Vaarwens 624 op 22-11-2018
Het tij kenterde zomaar…
In 2012 wist de sluipmoordenaar onze 43 jarige gaste al te vinden en ze ging de medische molen in. Hopende met hulp van de medici de ziekte te hebben bestreden, pakt Vivianne het leven weer op, maar in mei 2018 zijn er plotsklaps 15 uitzaaiingen geconstateerd. Het ‘beest’ is terug, het tij kenterde zomaar!! Ze kreeg de prognose van nog maximaal 2 jaar te leven. Ze gaat het lot met opgeheven hoofd aan, maar ze wordt geteisterd door botpijnen, is erg moe en wordt steeds zwakker. Daarnaast wil ze toch uit het laatste stukje halen wat er in zit. Jos is vriendin van de familie en is donateur van Vaarwens en zij weet welke impact een vaarwens heeft, dus vult ze in overleg met Vivianne het intakeformulier in voor een vaarwens. Enkele dagen later heeft Inge de vaarwensdag geregeld want het winterreces komt er aan…!
-
Vrijwilligers Hanneke en Dick zijn mooi op tijd en staan klaar met de camera’s als Evert de familie op de parkeerplaats van de - altijd gastvrije - Amsterdam Marina ontvangt. Iedereen begroet Vivianne, haar ouders, haar beste vriendin en Jos met haar man. Vivianne haar moeder heeft het zwaar, voelt zich niet goed en ziet tegen de dag op! Het is ook niet niks om vanwege deze reden een vaartochtje voor je - veel te jonge - dochter te gaan maken. Evert probeert het ijs te breken en stelt voor snel naar de Meander V te gaan want het is frisjes buiten en daar brandt de kachel! Er is koffie, koek en een gezellig welkomstpraatje van Evert, die dit introductierondje de afgelopen zomer al ruim 90 keren deed!! Na enkele minuten weet hij iedereen te ontdooien en de familie in zwaar weer te ontspannen voor een rustige vaardag. Het tij kenterde al snel… en iedereen voelt zich daarna op zijn/haar gemak.
-
De trossen gaan los en de gasten zitten gezellig op de bank achter de stuurstand. Ook Vivianne haar moeder vindt rust en wordt afgeleid door Evert zijn verhalen. De familie begint te vergeten, te genieten, los te laten en er wordt af en toe gelachen om Evert zijn anekdotes. Kijk, daar is het ons om te doen en het tij kenterde van een beladen - in een heerlijke ontspannen gemoedstoestand. Hanneke en Dick verzorgen steevast de inwendige mens en maken foto’s, terwijl ze beurtelings ook als dekknecht wordt ingezet… Binnen zit de sfeer er intussen goed in en Vivianne vergeet haar voorland!
-
We varen Amsterdam uit en scharrelen richting Pampus. Evert vertelt honderduit over het eiland, over de scheepskamelen en over al wat iets meer zij, maar op zo’n humoristisch manier, dat Vivianne en haar naasten volledig in een deuk liggen. Dit is vergetelheid ten top en als we Muiden binnenvaren, hebben Hanneke en Dick een heerlijke lunch klaarstaan. Er wordt flink gegeten en iedereen geniet van de gezamenlijke maaltijd aan boord met het Muiderslot op de achtergrond. Nog even een frisse neus buiten halen en dan gaan we weer varen…
-
De schipper zit op zijn praatstoel en vindt een luisterend oor, want iedereen geniet van de verhalen. Als we Durgerdam uit varen, vertelt hij een anekdote waar iedereen vreselijk om moet lachen. Vivianne roept in een volledige lachstuip met tranende ogen; “Hou op… vreselijk, ik hou het niet droog… ik pies in mijn panty!”
Het lijkt wel een cabaretvoorstelling waarbij de hele zaal dubbel ligt… Heerlijk om mensen zo uit hun zorgen te halen en in de comfort zone te brengen. We voelen ons rijk… schatrijk!!
-
Toch was er vandaag ook de serieuzere noot. Beurtelings werd de zorg over deze lieve gaste gedeeld met de vrijwilligers en er rolde ook een traan van verdriet, van moedeloosheid en van onmacht. Alles mocht er vandaag zijn en als we weer terugkeren naar het eindstation, smaakt de humor van vandaag naar meer. Evert zijn boeken vonden gretig aftrek en met een warme knuffel nemen we afscheid van een familie in zwaar weer, waarbij we vandaag het tij eventjes hebben kunnen laten kenteren.
Vaarwel en veel kracht toegewenst lieve Vivianne en naasten
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Amsterdam Marina voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
KNZ&RV voor de gastvrijheid
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Vaarvrijwilligers Hanneke en Dick voor hun inzet