-

Wie wil het nou niet… in de herfst van je leven samen met je echtgenote genieten van de verdiende oude dag, varen met je motorjacht en het leven leven! Het ons ons niet allemaal gegund om onbezorgd en gezond oud te worden, en zo ook Aad. Varend door Nederland met zijn prachtige zelf afgebouwde Molenkruiser geniet hij van het leven, zijn schip en zijn nazaten, totdat heel stiekem de sluipmoordenaar toeslaat en zich verstopt in zijn botten. Hij geeft zich niet gewonnen, maar ook Aad laat niet snel van zich winnen. Hij vecht en vecht samen met de medische wetenschap, totdat de mogelijkheden uitgeput raken… Nu staat zijn schip in de verkoop en Aad hunkert naar het water. Vandaag gaat hij nog een keer met ons varen, alleen weet hij het nog niet!!

-

Bewolkt en motregen, maar de Vaarwens wolkenschuif voorspelt dat de zon in aantocht is. Als Evert broodjes gaat halen ontstaan er al blauwe plekken in de lucht en snel haalt hij nog met de luiwagen het vliegtuigroet van het dek, want hij krijgt een jachtschipper aan boord! Als de vrijwilligers Gerda en Jaap ook arriveren, zijn we er klaar voor. De koffie pruttelt en we hebben er zin in!

-

Aad komt aan op de haven en Evert haalt hem op met de rolstoel. We willen energie sparen en we moeten voorzichtig zijn, want een botbreuk ligt op de loer… Er volgt een hartelijk welkom en Aad gaat aan boord.

“Wat een verrassing Evert! Ze hebben het mooi geheim voor me weten te houden!” lacht Aad opgetogen.

Vanmorgen vroeg arriveerden vrienden Et en Willie namelijk al bij hun thuis in Delft en Aad begreep niet waarom. Nu wel, ze gaan varen, een mooie dag maken, even vergeten, even genieten!!!

-

Na het gebruikelijke welkomstwoordje van de schipper, gaan de trossen los en iedereen geniet van wat hem/haar ten deel valt. Gerda en Jaap leggen de dag met de camera vast, maar vriend Et is beroepsfotograaf, dus maken we veel herinneringen… Haventje in, haventje uit, kletsen, keuvelen, lachen, genieten … en niet met mate! We belanden in Volendam en het gezelschap gaat samen op de foto, maar nu in kostuum. De familie gaat nog even de dijk op, koopt paling en shopt wat, terwijl Aad bij Evert aan boord terug is gebracht. Hij ziet de prachtige foto’s in kostuum en breekt. Hij deelt even vertrouwelijk zijn zorgen en voorland met Evert en zoekt troost. Aad is eigenlijk nog niet klaar… hij wil nog zoveel genieten van kinderen, kleinkinderen en het leven, maar het lijkt hem niet gegeven. Het besef van zijn wrede lot komt even weer bovendrijven!

-

De rest komt ook weer aan boord en we varen richting Vuurtoren van Marken. Evert gaat staan en zegt met een mooi gebaar; ” Ze is van jou Aad! Ga maar zitten!” Dat laat de jachtschipper zich geen tweemaal zeggen en even later zit hij met een grote glimlach aan het roer. “Dat ik dit nog mag meemaken. Super mensen, dit had ik niet durven dromen!” lacht de onfortuinlijke schipper.

Bij de vuurtoren neemt Evert het roer over en Thijs maakt een mooie fotoshoot van ons bezoek. Daarna gaat bij het wegvaren het gas erop terwijl het hele gezelschap op het voorschip zit. Iedereen geniet van de snelheid, het geweld en het spektakel.

-

Daarna scharrelen we terug naar Monnickendam, waar nog een paar boeken door Evert gesigneerd worden en we nemen met een hart vol smart afscheid van een groep fijne mensen, waarvan hun naaste in zwaar weer verkeert…