Altijd bezig met techniek, oude Jeep opknappen, bootje bouwen, varen, vrijheid ervaren… Theo was een bezige bij en ontzettend handig. In de herfst van zijn leven denkt hij samen met zijn geliefde Truus te kunnen gaan genieten van zijn creaties, maar dan gooit een geniepige sluipmoordenaar roet in het eten. Theo krijgt een oncontroleerbare celdeling in zijn hoofd en longen, waartegen hij samen met de artsen ten strijde trekt. De ziekte wint het en de artsen kunnen hem niets anders mededelen dat ze niets meer voor hem kunnen doen! Een hard gelag en Theo zit er helemaal doorheen, want zo had hij zich zijn levensherfst nog niet voorgesteld!

-

Zus Coby werkt als vrijwilligster bij Stichting Amandi-thuis, voor terminale palliatieve zorg en ze weet als geen ander hoe belangrijk afleiding voor deze doelgroep is. Ze weet dat Theo veel van varen houdt en speurt het internet af, waarbij ze Stichting Vaarwens vindt. Na overleg wordt het intakeformulier ingevuld en al snel volgt een vriendelijk telefoontje van Inge. Even later staat de wens in de agenda en vandaag mogen we deze prachtige herfstzomerdag gebruiken voor de wens van de onfortuinlijke Theo…

-

De berichten spreken over een volle zomerdag met temperaturen van ruim 23 graden terwijl het oktober is! Evert en Inge maken de Meander V klaar terwijl een mistig zonnetje de wereld doet ontwaken. Het was een koude nacht, maar de temperatuur loopt snel op en het is al lekker als de familie tegen tienen de haven van de KNZ&RV op komt rijden. Theo zit voorin de auto en ziet de Meander V bij het Muiderslot liggen. Evert heet iedereen een warm welkom en Theo zegt; “Wat een plaatje is dit, wat een mooie kleuren zo tegen dat Muiderslot, wat een mooi schip! Dank dat ik mee mag!”

-

Vaarvrijwilliger Danny helpt mee om Theo de stuurhut in te krijgen, want de varensman wil bij Evert achter de stuurstand zitten. Het blijkt een tour de force, want Theo is uiterst zwak, onevenwichtig en onzeker. Met vereende krachten weten we hem op de bank te krijgen en als hij eenmaal zit, verschijnt er een prachtige glimlach op zijn gezicht ten teken van rust en genoegen! Er is koffie en Evert begint te vertellen. Theo laaft zich samen met zijn naasten aan de historie van het schip en van vaarwens en af en toe ziet Evert dat hij zijn erbarmelijke situatie heel even vergeet! Daar is het hem vandaag om te doen, niets anders!

-

De trossen gaan los en er is teveel om in dit verslag op te noemen wat er allemaal voorbij kwam, maar Theo vergat vandaag bijna de hele dag zijn ziekte en zijn sterfelijkheid! Theo genoot, en niet met mate! Theo leefde uitbundig en laafde zich aan de nautiek die deze dag aan hem werd geschonken. Hij at als een dokwerker, genoot als een pretletter en leefde ieder moment met alles wat hij nog in zich had… Na een rondvaartje door Amsterdam, en op de terugreis te hebben ervaren wat 1000 PK met het schip doet, varen we Muiden weer binnen. Dan blijft de glimlach op het gelaat staan, waarna we nog even herinneringen ophalen aan Muiden, aan de sluis waar hij dikwijls doorheen voer en aan alles van de waterwereld wat hem dierbaar was.

-

We gaan van boord en nemen in de auto afscheid met een dikke traan… Nu is het over, dit was zijn laatste vaart, nu is het wachten op wat gaat komen!

Met natte ogen fluistert Theo; “Ook ik zal mijn Kruis moeten dragen Evert. Ik ben niet bang om te sterven, maar om achter te laten. Dat achterlaten is wel een stuk makkelijker geworden na een dag met jou aan boord! Dankjewel vriend!”

Theo en Evert houden elkaar stevig vast, knuffelen en delen de intensiteit van het onverbiddelijke afscheid en laten los op deze volle zomerdag in de herfst van Theo zijn leven…

Vaarwel Theo

Auteur Vaarwens.

Met dank aan:

KNZ&RV voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen

Amsterdam Marina voor de gastvrijheid

Vaarvrijwilliger Danny voor zijn inzet

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

Theo† november 2018



Lees ook het prachtige verslag van de familie:

Vaardag van Theo en Truus op de Meander V van Evert en Inge

De dag begon prachtig ,mooi weer en een redelijke goede reis, weinig file. Mooi op tijd in Muiden aangekomen, waar we vriendelijk ontvangen werden door Evert en Danny. Evert stelde zijn boot een dag open voor Theo en zijn gasten. Evert is de kapitein van de Meander( het Vaarschip voor zieke mensen) Danny is een van de vrijwilligers.
Theo werd door de heren aan boord gebracht. Hij mocht voor in de stuurhut plaats nemen, wij als gasten ook op de eerste rij. Er werd heerlijke koffie met cake geserveerd door Danny.
Evert vertelde over hoe hij er toegekomen was om zijn boot om te bouwen tot vaarboot voor zieke mensen die uitbehandeld zijn. Hij heeft er heel veel voor gelaten om zijn gevoel te volgen. Een prachtige verteller die ontzettend veel informatie gaf omgeven met humor, tijdens de reis. Je hing aan zijn lippen. Dat deed ook Theo. Hij heeft vóór zijn ziekte ook veel gevaren samen met Truus. Met een eigen opgebouwde vlet, trok hij de wateren over. Zo was hij ook in Amsterdam geweest en Evert probeerde daar dan ook de mooiste plekjes vast te leggen. Wat hem ook zeker gelukt is. Veel verhalen over en weer .Theo en Truus genoten en wij genoten mee.
Het was dan ook prachtig voor Theo en Truus om herkenbare punten te zien, waar ze gevaren hadden. We kwamen o.a. langs het eiland Pampus,langs het historisch plaatsje Durgerdam en wateren achterom waar niemand ooit komt, omringd door bossen en natuurlijk verhalen van Evert.
In de haven aan het IJ aangekomen ,was er door Danny een heerlijke lunch klaargemaakt, die we met zijn allen verorberd hebben . Door het mooie weer konden we benedendeks zitten met de zeilen open en genoten we tijdens de lunch heerlijk van de warme zon. Ook voeren we langs de Groene Draak van onze oud koningin. Te veel om op te noemen , En alles werd vastgelegd op prachtige foto’s die wij op een USB-stickje meekregen.
Op de terug reis moest er nog even snelheid gemaakt worden 1000 PK ,waardoor het water naar binnen spatte. Theo genoot hier zo van , prachtig om zijn gezicht te zien. Ook ging hij nog even langs de havens waar Theo met zijn boot gelegen had. Geen moeite teveel.
Heel veel emotie,maar de dag van zijn leven. Wat fijn dat wij als gasten hierbij aanwezig mochten zijn, om zo’n liefdevolle dag mee te maken.
Veel geluk met jullie toekomstbeeld “het nieuwe vaarschip”

Lieve groet Marjan,Kees en Coby .