-

Onze gaste van vandaag krijgt al veel te jong op 63 jarige leeftijd de boodschap dat het leven zeer binnenkort eindig is. Haar leven ging al niet echt over rozen en dapper ondergaat ze haar wrede lot, maar zit niet bij de pakken neer. De intakes voor opname in het hospice zijn geweest, maar ze is er nog niet aan toe! “Dan is het zo definitief, dan is het eindstation bereikt, dan is het voor mij over!” zegt de lieve vrouw zachtjes tijdens het interview, dat radioverslaggeefster Mieke Lamers vandaag maakt over haar vaardag. In elk geval ging Leonie vandaag een heerlijke dag het weidse water op met haar hartsvriendin en buddy Monique.

-

Het autootje met de twee lieftallige dames er in arriveert al vroeg op de haven van Monnickendam en onze verslaggeefster rijdt er direct achteraan, want er waren eens een keertje geen files in de regio. Evert en Inge hebben de koffiepot nog niet eens aangezet en zijn nog volop in voorbereiding van de dag, maar schakelen snel. De broze Leonie wordt voorzichtig aan boord geholpen en even later komt ook vrijwilligster Marijke binnen en iedereen zit genoeglijk aan boord om de dag te gaan maken. De weersberichten beloven weinig goeds. Er zijn buien met harde wind en onweer in de maak, maar Evert lacht; “Wij varen altijd, weer of geen weer!”

-

Gisteren zag Leoni tegen de dag op. Ze is moegestreden en haar batterij staat nog amper op 10 procent. Ziek zijn, onzeker zijn, pijn, medicatie, versuftheid, angsten… het zijn ingrediënten die een plezierdagje varen toch echt wel in de weg staan, maar buddy Monique geeft haar een peptalk en beweegt haar de dag toch te gaan maken. Eénmaal binnen in de stuurhut van de Meander V wordt Leonie comfortabel bij Evert ingenesteld op de bank achter de stuurstand. Ze kijkt haar ogen uit; “Wat een prachtig schip en wat een genot om hier te mogen wonen. Wat lief dat jullie dit met mij delen!” zegt Leonie enigszins tot rust gekomen…

-

Iedereen zit aan de koffie en Evert begint te vertellen over het schip, haar historie en over het ontstaan van Vaarwens. Leonie en Monique luisteren enthousiast en aandachtig en gedeeltes van het gesprek worden opgenomen voor de radio-uitzending van ‘Zin in Weekend’ op 1 en 2 september, radio 5 NPO… tussen 18.00 en 19.00 uur! De trossen gaan los en Leonie begint te genieten, te laven en te leven… Gedurende de tocht hangt ze aan Everts lippen, terwijl Inge en Marijke zorgen en tegelijk praten met onze verslaggeefster. We meren aan in Volendam, lunchen heerlijk en er wordt flink gegeten. Daarna in de rolstoel naar de fotograaf voor een prachtige foto in klederdracht. Als Leonie terugkomt, zegt ze; “Mag ik even liggen? Ik vond het geweldig maar ben helemaal kapot!”

-

We gaan weer varen en de wind is aangetrokken tot windkracht 7, maar toch schijnt de zon uitbundig tussen overtrekkende wolkenpartijen. Varen in deze omstandigheden is haast onwerkelijk mooi en iedereen geniet van de schitterende panorama’s. “Jammer dat Mieke dit alleen in geluid en niet in beeld kan brengen!” lacht Evert… “We varen nu naar de vuurtoren van Marken en… blablabla”, hij begint over de prachtige locatie te vertellen. Iedereen is enthousiast maar over de marifoon klinken verontrustende geluiden over jachten in nood. Het weer is toch al flink slecht, maar wij merken er niets van, wij genieten van de elementen van de natuur….

-

Leoni voelt dat haar energiebatterijtje zo goed als leeg is en wil graag even rusten, dus gaan we zonder haar even de vuurtoren bezichtigen. Inge is stand-by en verzorgt Leonie lief terwijl iedereen zich aan de geweldige mooie toren met haar unieke locatie laaft. Als we terugkomen is Leonie haar batterijtje weer een beetje opgeladen en met heldere ogen ligt ze op de bank te genieten. Ze straalt, ze lacht, ze is op een bepaalde manier gelukkig en ze leeft haar moment in dankbaarheid!!

We varen terug over onstuimig water met krullende golftopjes, want de wind is flink aangetrokken. De Meander V maakt het geen moer uit en doorklieft ze als boter met haar kostbare lading…

-

We delen honderden foto’s op een USB stick, kletsen en keuvelen over van alles terwijl we over glinsterende stuivende golven terugvaren naar Monnickendam. We draaien Evert en Inge hun lijflied ‘Watermensen’ van de 3J’s en dan is het even stil. Het lied vertolkt het paar hun leven met- en op het water en iedereen voelt het in deze song. We meren aan en nemen afscheid met een knuffel, een hug en een traan als Leonie zegt; “Dankjewel lieve mensen. Dit was de mooiste dag van mijn leven!”

Vaarwel lieve Leonie.

Auteur Vaarwens.

Met dank aan:

Jachthaven Waterland Monnickendam voor het gratis faciliteren van de ligplaats

Haven Volendam voor de gastvrijheid

Bakkerij Kees Gutter en Keurslager Dirk Spronk voor de catering

Thijs en Liliane voor de gastvrijheid

Vaarvrijwilligers Marijke en Inge voor hun inzet

Radioreporter Mieke Lamers voor het interview en de uitzending

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...