Vaarwens 625 op 23-11-2018
Een mooie afsluiter…
-
-
Via de vrijwilligster Yvonne van de SANN krijgen we de wens binnen van een meneer uit Ruinerwold, waarbij de ongeneeslijke en ongecontroleerde celdeling in zijn nieren zit. Bij de vraag op het intakeformulier hoeveel spoed er bij de wens is, staat: “Graag volgende week, want meneer heeft net vorige week een bloedtransfusie gehad en dit slaat minder aan dan verwacht. Van de bloedtransfusie heeft hij normaal 4- 6 weken voordeel, maar blijft nu erg vermoeid. Hij slaapt veel, dus we willen graag dat hij dit nog mee kan maken nu hij nog wel iets aan kan!”
Duidelijk… we regelen binnen enkele dagen de vaarwens voor de dappere Book!
-
De SANN ambulance arriveert op de Amsterdam Marina en even later is er een mooie ontmoeting tussen de familie, alle vrijwilligers en schipper Evert, die vandaag voor dit seizoen zijn laatste tochtje vaart. Evert en Inge gaan na deze dag met winterreces want ze zijn op 28 februari dit jaar begonnen met vaarwensen maken en hebben nog geen volle week vakantie kunnen houden! De brancard gaat op de traplift en Book gaat naar binnen. Even later houdt Evert zijn welkomstpraatje en toch ontvangt hij na al die keren zijn gasten met evenveel energie en hartelijkheid, al deed hij het voor de eerste keer. Er is koffie, het is lekker warm en gezellig aan boord en Book geniet nu al, al hebben we nog geen mijl gevaren!
-
Henk maakt de trossen los en we gaan het water op. Book ligt op de brancard achter het raam te genieten en zijn echtgenote, beide zoons en schoondochters genieten niet minder. Evert hangt vandaag weer de entertainer uit en de familie hangt aan zijn lippen. Book voer vroeger met een ‘Wadder’ en zeilde met diverse platbodems over de Waddenzee. Het is een echt watermens, maar verkeert in zijn laatste dagen en hij laaft zich aan alles wat hem ten deel valt. Evert weet overal iets over te vertellen en Book absorbeert het als een spons, al is hij nog zo zwak!
-
Verhalen passeren over Pampus, over vroeger tijden, over beroemde en beruchte schepen en ondertussen snort de Meander V voor de 90ste maal dit jaar met haar kostbare lading over het water. We lunchen bij het Muiderslot en liggen bij de KNZ&RV voor de deur. Book heeft zich op het slot, maar krijgt pijn van het liggen. Sterke zoons tillen hun uiterst zwakke - en sterk vermagerde - vader liefdevol op en vlijen hem neer bij Evert op de zachte comfortabele bank. Book glimlacht; “Ohhh… dit is een stuk beter!” We gaan weer los en scharrelen door Durgerdam. “Hier was ik vaak met de boot, ik herken het nog!” glimlacht de moedige Book en met enige weedmoed zien we hem naar buiten kijken om alles nog éénmaal in zich op te nemen.
-
De ‘Middensluis’ van de Oranjesluizen lag er maandenlang uit en we krijgen de primeur. “Kom maar naar de Middensluis Meander! Hij is een minuut geleden vrijgegeven!” roept de sluiswachter door de marifoon.
Snel scharrelen we naar binnen en even later zijn we weer op het Amsterdamse water. Book is moe en kan zijn ogen amper open houden, maar het rondvaartje door het zijkanaal K bij de Nieuwendammerdijk opent ze weer en met ogen als theeschoteltjes ziet hij de mooie omgeving met prachtige woonarken en andere bijzonderheden. Mook mist niets van al het moois, maar ook hieraan komt een eind. Na te zijn aangemeerd, tillen de sterke jongens hun vader weer op de brancard en even later maken we buiten nog een afscheidsfoto bij de Meander.
-
Bij de ambulance nemen we hartelijk afscheid met een hug en een dikke traan en voor de negentigste keer zwaaien we dit jaar dag tegen een medemens, die ons aardse bestaan binnenkort gaat verlaten, maar met een mooie afsluiter als allerlaatste herinnering…
Vaarwel Book
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Amsterdam Marina voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Stichting Ambulancewens Noord Nederland voor het vervoer en de verpleging
KNZ&RV voor de gastvrijheid
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Vaarvrijwilligers Henk en Nel voor hun inzet