Vaarwens 675 op 9-8-2019
…en de klok tikt door!
-
Onze gast van vandaag is geboren in 1934 en zijn beroep was banketbakker. Hij wordt in het najaar van zijn leven getroffen door nierfalen. Middels dialyse wordt het systeem op gang gehouden maar onlangs was er het moment daar, dat ook dat niet meer ging en Frans is gestopt. De klokt tikt gestaag door en het eind komt in zicht, maar dan besluit Frans middels de tip van verzorgster Ageet nog éénmaal het water op te willen, om te varen, weidsheid zien, genieten en afscheid nemen…
Snel wordt het intakeformulier ingevuld en op onze planning wordt een extra vaardag ingelast, want de tijd dringt! We laten er een evenement voor schieten, want dit is belangrijker…
-
Om 06.00 uur maakt Evert een prachtige foto van een opkomende rode zon, maar in het zuidwesten is het erg donker. Een uurtje later regent het voor de verandering een keer en de natuur lest haar dorst. Binnen wordt de Meander V gezellig gemaakt en aangepast voor brancardontvangst. Donker weer, natte ramen, getikt op het dek, ach… het heeft ook wel wat! Brood halen hoeft vandaag voor Evert niet, want vrijwilligster Ellie uit Monnickendam neemt het mee. We zijn er klaar voor.
-
Keurig op tijd arriveert zorgverleenster Ageet met Neeltje, de vrouw van Frans. Ze zijn bijna 65 jaar getrouwd en tortelen nog steeds, maar ook zij heeft zorg nodig vanwege een herseninfarct. Snel haalt Evert de rolstoel onderuit het schip en Neeltje settelt zich comfortabel. Ook de ambulance is gearriveerd met daarin Frans en zijn dochters. De deuren gaan open en er wordt gegrapt en gelachen. Frans heeft er zin in!
Snel rijden we hem tussen de regendruppeks door aan boord en hijsen de brancard met de lift de stuurhut in. “Zelf gemaakt, samen met een vriend, allemaal van de Hornbach… !” lacht Evert trots als iedereen zich verbaast over de vernuftige lift. “De Hornbach vroeg laatst om mijn ondergoed!” grapt hij en iedereen die de Hornbachreclame kent, ligt in een deuk…
-
Na koffie, koek en een kletspraatje gaan de trossen los. Frans ligt achter het raam te genieten terwijl dikke buien over de Gouwzee trekken. “Je merkt niet eens dat we op een schip zitten! Moet je dat bootje daarginder zien stuiteren!” merkt iemand op. Inderdaad, de Meander V snoeft stoer door de golven en trekt zich niets van het slechte weer aan. In Volendam lunchen we heerlijk en de dames gaan even de wal op. Even later komen ze terug met een tasje met kleren... Prachtig!
-
We doen nog een poging om bij de Vuurtoren van Marken te komen, maar de golven staan dwars voor de toren, aanmeren is geen optie en zelfs even dichtbij komen is op de ondiepte te link. “Sorry mensen, maar hier laat ik het bij. Ik durf het risico niet te nemen!” roept Evert als hij met een flinke dot gas de Meander V vrij vaart van de naderende bodem. “Geeft niet, dit was allang prachtig!” roept iedereen in koor en even later zijn we op de terugreis.
-
We merken dat Frans moe is van alle indrukken en hij heeft pijn van het doorliggen, dus leggen de verpleegsters hem in een gemakkelijke slaaphouding en even later is Frans in dromenland. Ondertussen vertelt Evert verhalen en deelt avonturen met de rest van de gasten, waarna enkelen een boek van Evert mee naar huis willen. Zijn humoristische verteltrant proeft naar meer…
-
Terug in Monnickendam meren we aan en maken het schip weer klaar om de brancard weer van boord te rijden. Buiten maken we nog een foto en nemen afscheid. Frans geeft Evert een welgemeende stevige handdruk en zegt; “Ik had nooit gedacht dat ik er voor mijn heengaan nog een keertje uit zou kunnen. Jullie hebben bewezen dat het kan, en hoe gemakkelijk! Dankjewel Evert, ik heb in mijn laatste dagen die de klok aftikt nog een topdag mogen beleven. Onvoorstelbaar!!”
Vaarwel Frans
Auteur Vaarwens.
-
dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
Stichting Ambulance Wens voor het vervoer en de verpleging
Vaarvrijwilliger Ellie voor haar inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
