Na een zorgzaam leven, leef je je laatste dagen in het hospice en wacht op wat gaat komen. Je eens zo sterkte postuur is getransformeerd tot een sterk vermagerd en kwetsbaar lichaam en je bent te zwak om nog een stap te zetten, maar je geest is nog sterk! Je wilt nog graag éénmaal varen, het water op, genieten van de weidse waterwereld! Dat kan bij Vaarwens en dochter Mary vult voor haar moeder het intakeformulier in. Inge regelt binnen een week de wens en ambulancevervoer en vandaag is het al zo ver…

-

De zon schijnt waterig en de wind houdt zich koest als de ambulance in Monnickendam arriveert. Vaarvrijwilliger Danny staat klaar met de camera als de ambu open gaat en daarin ligt Truus met een verwachtingsvolle glimlach. Ze is wel een beetje angstig, maar na een warm welkom van Evert verdwijnt dat al snel. Haar man Jan, beide kinderen Mary en Ferry en kleinzoon Mike vergezellen haar naar de Meander V, waar Evert een kort welkom doet onder genot van een kopje koffie en dan gaan de trossen los.

-

Truus en Jan zijn watermensen, ze zeilden en voeren met motorboten en genoten van het water. Vandaag herbeleven ze het allemaal nog één keer. De sfeer aan boord is ontspannen en Truus krijgt met regelmaat een glimlach op haar gezicht. Evert zit aan het roer en deelt enthousiast met haar naasten, die beurtelings aan zijn lippen hangen. We meren aan in Volendam en genieten van een heerlijke lunch die Danny heeft klaargemaakt. “Eet smakelijk mensen. Cas Spijkers is er niks bij!”, roept Evert als de weldadig belegde broodjes worden geserveerd.

-

“Wat zou je er van vinden als jullie met z’n allen nog een keer in klederdracht een familieportret gaan maken?” Even wordt er getwijfeld, maar al snel slaat de mening om in een positieve reactie. Even later is iedereen zich in een Volendams kostuum aan het hijsen en ook Truus wordt op de brancard omgetoverd tot een ‘palingvrouwtje’! Het resultaat is een prachtig familieportret waarmee iedereen in zijn/haar nopjes is. Met dank aan foto Zwarthoed voor de inzet in deze!

-

We varen naar de vuurtoren en Thijs is niet thuis, maar zijn echtgenote Liliane vangt ons op. Truus kan niet van boord, maar vindt het heerlijk om vanaf de Meander V de prachtige toren van dichtbij te bekijken terwijl Evert een rondleiding aan haar naasten geeft. Iedereen is overweldigd van de prachtige locatie en de eer hier te mogen rondwandelen. Er worden veel plaatjes geschoten als herinnering en daarna gaan we weer aan boord. De trossen gaan weer los en we snorren huiswaarts. De indrukken, de belevenis en de gezelligheid eisen hun tol voor Truus en af en toe zakt de schat even weg, maar steeds weer gaan de ogen open om niets van haar allerlaatste uitje ongemerkt voorbij te laten gaan. Truus is moegestreden door haar ziekte, maar niet moe genoeg om dit te willen missen!

-

In de haven nemen we afscheid van deze lieve varensvrouw, die vandaag op één na haar laatste vaart maakte met haar naasten en genoot, zoveel als je maar kunt genieten!

Vaarwel lieve Truus.

Auteur Vaarwens.

Met dank aan:

Jachthaven Waterland Monnickendam voor het gratis faciliteren van de ligplaats

Stichting Ambulance Wens voor het vervoer en de verpleging

Haven Volendam voor de gastvrijheid

Bakkerij Kees Gutter en Keurslager Dirk Spronk voor de catering

Thijs en Liliane voor de gastvrijheid

Vaarvrijwilliger Danny voor zijn inzet

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...