genieten van alles wat tot haar komt, en haar schoondochter Natalja geniet niet minder. Ze heeft veel gezeild en kent het gebied, maar nu voelt het toch anders… Zorgzaam blijft ze bij haar lieve schoonmoeder en deelt met haar de dag. Ook de vrijwilligers van de ambulance genieten, want voor hun beiden is het ook de eerste keer dat ze met een vaarwens meegaan…
Als we Marken uit varen, merken we dat de wind nog meer is aangetrokken en de Meander V wiegt naar Volendam. Daar genieten we van de lunch en de gezelligheid op de dijk. Diny doet even een hazenslaapje, want de ziekte eist zijn tol, maar niet lang… Tien minuutjes later staan de ogen weer wijd open om maar niets van de dag te missen. Natalja komt terug met heerlijke vis en dan gaan de trossen weer los. Er staat nu een kleine windkracht 7 uit het noordwesten en we slingeren gestaag naar de vuurtoren.
Thijs maakt foto’s en wij stuiteren de hoek om. Als we zijn gekeerd, zet Evert tot groot genoegen van iedereen het gas er op en de Meander V klieft met spectaculair opspattend buiswater voor de toren langs. Thijs blijft foto’s schieten en de opnames moeten wel spectaculair zijn…
Als we weer op normale snelheid varen, merken we hoe de wind is toegenomen en er wordt nu ook code geel afgegeven. Bruut schommelen we weer ons veilige Gouwzeetje op, en dan gaat de telefoon… Thijs zijn camera is stuk en bijna alle foto’s zijn mislukt!!!
Jammer, maar niet getreurd. Diny gaat terug naar het hospice met ruim 100 foto’s van de dag die we zelf hebben geschoten!
We nemen met een dikke knuffel afscheid van deze genietende vrouw die het leven nam- en nog neemt zoals het is en onder begeleiding van een jammerend fluitconcert, veroorzaakt door de wind in de stagen, zwaaien we de ambulance uit totdat ze uit het zicht is.
Vaarwel lieve dappere Diny
Auteur Vaarwens.Met dank aan:
Waterland Monnickendam voor het gratis faciliteren van de ligplaats
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en verpleging
Haven Volendam voor de gastvrijheid
De Bakkers van Kees Gutter en Dirk Spronk voor de catering
Vaarvrijwilligster Ada voor haar inzet en Thijs voor de foto’s
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Lief bericht van schoondochter Natalja:
Beste Evert en vrijwilligers, wat een geweldige en zeer bijzondere dag was het vandaag. Ik heb nooit durven dromen mijn 84-jarige schoonmoeder te mogen vergezellen op jullie geweldige schip Meander en met windkracht 7 over het Markermeer langs het Paard van Marken te racen. Onvergetelijk.
Veel respect voor wat je met vaarwens doet voor anderen en voor elkaar krijgt. Veel dank en hopelijk komt er de financiële steun voor het nieuwe schip snel rond zodat er nog meer vaarwensen vervuld kunnen worden!
Natalja.