Vaarwens 568 op 13-6-2018
Kon het maar eeuwig duren…
Met dank aan:
-
Om nog maar net over je 50ste te worden gediagnosticeerd met de boodschap dat men niets meer voor je kan doen, terwijl je eigenlijk nog een heel leven voor je zou moeten hebben, is een wreed lot. Hettie overkwam het. De schijnbaar oersterke vrouw verliest haar strijd tegen (helaas nog steeds) volksziekte nummer één! Ze geeft zich echter niet gewonnen en haalt uit haar laatste dagen wat er in zit. Vandaag reed ze uiterst zwak, maar vastbesloten met haar naasten vanuit Friesland naar Monnickendam om nog een dagje het water op te gaan…
-
Donkere wolken en matige temperaturen bepalen het weerbeeld maar af en toe krijgen we een glimp van de zon te zien. Keurig op tijd arriveert Hettie met haar naasten op de haven en er volgt een warm welkom. Kleinzoontje Mike van 2 is ook mee en Hettie geniet nu al, als de kleine kraait van plezier en opwinding. Het wordt een topdag!
-
Vaarvrijwilligsters Marijke en Iris staan klaar om iedereen op te vangen en even later zit het hele gezelschap bij Evert achter de stuurstand te genieten van een kopje koffie, koek en van het moment. Na een introductie van Evert gaan de trossen los en we zien een traan over Hettie haar wang rollen. Ze was toch wel gespannen en nerveus om dit evenement aan te gaan, maar eenmaal aan boord valt alle spanning van haar af en ze geniet enorm. De rollercoaster van emoties maakt plaats voor een gevoel van thuiskomen en veilig voelen aan boord. Dat is waar het ons om is te doen…
-
De Meander V snort over de Gouwzee en bezoekt al haar haventjes, meert aan in Volendam, waar we zoals altijd zeer gastvrij worden ontvangen. Daar wordt de lunch geserveerd, waarna we met z’n allen naar de fotograaf gaan om nog éénmaal een familieportret te maken. Een prachtige verkleedpartij volgt en de kleine Mike is het stralend middelpunt van dit gebeuren. Er wordt een prachtige foto gemaakt en Hettie kijkt ontroerd naar het resultaat… Evert is benieuwd wat er in haar gedachten omgaat als ze enige tijd geconcentreerd de foto in zich opneemt. We kunnen er ons - denk ik - geen voorstelling van maken…
-
We varen, vertellen, vertoeven en vergeten weer als we open water op gaan. De Meander V wiegt over de golven van de noordwestenwind en scharrelt langs de vuurtoren, waar zoveel over te vertellen is. Hettie ligt weer heerlijk ingenesteld op de bank achter de stuurstand en sluit haar ogen…
“Moeten we niet terug? Ze is moe en slaapt volgens mij al!” oppert Evert met gedempte stem.
Hettie haar ogen gaan wijd open; “ Nee hoor… ik geniet alleen maar! Het kan mij niet lang genoeg duren!”
-
Inmiddels laat de zon zich wat vaker zien en iedereen laaft zich aan de vaardag. Hettie haar echtgenoot Peter is voormalig Marineman en zit aan het roer, De dochters scharrelen buiten, Mike zit bij opa op schoot en even lijkt het alsof er helemaal niets aan de hand is… Kon dit meer eeuwig duren…
-
Vaarwel flinke Hettie,
Sterkte lief gezin
Auteur Vaarwens.
Een ontroerend berichtje van Hettie:
Lieve Evert
Jullie hebben voor mij een gewone dag , in een droomdag omgetoverd. Het was geweldig!!!
Zeer emotioneel (voor mij en ons gezin) De traantjes heb ik vaak ingehouden, maar ik denk dat jullie dit wel weten. En Evert wat hebben we gelachen .....HEERLIJK
Ook wil ik de toppers van je bedanken Marijke en Iris, zij stonden elk moment voor ons klaar, eten, drinken en vooral een praatje.
Echt, ik kan het niet in woorden vertellen
JULLIE ZIJN TOPPERS !!😘
Hettie Visser
Met dank aan:
Waterland Monnickendam voor het gratis faciliteren van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Foto Zwarthoed voor het familieportret in klederdracht
De Bakkers van Kees Gutter en Dirk Spronk voor de catering
