Soms zit het mee, soms zit het tegen! Als je na ruim 30 jaar lang bij de politie te hebben gewerkt, in het najaar van het leven getroffen wordt door de – nog steeds niet te genezen – sluipmoordenaar die de celdeling van je lichaam in de war gooit, dan zit het tegen! Henk blijft positief en haalt er uit wat er in zit. Zielig wachten op wat gaat komen is niet zijn ding, en hij hoort via het ziekenhuis dat hij nog wel een keertje kan gaan varen. Het aanvraagformulier wordt ingevuld en de wens verwerkt in de agenda van Stichting Vaarwens. Vandaag is het een prachtdag om het water op te gaan en de familie rijdt vanuit Den Helder naar Monnickendam.

-

Niet meer zo heet en mooie Hollandse luchten geven het weerbeeld. De Meander V ligt klaar en vrijwilligers Paul en Reina staan in de startblokken. De auto rijdt het terrein op, waar Evert klaar staat met de rolstoel. Henk met zijn lieve echtgenote, dochter en twee prachtige kleindochters stappen uit en de bestuurder van de bus is Henk’s schoonzoon. Een gezellige ontmoeting volgt en even later zit iedereen heerlijk aan de koffie in de stuurhut. Evert legt de familie uit hoe het allemaal is gekomen en vertelt zijn vaarplan. “Jullie zijn allemaal nog redelijk mobiel, dus lijkt het me leuk om een bezoekje te brengen aan de Vuurtoren van Marken! Het is een prachtlocatie en er is … “, Evert maakt het gezelschap enthousiast, maar dat hoeft niet meer. Het is nu al goed en we gaan varen.

-

We maken een prachtige rondvaart over de Gouwzee en iedereen geniet met volle teugen. We willen aanmeren in Volendam, maar net voordat we de haven invaren, maakt Reina een misstap en klettert van de trap. Het gevolg is een wond in de voorvoet, die maar blijft bloeden. Paul stelpt snel het bloed en helpt het schip aanmeren. Ineens heeft onze kersverse vaarvrijwilliger Paul het stervensdruk met het aanmeren van het schip, Reina verzorgen en de catering klaarmaken, want de lunch staat nog niet helemaal klaar om opgediend te worden. Samen met Evert lukt het allemaal en even later zit iedereen genoeglijk te genieten van een voortreffelijke broodmaaltijd, terwijl Reina ni zelf patiënt is en met haar been omhoog op de stoel zit.

-

We gaan weer varen en vereren Thijs en Liliane met een bezoekje. Zelfs Henk’s echtgenote – die slechter ter been is dan hijzelf – gaat het zijtrappetje af en scharrelt bij Thijs en Liliane over de terp van de vuurtoren. Ze gaat samen met haar lief heerlijk in Thijs zijn strandstoel zitten genieten van alles wat hen geboden wordt en Evert geeft een rondleiding op de vuurtoren aan ‘de jeugd’! Daarna willen we nog even samen het strandje op om een mooie fotoshoot te maken van de familie, maar Henk’s echtgenote gaat dat niet belopen. “We gaan je in de rolstoel zetten!” roept Evert en snel haalt Paul de rolstoel van boord. Even later laat de onfortuinlijke vrouw met een zwaar geblesseerde arm zich door Evert in de rolstoel over de terp, de dijk af, door het zand naar het strand rollen. Ze pakt teder zijn hand en zegt; “Wat doen jullie toch allemaal veel voor ons! Wat is dit geweldig!”

We schieten fotokaartjes vol met herinneringen voor de allerkleinste nazaten, want de jongste is pas enkele maanden en als de hele familie intiem bijeen zit op het bankje voor de vuurtoren breekt bijna iedereen. Het is een intens mooi, maar o zo emotioneel moment om te zien dat iedereen geniet van het gebodene, maar het is zo dubbel, want de reden waarom, hangt als een dikke mist om ons heen…

-

We zijn weer aan boord en keren huiswaarts. Iedereen keuvelt, kletst, geniet en beleeft de dag in liefde en harmonie. Reina zit nog steeds met haar voet omhoog en Evert regelt een afspraak bij de huisarts in Monnickendam. Het mag de pret niet drukken, want samen beleven we met Henk en zijn naasten een mooie vaardag, die allen nog lang zal blijven heugen! Bij het van boord gaan zit Henk zijn echtgenote in de rolstoel en Henk rijdt haar terug naar de parkeerplaats… Ook hij heeft de vaarwensboost en loopt nu achter de rolstoel in plaats van er zelf in te zitten… Iedereen is verbaast om te zien hoeveel goeds de dag hem heeft gedaan. Bij de auto nemen we met een lach en een dikke traan afscheid van deze fijne familie in zwaar weer…

-

Vaarwel Henk.

Auteur Vaarwens.

-

dank aan:

Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Haven Volendam voor de gastvrijheid

Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch

Thijs en Liliane voor de gastvrijheid en voor de prachtige foto’s

Vaarvrijwilligers Reina en Paul voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

Een lieve reactie dochter Diana: