Vaarwens 645 op 22-5-2019
Op de valreep…
-
-
De agenda loopt aardig vol, en weer merken we dat we de komende weken capaciteitsproblemen hebben. Evert en Inge vinden drie dagen per week varen met de Meander V (dat tevens hun huis is) eigenlijk genoeg en incidenteel wordt er een vierde wens ingepland als het echt niet anders kan. Zo stond er voor vandaag een vaardag gepland voor iemand die aan ALS lijdt - waarvan het ziekteverloop iets minder snel gaat - als er een spoedwens uit het hospice Naarden binnenkomt. Inge klimt in de telefoon, legt de geplande vaargast de situatie uit en vraagt of hij het erg zou vinden als zijn vaardag verplaatst zou worden naar een latere datum.
Hij werkt er erg graag aan mee en zijn wensdag wordt verplaatst, waardoor vandaag Bas zijn wens kon worden gevaren…
-
Hem trof het wrede lot dat de weeffout van de natuur zich in zijn hoofd manifesteert en het is onbehandelbaar. Dat wil hij vandaag even vergeten en wil genieten van de korte tijd die hem nog rest.
Ruim een maand geleden liep hij nog met wat evenwichtsproblemen achter de rollator het ziekenhuis binnen en daar kwam hij amper meer uit. Nu ligt Bas in het hospice te wachten op wat gaat komen, maar dat nadert heel snel… Hij heeft het vaak over varen en als voormalig zeiler is herinneringen op het water ophalen een begeerde laatste wens!
-
De wind heeft rust gevonden, waait uit een gunstiger hoek en in de dikke wolkendeken van de afgelopen dagen, vallen gaten. Evert maakt met vrijwilligers Nel en Sido de Meander V klaar en we hebben er zin in!
De ambulance komt aan op Jachthaven Waterland met daarin Bas gevolgd door zijn beide kinderen met partner. Even later staat Bas in de stuurhut en hij is redelijk bij de tijd. Evert vertelt en de gasten luisteren, lachen en genieten van het moment. De trossen gaan los en we scharrelen de Gouwzee af.
Van Monnickendam naar Marken en van daar naar Volendam! Bas wil een visje eten. Moeizaam, moe en uitgeput door de ziekte valt hij al etend vredig in slaap… Bas is op!
-
De kinderen halen herinneringen op en vele anekdotes passeren de revue. Zo voer Bas solo met zijn 22 voets Fellowship op zee toen hij de mast overboord zeilde en toen hij de motor startte, krijg hij de fokkenschoot in de schroef. Hij wilde snel een voorpijl afsteken, maar die hadden zijn kwajongens al afgestoken en dus onbruikbaar! Een andere passerende vrouwelijke solozeilster heeft hem geholpen en bij thuiskomst was het niet best… Er wordt hartelijk gelachen en zo kunnen we nog wel even doorgaan.
-
Ondertussen zijn we aangemeerd bij de Thijs en Liliane op de vuurtoren van Marken. De kinderen gaan de terp op en ambulancechauffeur Cor blijft bij Bas, die inmiddels in diepe rust is. We verkennen de prachtige omgeving en genieten van het moment. We maken herinneringen voor nu, voor later en voor het thuisfront. We varen huiswaarts en wisselen foto’s uit, terwijl de mailbox van Evert vol loopt met prachtige foto’s van Thijs. Ook die kunnen mee op de USB en als we in de thuishaven weer aangemeerd zijn, nemen we emotioneel afscheid van een familie in zwaar weer.
-
Vaarwel Bas
Auteur Vaarwens.
-
dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Thijs voor de foto’s bij de toren
Bakkerij Kees Gutter en Keurslager Dirk Spronk voor de gedeeltelijke lunch
Stichting Ambulance Wens voor het vervoer en de verpleging
Vaarvrijwilligers Nel en Sido voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten
Lieve woorden van de familie:
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten
Lieve woorden van de familie:
Lieve Evert en Inge,
Bij deze willen wij jullie nog hartelijk bedanken voor de geweldige dag die wij nog met onze vader hebben kunnen beleven. Wat hebben jullie toch een geweldige stichting opgezet en wat zijn jullie en de vrijwilligers toch een ontzettende kanjers! Bas heeft zo ver als het ging ontzettend genoten en dat zullen wij ons hele leven niet meer vergeten!! Nogmaals uit de grond van ons hart: bedankt lieve mensen!!!
Lieve groet, Sten en Henny
