-

Er komt een wens binnen van de 76 jarige Victor maar zijn begeleider (van de Vossenhol in Bennekom, waar hij verblijft) denkt toch dat Vic in een ambulance vervoerd moet worden en dat de geplande 19de september te laat is. Hij gaat momenteel heel snel achteruit. Victor trof het toch al niet in het leven want hij zit in een de instelling Vossenhol, een woonvorm in Bennekom voor mensen met een lichamelijke beperking of niet-aangeboren hersenletsel. De planning van Vaarwens gaat aan de slag en Vic gaat vandaag al mee varen!

-

Na de druilregendag met veel wind, heeft de natuur rust gevonden. Mooie opklaringen, blauwe stukken met een doorkomend zonnetje zijn het weerbeeld van vandaag. We maken de Meander V klaar en halen vers brood. Ook vrijwilligster Hanneke is keurig op tijd en met spanning wachten we op de ambulance. Victor’s broer en echtgenote arriveren al eerder in Monnickendam en ze komen aan boord. Als snel blijkt dat we (Evert en vrijwilligster Hanneke) allemaal gemeenschappelijke kennissen hebben en al snel hebben we een uitermate gezellige conversatie tijden een kopje koffie. Dan belt Jan van de ambulance met de mededeling dat ze in de file staan en het nog wel even kan duren voordat ze arriveren. “Doe voorzichtig mannen… we hebben geen tijd voor haast!” lacht Evert aan de telefoon.

-

Rond 11.00 uur arriveert de ambulance dan toch op de haven in Monnickendam en er volgt een warm weerzien tussen en vrijwilligers onder elkaar en familieleden van onze vaargast Victor. We gaan aan boord en Victor wordt met de brancardlift de stuurhut in geholpen. We merken dat hij pijn heeft en slaakt zachte kreetjes van oeh, auw en ah… We doen zo voorzichtig mogelijk en dan staat hij even later prinsheerlijk achter het glas van de Meander V. Er is koffie en Evert doet een welkomstwoordje, er wordt om gelachen en soms bespeuren we een traan, want wat hij vertelt is best indrukwekkend!

-

De trossen gaan los, Hanneke doet de catering, fotografeert, kletst en zorgt in haar eentje terwijl Evert aan het roer uitlegt over alles wat er te zien is. Iedereen geniet, maar Victor geniet het meest. In zijn allerlaatste dagen, heeft hij nu de woonzorgkamer ingeruild voor de huiskamer van de Meander V, die hem een heel andere wereld laat zien dan hij tot nu toe heeft kunnen beleven. Er staat een glimlach op zijn gelaat, ten teken van tevredenheid en vermaak. Kijk… daar is het ons om te doen.

-

We maken een rondje Gouwzee en gaan rechtsreeks naar het Paard van Marken, waar we de bewoners Thijs en Liliane met een bezoekje vereren. Daar genieten we van een heerlijke lunch, waarna Victor aan boord blijft en Evert met de rest van het gezelschap de toren in gaat. Als we boven staan, zien we Victor met de allerlaatste energie in het lichaam met een grote glimlach zwaaien vanaf de brancard op het achterdek. Vanwege zijn handicap had hij sowieso al niet naar boven gekund dus het is goed zo!

-

We keren huiswaarts en varen nog even vol gas achter een enorme club platbodems langs die onder ideale omstandigheden een regatta zeilen. Er wordt gevochten, er wordt getrimd, er worden tactieken bepaald en er wordt genoten! Moge de snelste winnen… We maken prachtige plaatjes en duiken de Gouwzee weer in.

Evert verzamelt - samen met de foto’s van Thijs die per email binnenkwamen – ruim 160 foto’s op de USB stick en we meren aan.

-

Victor gaat van boord met een nog grotere glimlach dan toen hij aan kwam en we nemen met een lach en een traan afscheid van de onfortuinlijke topper, voor wie we haast moesten maken…