Vaarwens 782 op 09-09-2020

-

Onze gaste van vandaag is in haar zestigste levensjaar opgegeven. Ze heeft een desastreuze spierziekte en is volledig bedlegerig. Het wachten is op het moment dat een vitaal orgaan het begeeft… Via Cordaan wordt Joke getipt op Stichting Vaarwens want ze wil er nog erg graag één keertje samen met het man Simon en de (klein)kinderen varen. Haar dochter vult de intake in en in no time is de vaardag ingepland!

-

Joke is blij dat de dag op korte termijn gepland wordt, al was het alleen al vanwege het feit dat ze erg graag een dagje naar Volendam wil en de Vaarwens vaart nog maar enkele weken in deze regio. Alweer is het mistroostig weer, maar het is niet koud. Gelukkig is het droog, maar onze zonnevriend heeft zich dapper verscholen achter de wolken. Dagschipper Hanno is al op tijd aan boord en ook stuurman Danny is van de partij. Hij moet vandaag ook voor fotograaf, gastheer en cateraar doorgaan want onze ingeplande gastdame is grieperig en we nemen geen enkel risico…

-

Joke komt met de WensenAmbulance aan boord en wordt warm onthaald. Er is koffie met koek en de camera klikt veelvuldig om herinneringen te maken. Daarna gaan we los en zetten koers richting Volendam. Joke kijkt reikhalzend naar het vissersdorp dat aan de horizon ligt en steeds dichterbij komt. Aangemeerd in Volendam, gaan we eerst genieten door met brancard en al de dijk op te gaan, even vergetelheid zoeken! Joke is er al tijden niet meet uit geweest en als ze iets nodig heeft, besteld ze alles via internet… ze kan niet anders! Nu wel… en ze wil voor het eerst eigenhandig een cadeautje uitzoeken en kopen voor haar geliefde kleinkindje. Prachtig, we worden er even stil van!

-

Nog even de dijk over en dan weer aan boord. Beneden is Danny druk met de catering in de weer, maar hij is goed getraind, want bij Evert aan boord - in voorgaande jaren op de Meander V - deed hij het meestal alleen. “Het is wel hard werken hoor!” was vaak zijn kreet als er weer prachtig opgemaakte schalen met lunch naar boven kwamen… Zo ook nu weer en er wordt heerlijk gegeten.

-

De trossen gaan weer los en we maken nog een heerlijk rondje Marken en Monnickendam alvorens weer aan te meren. Dan nemen we afscheid van de lieve schat die even vergetelheid zocht in Volendam…

-

Vaarwel lieve Joke

Auteur Vaarwens.

-

Jachthaven Waterland voor de gratis ligplaats van de Vaarwens

WensenAmbulance Amsterdam voor het vervoer en de verpleging.

Dagschipper Hanno en stuurman/gastheer Danny voor hun inzet

Bakkerij Kees Gutter voor de broodjes en de koeken

Haven Volendam voor de gastvrijheid tijdens de lunch

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

-

Een prachtig verslag van de familie:

Lieve mensen, hierbij ons verslag:

9-9-2020, Een dag om nooit meer te vergeten!!

De dag begint heerlijk vroeg mijn moeder heeft er super veel zin in. Ze heeft weinig geslapen van enthousiasme en spanning. Om 9:45 staat de wens ambulance Amsterdam voor de deur.
Ik doe de deur open en er staan 2 enthousiaste lieve vriendelijke vrijwilligers voor de deur.
De eerste vraag die ze stellen aan mijn moeder is; “Bent u er klaar voor?” Nou ja, het antwoord is bekend “jazeker!” En daar gaan we richting Monnickendam. Eenmaal daar aangekomen, zien we de boot al liggen, wat een gave boot en super mooi. Twee vriendelijke gezellige en vrolijke mannen staan ons op te wachten, en ook hier de vraag; “Heeft u er zin in?” en weer is het antwoord; “ jazeker ik kan niet wachten!” en daar gaan na een korte kennismaking trossen los. Eerst zijn we even bij Marken geweest en konden zo even genieten van het prachtige uitzicht, daarna op naar Volendam. Daar aangekomen in de haven kregen wij echt een heerlijke en geweldige lunch met genoeg eten en drinken, super mooi verzorgd en super lekker gemaakt en met liefde, dat was zeker te zien. Na de lunch zijn we de dijk opgegaan en de missie was een cadeautje zelf kopen voor haar kleindochter en zelf afrekenen en niet via internet. Dat is gelukt! Oma dolblij en de kleindochter ook dolblij met haar pop en slofklompjes. Nadat we nog stroopwafels en vis hebben gekocht gaan we terug op de boot.
Nu krijgt mijn moeder het zwaar en het besef dat dit misschien wel het laatste dagje weg is geweest met het gezin, komt hard binnen. Er vloeien tranen van verdriet maar ook wel geluk dat ze dit nog heeft kunnen doen. Ze krijgt even de tijd om bij te komen en even lekker te knuffelen. Eenmaal bijgekomen, gaan we de boot op waar weer alles was geregeld met chocolaatjes, dropjes en drinken. We worden zo goed verzorgd, echt super, we komen niks te kort. We genieten nog even van het mooie uitzicht, het gekletter van het water en we kijken elkaar aan. Zonder woorden voelen we hetzelfde… Dit is een dag die ons nablijft, wat een top dag. We kwamen de haven van Monnickendam binnen waar we rustig de boot afgingen en op weg naar huis op het parkeerterrein praten we nog even na. Er zijn bijna 150 foto's gemaakt dus aan herinneringen geen gebrek. Wij hadden hier geen omkijken naar en hadden echt tijd voor elkaar. We zeggen elkaar gedag en we bedanken ook de vrijwilligers van de vaarwens. We geven hun echt een hele hele dikke pluim. Op de weg terug naar huis krijgt mijn moeder nog even een tour door haar vorige woonplaats en zo kan ze zien wat er allemaal veranderd is en dat was een hoop. Uiteindelijk zijn we thuis en nemen we ook nu weer afscheid van 2 geweldige vrijwilligers die dit ook net als de vaarwens met veel liefde doen. Mijn moeder heeft echt heel erg genoten en wij ook, want als je iemand weer even ziet stralen door de ziekte heen dan geniet je heel erg en dan weet je dat de dag meer dan geslaagd is.
Wij willen dan ook nogmaals iedereen bedanken die dit mogelijk hebben gemaakt, dit vergeten wij nooit meer! Een hele dikke pluim voor jullie.

Nogmaals super bedankt voor alles vriendelijke groeten,
Fam. Baars