Vaarwens 719 op 27-04-2020

Een onwerkelijke eerste vaarwens met de Vaarwens… 719 Rina 10

Jaren hebben we gespaard, ruim een jaar hebben we gebouwd en ruim een jaar hebben we voorbereidingen getroffen voor een groots feest van de intocht met het fonkelnieuwe eigen vaarwensschip, en dan gooit een onzichtbaar klein virus de hele wereld op slot… Iedereen zit wekenlang binnen en vaarwens ligt stil! We beraden ons, want regelmatig komen er hartenkreten binnen middels een vaarwens aanvraag. Zo ook deze van Mireille;

“Goedendag Stichting Vaarwens,

Ik wil ondanks de corona crisis toch heel graag een vaarwens aanvragen. Wellicht kan er op korte termijn weer gevaren worden en dan heb ik ieder geval deze wens aangevraagd. Ik vraag de wens aan voor Rina. Zij steunt al een tijdlang jullie stichting. Ze heeft helaas in haar gezin vaak met kanker te maken gehad. Nu heeft zij zelf te horen gekregen dat ze uitgezaaide longkanker heeft en er geen behandeling mogelijk is. Ze heeft in 2010 haar zoon verloren toen 35 jaar aan kanker. In 2014 is haar dochter op 45 jarige leeftijd overleden aan kanker. Een half jaar voor het overlijden van haar dochter is ook haar man plotseling overleden. Deze ontzettend lieve vrouw was de moeder van mijn beste vriendin die is overleden. We hebben Rina ondersteund en opgenomen in ons gezin. Hoeveel kan een mens dragen in het leven? Rina stond altijd voor iedereen klaar, vrijgevig en zeer liefdevol. Nu ze zelf ongeneeslijk ziek is gunnen wij haar een vaarwens. We kunnen haar geen groter geniet moment geven dan met jullie te mogen varen. Het zou heel veel voor me betekenen haar een vaarwens te geven. Hopelijk is er iets mogelijk en kunnen jullie haar op de lijst zetten want veel tijd is er niet meer...

Hartelijke groet,

Mireille.”

Samen met het bestuur hebben we gekeken of we de vaarwens kunnen maken terwijl we de RIVM voorschriften in acht houden en we hebben contact opgenomen met de autoriteiten. Het blijkt dat de Vaarwens ruim genoeg is om veilig in twee groepen met anderhalve meter afstand van elkaar te kunnen varen en we krijgen groen licht. Dat hoef je maar één keer tegen Inge te zeggen en dan gaat ze aan de slag. Vandaag, op deze enigszins onwerkelijke mooie Koningsdag maken we Rina haar vaarwens waar!

De zon schijnt, er is weinig wind en het lijkt een gewone zomerdag, maar toch voelt alles anders… Inge haalt de broodjes en samen met vrijwilligers Hanno en René maakt ze het schip klaar, maar toch voelt alles anders… Het bestuur komt ons allemaal uitzwaaien en onze secretaris Harrie brengt tompoezen met een prachtige opdruk ‘behouden eerste vaarwens’ mee, maar toch voelt alles anders…

De trossen gaan los en Rina krijgt kleur op haar gezicht met een ontspannen glimlach, en nu? Nu voelt het weer als vanouds… Hier doen we het voor!

Na een prachtige vaartocht rond Amsterdam nemen we weer afscheid van Rina en praten nog even na aan boord. Het was goed, het ging goed, en we zijn meer dan tevreden over het schip, over de dag en over de mogelijkheden om in dit coronatijdperk met het fantastische ruime nieuwe schip veilige vaarwensen te maken. Het verslag van de familie staat hieronder.

Vaarwel lieve Rina

Auteur Vaarwens.

Rina: † 17-06-2020

Met dank aan:

Amsterdam Marina voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Pampus voor de gastvrijheid tijdens de lunch

Vaarvrijwilligers Hanno en René voor hun inzet

Oranjesluizen voor de vlotte schutting

De Brandweer voor de parkeerplaatsen

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

Het verslag van Mireille:

Op zaterdag 18 april besloot ik de stichting Vaarwens een mail te sturen voor Rina omdat ze ongeneeslijk ziek is.
Ik wist wel dat de stichting niet mocht varen vanwege de corona, maar omdat ik geen idee had hoe lang van tevoren je moet aanmelden, dacht ik weet je ik ga het gewoon proberen. Wie weet..
Op maandag 20 april was mijn vreugde groot toen ik een mail van Inge, de oprichtster van Vaarwens had. We belden met elkaar en Inge gaf aan dat ze dolgraag wilden gaan varen maar nog de persconferentie wilden afwachten. Woensdag kreeg ik het fijne bericht dat het bestuur besloten had met inachtneming vd RIVM regels te willen gaan varen en ze deze vaarwens voor Rina wilden vervullen op 27 april. We keken er verlangend naar uit en je hoopt alle dagen dat Rina het nog aan kan. We werden vandaag om 10.30 verwacht bij de Marina haven in Amsterdam. Daar werden we opgehaald door Inge bij onze auto. Ze had een rolstoel voor Rina mee. Bij de boot aangekomen stond het bestuur en de bemanning van vandaag ons op te wachten. De stichting heeft een nieuwe boot, die is in februari te water gelaten maar had nog geen wensen vervuld door de Corona.
We hadden dus de eer om als eerste met de boot mee te gaan. Rina zei: “Ik voel me net de koningin.” Op de kade maakte Inge nog wat foto’s van ons en ook samen met het bestuur. Ik had nog een presentje meegenomen en een kaart voor hun om onze dankbaarheid te tonen. Bert reed Rina in de rolstoel aan boord. De twee schippers stelden zich voor daarmee was het ijs ook snel gebroken. Wat een enthousiaste topvrijwilligers die Inge en Evert steunen bij dit mooie werk. We kregen koffie en een tompouce. De tompouce speciaal omdat het de eerste vaarwens was met het schip. Rond 10.45 voeren we langzaamaan de haven uit. Evert, de partner van Inge en medeoprichter van de stichting voer nog een eind in zijn kleine boot achter ons aan om foto’s te maken van de boot zodat ze die kunnen gebruiken voor de website.
Vanuit de haven voeren we achterlangs het Centraal Station over het IJ richting het IJmeer en Durgerdam. Het dorpje waar de KLM huisjes op gebaseerd zijn. De zon in ons gezicht en de wind door onze haren. Wat heerlijk. Rina genoot zichtbaar en zowel bij haar als bij ons waren er emoties. Rond 12.30 zijn we aangekomen voor het eiland Pampus waar de boot is stilgelegd. Inge had voor de lunch heerlijke broodjes gemaakt. Tijdens de lunch hebben we met elkaar gesproken over het ontstaan van de stichting.
Rond 13.30 begonnen we aan de terugreis, we hebben nog een rondje gedaan door achter het vliegenbos langs te varen richting een stukje Amsterdam dat veel mensen niet kennen. Je vaart daar op het zijkanaal K langs enorm grote en zeer mooie woonboten en dan kom je uit bij Nieuwendam. Het is of je terug in de tijd gaat met de huisjes die daar staan en erg lijken op “Zaanse” huisjes. Erg leuk om dat ook te zien. Veel bootjes ook daar op het water. We hebben tijdens de vaarwens nog fijn gepraat met Inge en de twee schippers over wat zich afspeelt en heeft gespeelt in Rina haar leven. Wat een mooie respectvolle en begripvolle gesprekken. Mensen met het hart op de goede plaats die onbaatzuchtig en met liefde een mooie vaarwens geven aan mensen die het einde van het leven in zicht hebben door een terminale ziekte. Namens, Bert, Rina en mijzelf wil ik nog een keer Inge, Evert, het bestuur en de vrijwilligers van de Stichting Vaarwens bedanken voor onze vaarwens, die sneller kwam dan ik kon vermoeden toen ik de mail stuurde.
Zoals ook voor op de kaart stond die ik had meegenomen voor de stichting. Dit was een dag met een gouden rand en 27 april (koningsdag) 2020 gaat nooit meer uit ons geheugen en nemen we deze mooie dierbare herinnering mee onze toekomst in.

Lieve groet,
Mireille