Vaarwens 792 op 25-09-2020
Meanderend over de Gouwzee…
-
In de Meander in Hulst ligt Martien. Hij trof het niet, want de verkeerde celdeling woekert als een parasiet door zijn hoofd en is niet te vangen. Hij is opgegeven en wacht in zijn 60ste levensjaar al op wat gaat komen! Veel te vroeg, want Martien houdt van water, van varen, van vissen en heeft zelf een eigen scheepje waar hij nog zo graag van zou genieten… Helaas, zijn tijd is op! Toch zou hij nog graag éénmaal samen met zijn visvrienden gaan varen om afscheid te nemen van het zo geliefde en rustgevende water…
-
Martien zijn zoon Rick vraagt voor hem een vaarwens aan en snel wordt de dag door Ulco geregeld. Vandaag is het zo ver en iedereen kijkt er naar uit. Dagschipper Frouk en stuurman Lucas zijn al vroeg in de weer om het schip klaar te maken voor ontvangst per brancard. Gastdame An heeft een verse pot koffie gezet en dan komt de ambulance na een lange rit vanuit Zeeuws Vlaanderen aan op de haven. Het waait hard, heel hard, en Martien waait haast van de brancard. Maakt niet uit, hij heeft er zin in en snel brengen ambulancevrijwilligers Frank en Elra hem aan boord! Zijn visvrienden Jochem en Iwan waren al bijtijds aan boord en er volgt een hartelijk warm weerzien.
-
De trossen gaan los en al slingerend Meandert de Vaarwens over de Gouwzee. Martien geniet van de elementen van de natuur als witte schuimtoppen van de golven waaien. Al snel schuiven we de eerste haventjes door en Martien stuurt een tijdje het schip. Ook hij krijgt de ‘vaarwensboost’ en vergeet heel even zijn voorland. We eindigen in Volendam en daar staan zelfs golven in de haven want het is even prutsen om de Vaarwens op een goed plekje voor de kant te krijgen. De lunch is klaar, dus eerst lekker genieten in de kuiptent van de schalen met broodjes die An heeft klaargemaakt en dan de kant op…
-
Op naar de fotograaf om deze dag te vereeuwigen en een hilarische verkleedpartij volgt met een verrassend mooi resultaat! Nog even de dijk over en daarna weer aan boord. Onderweg terug buist de Vaarwens stuivend door de golven terug naar Monnickendam en iedereen geniet van de verse paling die geserveerd wordt… Als we zijn aangemeerd in Monnickendam volgt het onverbiddelijke en emotionele afscheid. Iedereen heeft het moeilijk en tranen vloeien, maar allen gaan naar huis met een hoofd vol herinneringen en een hart vol smart. Het was een dag om nooit te vergeten!
-
Vaarwel dappere Martien
Auteur Vaarwens.
-
Jachthaven Waterland voor de gratis ligplaats van de Vaarwens
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging.
Dagschipper Frouk, stuurman Lucas en gastdame An voor hun inzet
Bakkerij Kees Gutter voor de broodjes en de koeken
Haven Volendam voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Fotograafvolendam.nl voor de foto in klederdracht
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
-
Een prachtig verslag van Jochem & Iwan
Een prachtig verslag van Jochem & Iwan
Meanderend over de Gouwzee…
Tik em aan ouwe… Zoals vanouds waren dit de woorden die we tegen elkaar zeiden toen onze drankjes tegen elkaar tikten. Bij elke vistocht die we met z’n drieën hebben beleefd was dit een vast ritueel, we klonken dan op onze vriendschap maar ook was het een ode aan de visgoden voor een goede vangst.. Immers onze passie is “vissen”. Anders dan we gewend zijn was het vandaag geen “tikkie” van een borreltje Jagermeister, Berenburg of een beugeltje Grolsch maar van onze koffiekopjes. Ook waren we niet aan boord van een van onze eigen visbootjes op de bekende Westerschelde maar vandaag als gasten aan boord van het prachtige schip de Vaarwens. Dit dankzij Rick die deze dag via de hospice als een onvergetelijke belevenis heeft geregeld voor zijn pa in deze ongelofelijke moeilijke zware periode van zijn leven. Aangekomen in de jachthaven Monnickendam werden we als Vip’s ontvangen met een warm welkom aan boord van dit stoere paradepaardje van de stichting “Vaarwens” door de bemanning Frouk, Lucas en An(ne).
Na het voorstelrondje en de informatie van huishoudelijke regels arriveerde al snel de “Wens ambulance” met Martien en Rick. Ambulancevrijwilligers Frank en Elra waren donderdag al van huis gegaan om vrijdag zeker op tijd vanuit Hulst aanwezig te zijn in Monnickendam. Eenmaal aangemonsterd, de fluisterstille John Deere met 240 Pk gestart te hebben werden de trossen losgegooid en voerden we het “ruige” water van de Gouwzee op. Martien, ga je niet zeeziek worden vroeg Frouk? Haha, hij lachte voluit: dat zou de eerste keer van mijn leven worden. Dat kwam niet in zijn woordenboek voor en al snel was hij even de schipper die het schip keurig tussen de boeien door de vaargeul loodste. Verhalen van goede visvangsten met als bewijsmateriaal van foto’s en filmpjes van onze gsm’s kwamen los en we waanden ons weer in de mooie visdagen die we samen beleefd hebben. Martien lachte, glunderde, vertelde en zijn ellende was even heel ver weg. Wat was dat mooi om te zien….
De wens om samen nog eens op het water te zijn is in vervulling gegaan. Wat hebben wij ook genoten, een onvergetelijke belevenis. Veel, heel veel respect hebben wij voor de vrijwilligers Frouk, Lucas, An(ne), Frank en Elra die deze dag zo bijzonder en mooi hebben gemaakt.
Dankjewel!! Ook een hartelijk dankjewel voor Stichting Vaarwens, Ambulancewens en alle andere vrijwilligers en sponsoren. De mooie herinneringen van deze dag zullen altijd bij ons blijven en we gaan genieten van de verhalen uit het boek: Als zoenen water waren… (12 ½ jaar stichting vaarwens ISBN 978-90-8616-263-5)
Tinus, zoals ook als vanouds “boks” tot de volgende..
Groeten, Jochem en Iwan.
