Vaarwens 816 op 10-02-2021

-

Terwijl heel Nederland sneeuw aan het scheppen is, sleetje rijden, sneeuwpoppen maken, schaatsen en ga maar door, maakt de MS Vaarwens vandaag een prachtige wintertocht door - het nog steeds vloeibare water - van het Amsterdamse vaargebied. Onze gast is een Friese varensman (geb. 1966) die nog erg graag één keertje het water op zou willen voordat... Hij heeft het niet getroffen met zijn gezondheid, want hij tobt al jaren met een lange waslijst aan ziektes en is nu ook nog gevonden door de sluipmoordenaar die een plekje in zijn hoofd heeft uitgezocht. Eabele is volledig zorgafhankelijk en de enige manier van transport is per brancard in de ambulance, gevolgd door een heel arsenaal medische apparatuur…

-

Zijn wens komt binnen via de SAW en er is enige spoed geboden, dus slaat Inge direct aan het plannen. Het spant er om, want er staat flink winterweer voor de deur, maar we gaan er vanuit dat we rond Amsterdam nog kunnen varen. Dagschipper Hans en gastheer Harrie zijn al vroeg in de weer om de Vaarwens klaar te maken terwijl de zon uitbundig schijnt. Na een koude nacht, loopt de temperatuur in de zwarte kuiptent met behulp van het zonnetje en wat bijverwarming snel op, en als de ambulance vanuit Leeuwarden arriveert, gaat Eabele snel naar binnen. Er is koffie, een welkomstpraatje en dan gaan we varen…

-

Eabele kan zijn hoofd maar naar één kant draaien, dus wordt hij zo neergezet dat hij alles goed kan zien. De motor snort, het schip beweegt, prachtige panorama’s passeren en Eabele geniet van het moment. Hij voelt nog éénmaal het water onder zich door glijden. Terwijl overal sneeuw en ijsresten hem er aan herinneren dat Nederland in de ban van een kleine ijsperiode zit en het water bijna overal haar vloeibaarheid heeft moeten prijsgeven aan Koning winter, geniet hij dubbel van het varen en zijn naasten niet minder!

-

Hij wil graag Pampus nog een keertje zien, maar als we de Oranjesluizen uit varen, ligt er dicht pakijs buiten de sluis. Schipper Hans besluit het er niet op te wagen en dat feestje gaat helaas niet door. We schutten terug en duiken het zijkaal K in, maar ook daar varen we niet verder dan de bocht, want daar ligt een spiegelende ijslaag! We zijn er namelijk van overtuigd dat we geen vrienden maken als we het prachtige gladde ijs voor de deur van de mooie woonarken stuk varen… We duiken het IJ weer op en zoeken een stukje kade waar we even kunnen lunchen.

-

Harrie heeft een heerlijke lunch gemaakt en daarna vervolgen we onze reis. Hans vaart richting Zaandam en we duiken de Voorzaan in tot aan de Zaanse sluis. Onderweg is veel te zien en Eabele geniet van het Amsterdamse. De dag loopt ten einde en hij wordt moe. We meren weer aan in de Amsterdam Marina en het onverbiddelijke volgt… het afscheid! Onze dappere Fries gaat de ambulance weer in en glimlacht dankbaar totdat de deuren dicht gaan. Tevreden lopen Harrie en Hans terug naar de Vaarwens, want ze hebben onze gast een prachtige vaartocht kunnen schenken in een Hollandse ijstijd…

-

Vaarwel Eabele

Auteur Vaarwens.
Eabele: † 19-2-2021

-

Met dank aan:

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer

Dagschipper Hans en gastheer Harrie voor hun inzet

Oranjesluizen voor de vlotte schutting

Discovery Kraanspoor voor de parkeergelegenheid

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

-

In afwachting van het verslag van de opvarenden…