Het sluipt binnen, het begint met tintelingen, het begint met lichte spieruitval, een knieoperatie en dan is het er ineens… de diagnose ALS!

Jo trof het… of liever gezegd, hij trof het niet! Successievelijk vallen er dingen uit. Eten gaat moeizaam, praten wordt moeilijk, what is next?

Jo was spuitgieter en genoot van zijn beroep, maar dan houdt het op. Volledig afhankelijk en hulpbehoevend verblijft hij thuis, dat zijn lieve vrouw Elise helemaal aan heeft laten passen. Zij is dan ook voornemens om Jo tot het allerlaatste te willen verzorgen… wat een topper!!

-

Vandaag gaat Jo een dagje varen. Hij stond met zijn familie al op vorige week vrijdag gepland, maar toen lag Evert ziek te kooi. Vandaag doen we een nieuwe poging en de zon schijnt nog steeds als de familie uit Landgraaf in Monnickendam arriveert. Er is enthousiasme en vreugde om te zien dat zijn twee kleinkinderen er zin in hebben. De allerkleinste heeft nog geen besef van het gebeuren en ligt lekker in de maxicosy terwijl iedereen elkaar hartelijk begroet. Jo rijdt de grote elektrische rolstoel behendig met zijn kleindochter op schoot naar de Meander V, maar tijdens de manoeuvre om aan boord te gaan, lijkt het ons toch veiliger als hij dat alleen gaat doen.

-

Gezelligheid, koffie met koek en frisdank voor de kleinsten op ‘Costa Del Achterdek’ in de stralende zon, geeft al een vakantiegevoel. Na een welkomstpraatje van Evert, kruipt vaarvrijwilliger Hanno achter het roer en we varen gezellig ons rondje Gouwzee. Iedereen kletst, keuvelt, fotografeert en laaft zich aan het intieme verblijf op de Meander V. Tijdens een onderonsje in de stuurhut horen we het onthutsende verhaal dat de familie tijdens een korte vakantie in Tenerife ook nog is overvallen en dat Elise en haar vriendin met messteken in het ziekenhuis belandden… Jo ontsprong de dans…wat een toestand!

-

Aan boord van de Meander V voelt iedereen zich veilig en we scharrelen Volendam binnen. Daar genieten we van een uitbundige lunch, door Ellie bereidt en vervolgens gaat het Limburgse gezelschap Volendam even in. Ze blijven nogal even weg, waaruit blijkt dat ze zich vermaken in de Hollandse toeristenattractie. Jo geniet met name van zijn kleinkinderen, zijn alles, zijn trots, zijn… Hij zal ze moeten loslaten en kan ze niet zien opgroeien, een hard gelag, maar nu kan hij er nog van genieten, tomeloos!!!

-

De trossen gaan weer los en we maken nog een rondje Markermeer langs de vuurtoren. De wind zit in de noord, en dan kunnen we niet aanmeren op de palen vanwege de golfslag, maar evengoed krijgt iedereen de bijzondere geschiedenis van de markante vuurtoren mee. Dan keren we terug naar Monnickendam en de dag vloog voor Jo voorbij. Het was een topdag in alle opzichten…