Vaarwens 646 op 23-5-2019
De zon scheen voor Anna…
De mailbox ringelt regelmatig de laatste tijd en de Meander V en haar crew heeft het maar druk met het verwerken van alle binnengekomen intakeformulieren. De wens van vandaag viel Evert op en hij zei tegen Inge; “Deze mevrouw is op enkele weken na even oud als ik…!” Ze lezen de aanvraag en plannen de wens direct in. Anna is in het najaar van haar leven getroffen door de celdelingsziekte en de artsen kunnen het niet stoppen. Ook zij krijgt de boodschap dat het over is want de kanker heeft zich onbehandelbaar ingenesteld…
-
De zon schijnt als het schip klaargemaakt wordt voor de wens van vandaag. Vrijwilligers Joke en Ton staan in de startblokken en even later arriveert de ambulance na de flinke rit keurig op tijd . Ze moeten namelijk eerst van Rhoon (bij Rotterdam) naar Den Helder rijden om onze gaste ophalen, en dan naar Monnickendam en aan het eind van de dag moeten ze de rit omgekeerd maken… Respect voor de ambulancevrijwilligers!!
-
We gaan aan boord en Anna zegt; “Ik kan nog wel een paar stapjes doen hoor! Ik wil wel van de brancard en zelf naar binnen lopen…”
Anna krijgt de vaarwensboost en loopt even later dapper door de stuurhut en nestelt zich naast Evert op de bank in.
“Zit je comfortabel Anna?” vraag Evert.
“Als een vorstin man! Wat is dit geweldig!” antwoord ze met een glimlach van oor tot oor!
Evert vertelt zijn verhaaltje aan de familie en het blijkt even later dat de beide zoons van de Helderse familie nautisch onderlegd zijn. De één zit bij de Marine en de ander vaart met een eigen scheepje… Aandachtig luisteren ze naar het verhaal van de Meander V, haar verleden, haar vaardoel en over vaarwens, terwijl Joke koffie met koek serveert en Ton met de camera herinneringen maakt.
-
We gaan varen en er wordt unaniem besloten naar de Vuurtoren van Marken te varen. Na een kleine rondtoer door Marken en Volendam – waar we even zijn aangemeerd en hebben geluncht – zetten we koers richting vuurtoren. Zodra de Meander V vast ligt, staat Anna in de startblokken om de terp te betreden.
“Gaat dat wel lukken Anna?” vraagt Evert enigszins bezorgd.
“Oh ja hoor… anders dragen de jongens me wel!” antwoordt ze vastberaden en even later stapt ze dapper op sokken door het gangboord om een bezoek te brengen aan de bijzondere locatie.
“Dit wil ik nog meemaken hoor! Die kans krijg ik nog maar éénmaal!” giechelt ze en met alle verzamelde krachten klimt ze via het smalle trappetje van het schip!
-
Evert gaat met haar naasten de toren in en Anna heeft een heerlijk plekje gevonden aan de voet van de toren in de strandstoel van Thijs en Liliane. De zon schijnt uitbundig en iedereen geniet van de uitzonderlijk mooie locatie, en dat is maar voor weinigen weggelegd. Als we beneden zijn gekomen, gaat Anna samen met haar man en kinderen de strandtuin in en zittend op het bankje genieten ze van de zon, de geuren, de golven, de geluiden van het kabbelende water, de vergezichten, het samenzijn en het leven, welbewust dat dit de laatste keer is dat ze zo zal kunnen genieten. Er worden veel foto’s en herinneringen gemaakt en even lijkt het leven voor Anna en haar naasten heel gewoon…
-
De trossen gaan weer los en de Meander V scharrelt richting huis, met Anna haar zoon aan het roer. Ton is loods, en hij loodst stuurman en schip veilig naar waar we vanmorgen zijn vertrokken. Onderweg download Evert kaartjes vol foto’s met herinneringen van het eigen toestel en via de email van Thijs op een USB. Dan gaan we van boord en volgt met tranen het onverbiddelijke afscheid van een moedige vrouw en haar naasten, waar zich donkere wolken boven het gezin uitpakken, maar waarvoor vandaag de hele dag de zon scheen die Anne de ‘vaarwensboost’ gaf…
-Vaarwel lieve Anna
Auteur Vaarwens.
Annegreet: † 4-6-2019
-
dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Thijs en Liliane voor de gastvrijheid en de foto’s bij de toren
Bakkerij Kees Gutter en Keurslager Dirk Spronk voor de gedeeltelijke lunch
Stichting Ambulance Wens voor het vervoer en de verpleging
Vaarvrijwilligers Joke en Ton voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten..
