-

Liggend in het hospice te Enschede wacht een geboren Amsterdammer te wachten op… De agressieve verkeerde celdeling teistert zijn lichaam en is niet te bestrijden. Ook Leo krijg de boodschap dat het over is. In het hospice wordt hij liefdevol verzorgd en krijgt na drie dagen het bericht dat zijn echtgenote overleden is. Ze leed aan dementie en ontviel hem zonder afscheid te kunnen nemen. Hoeveel kun je hebben? Leo krijgt enorm veel voor z’n kiezen en heeft het zwaar. Men tipt hem op de mogelijkheid om nog een keertje te kunnen gaan varen even er uit, nog even iets anders dan… Als hij hoort dat de Meander V in Amsterdam vaart, is hij om. Er wordt door zijn zoon Richard een intake ingevuld en al snel regelt Inge de dag, compleet met ambulancevervoer vanuit Enschede naar Amsterdam. Vijf dagen later gaat hij met zijn naasten de rit naar zijn geboortestad aan…

-

Op de Meander V is het al gezellig. Vrijwilligsters Marijke en Anneke hebben de voorbereidingen klaar en de koffiepot pruttelt genoeglijk. De wind is wat afgenomen want de afgelopen dagen hingen de uiers dwars onder de koeien… De ambulance arriveert na de flinke rit dwars door Nederland op de haven en er volgt een warm welkom. Snel wordt Leo naar de Meander V gereden en dan is er de vraag of hij nog van de brancard af kan en met onze rolstoel naar binnen gaat. Ook Leo krijgt de ‘vaarwensboost’ en gaat in de benen. Even later gaat hij met de traplift naar boven en wordt zwaar ondersteund tijdens zijn transfer van de rolstoel naar de bank achter de stuurstand. Leo zit, lekker met de benen op de bank, gesteund door kussens en armleuningen, achter het raam, met uitzicht over heel Amsterdam, zijn geboortestad!

-

Iemand gooit een muntje in Evert en die begint te vertellen over het schip, het doel en de reis. Leo is één en al oor en geniet en vergeet nu al, terwijl we nog geen mijl hebben gevaren… Zodra we varen, worden zijn ogen groot en hij laaft zich aan alles wat hem ten deel valt, en zijn zoon en dochter niet minder. Leo herkent de stad niet meer en alles lijkt nieuw, anders, drukker. Evert weet overal iets over te vertellen, terwijl vrijwilligsters Marijke en Anneke zorgen en fotograferen. Er komen hilarische anekdotes voorbij en meer dan eens ligt het hele gezelschap in een deuk, al zaten we samen aan de bar in een bruine kroeg. We varen de Oranjesluizen uit en zoeken open water op. Er komen verhalen voorbij over vroeger tijden, over Pampus, over de Stelling van Amsterdam, over… Heerlijk, iedereen vergeet vandaag af en toe de reden waarom we samen het water op zijn!

-

Na een heerlijke lunch in Muiden, beginnen we aan de retourtocht. Vreemd… we maakten de reis heen al en toch lijkt alles voor onze gasten nieuw! We worden vlot geschut en duiken nog even het zijkanaal na de Oranjewerf in, waarvan velen het bestaan niet eens weten en waar zoveel te zien is.

Na een topdag meren we weer aan in de Amsterdam Marina, maken een groepsfoto naast het schip en nemen onthaast afscheid van onze onfortuinlijke kanjer, die we vandaag heel even lieten zweven tussen Hemel en Aarde over het weidse avontuurlijke water.

Vaarwel Leo

Auteur Vaarwens.

Met dank aan:

Amsterdam Marina voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging

KNZ&RV voor de gastvrijheid

Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen

Vaarvrijwilligers Marijke en Anneke voor hun inzet

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...