Vaarwens 702 op 18-10-2019
Wind!
-
Onze longen, ze hebben luchtverplaatsing nodig, wind…
Wikipedia zegt erover; “Wind is een natuurlijke luchtbeweging van de atmosfeer. Deze ontstaat door luchtdrukverschillen. Technisch gezien zou je zeggen dat we alleen levensvatbaar zijn door de wind die door onze longen blaast doordat we via ademen luchtdrukverschillen krijgen, maar als daar de sluipmoordenaar zijn domicilie heeft gekozen, dan wordt de ‘wind’ belemmerd, totdat het windstil wordt…
-
Bij onze vaargast van vandaag is dit het geval. Pieter is in de herfst van het leven getroffen door de fnuikende killer en zijn longen functioneren nauwelijks nog. Hij wacht in het hospice te Hoogeveen op wat gaat komen, maar wil nog graag een keertje varen. Snel regelen Inge en Marga de vaarwens, want het moment dat de wind voorgoed gaat liggen nadert met rasse schreden.
-
Vrijdagmorgen, het waait hard! “Wind genoeg vandaag!” roept Evert tegen de havenmeester als hij op de fiets klimt om broodjes te gaan halen. Bij terugkomst huilt de wind in een bui door de masten van de zeilschepen in de haven van de ‘Koninklijke’ en snelt haast hij zich aan boord, waar binnen nauwelijks iets van het natuurgeweld te merken is. Vrijwilligsters Hanneke en Joke arriveren ook en roepen; “Wat een wind hé…” Even later is de Meander V klaar voor ontvangst van haar vaargast, terwijl de koffiepot gezellig pruttelt.
-
De ambulance arriveert op de haven en er volgt een warm welkom met Pieter en zijn naasten. De zon schijnt af en toe nog en we komen droog aan boord. “Het wordt onstuimig weer Pieter! Ben je er klaar voor?” lacht Evert. “Ik ben er helemaal klaar voor en ben heel wat gewend hoor, want ik ging graag mee zeevissen. Iedereen werd zeeziek behalve ik!” lacht de doodzieke man dapper.
Eenmaal aan boord wil Pieter wel van de brancard af, want na een dik uur liggen doet zijn zitvlak pijn wegens het ontbreken van enig ‘zitvlees’! We helpen hem in onze rolstoel en even later zit hij prinsheerlijk op de bank achter het raam te genieten van het uitzicht.
-
Evert doet een welkomstpraatje en iedereen luistert aandachtig naar zijn verhaal. De ‘vaarwensstory’ raakt iedereen en het is muisstil als het de geschiedenis van vaarwens met een grap en een grol, maar ook met een serieuze noot voorbij komt. Dan gaan de trossen los en Pieter zegt; “Weet je dat ik Muidenaar ben geweest? Het is voor mij thuiskomen want ik heb hier jarenlang gewoond! Wat geweldig hier nog eenmaal te mogen vertoeven!”
-
We varen langs Pampus richting Amsterdam en voor vele gasten is alles best herkenbaar. Er wordt genoten, er worden foto’s gemaakt en naar het thuisfront gestuurd, er wordt gedeeld, er wordt gelachen, er wordt vergeten en er wordt genoten! Terwijl zware buien met windvlagen van meer dan 40 knopen links en rechts voorbij komen, varen wij hoofdzakelijk tussen de regendruppels door en zien alleen de windmeter uitslaan. De Meander V trekt zich er nauwelijks iets van aan en binnen merkt niemand welk een slecht weer het buiten is. Een parallel met Pieter zijn gezondheid, want niemand merkt momenteel veel van zijn slechte situatie, want Pieter geniet en vergeet!
-
We maken onze route en de familie ziet Amsterdam vanuit een heel andere hoek, waarbij eenieder geniet van wat hem/haar geboden wordt. We lunchen heerlijk in de Amsterdam Marina en gaan weer los. Op de terugweg merken we pas hoe hard het waait, want op het Markermeer krijgen we een dikke bui en de toppen waaien van de golven af. Evert drukt even de gashandels in en er komen bakken water over. “Spectaculair” roept de ambulancechauffeur die een filmpje maakt voor zijn kinderen…
-
Terug in Muiden, meren we aan in de zon en de wind neemt een rustmomentje. Dan nemen we afscheid van Pieter in de hoop dat de wind in zijn longen nog heel even blijft blazen…
-
Vaarwel Pieter
Auteur Vaarwens.
-
dank aan:
KNZ&RV voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Jachthaven Groep / Amsterdam Marina voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Stichting Ambulancewens voor het vervoer en de verpleging
Vaarvrijwilligers Hanneke en Joke voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Pieter: † 7-11-2019
Een lief berichtje na Pieter zijn overlijden:
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Pieter: † 7-11-2019
Een lief berichtje na Pieter zijn overlijden:
Hallo Evert, Hanneke en Joke,
Vrijdag 18 oktober is mijn schoonvader samen met vriend Harrie, buurvrouwen Milena, Hilda en ik met jullie een dag mee geweest. Mijn schoonvader heeft hier geweldig van genoten. Het verbaasde mij dat hij die dag zo goed kon volhouden maar dat was puur op wilskracht. Hij heeft in de hospice meerdere keren verteld hoe mooi hij het had gehad en liet trots de foto's zien. De week erna verslechterde zijn toestand en hij is op 7 november in het bijzijn van zijn kinderen overleden. Op zijn verzoek is de pet van jullie mee gegaan op zijn laatste reis. Nogmaals dank voor jullie geweldige inzet.
Hartelijke groet van Jet Gelmers