Vaarwens 817 op 12-02-2021
Op zoek naar open water …
-
Terwijl Nederland last van schaatskoorts heeft, hebben onze gasten ‘vaarkoorts’, want de aanvragen blijven in deze koude winterperiode gewoon binnendruppelen. Iedere morgen kijken we naar buiten en zien het water meer en meer van haar vloeibare toestand inleveren. Gelukkig blijft het in Amsterdam nog steeds gedeeltelijk open, want het water is diep, zout, en steeds in beweging… Moet ook wel, want we willen vaarwensen blijven vervullen!
-
Ook de wens van Jo komt binnen. Hij lijdt aan ALS. Het sluipt binnen, het begint met tintelingen, het begint met lichte spieruitval, een knieoperatie en dan is het er ineens… de diagnose ALS! Successievelijk vallen er dingen uit. Eten gaat moeizaam, praten wordt moeilijk, what is next?
Jo was spuitgieter en genoot van zijn beroep, maar dan houdt het op. Volledig afhankelijk en hulpbehoevend verblijft hij thuis, dat zijn lieve vrouw Elise helemaal aan heeft laten passen. Zij is dan ook voornemens om Jo tot het allerlaatste te willen verzorgen… wat een topper!!
-
Inge slaat aan het bellen en hoopt dat het water nog open is tegen de tijd dat ze de wens in de agenda zet, want het gaat nu hard. In Muiden schaatsen ze al langs de Meander V en we vrezen voor het vriezen…
Vandaag is het al zo ver... Vannacht vroor het dat het kraakte, maar een telefoontje naar de Amsterdam Marina leert dat het water er nog steeds open is, dus de dag kan doorgaan. Al vroeg zijn dagschipper Ton en gastdame/stuurvrouw Hanneke aan boord om het schip klaar te maken voor rolstoelbezoek.
-
Na een flinke rit vanuit Landgraaf, komt Jo met zijn naasten aan op de haven. Snel slippen en glibberen ze met de zware elektrische rolstoel onder grote hilariteit richting Meander V, waar Ton de oprijplaat al tot aan de steigerhoogte heeft laten zakken opdat Jo horizontaal aan boord kan rijden. Gauw naar binnen, want daar is het warm. De zon schijnt uitbundig en eigenlijk is er hier niets van te merken dat heel Nederland in deze Lock-down toestand een plekje zoekt om de schaatsen te mogen aantrekken. Er is koffie en na een welkomstpraatje gaan we los…
-
Ton vaart richting Oranjesluizen en verkent alle ingangen van de zijkanalen en haventjes, maar overal is het dichtgevroren. Toch is de skyline van Amsterdam wonderschoon bij deze laagstaande winterzon en prachtige panorama’s glijden traag voorbij aan Jo zijn gezichtsveld. Hij geniet, want hij komt er vanwege de pandemie helemaal niet meer uit! Hier voelt het veilig, vertrouwd en verzorgd met alle RIVM maatregelen en Jo voelt zich even bevrijd uit zijn gevangenschap van huis en de ziekte die hem in zijn greep houdt.
We zetten koers naar het westen terwijl de de lunch nuttigen die Hanneke klaar maakte. Daarbij zien we grote zeereuzen, industrie en zelfs de replica van de ‘Amsterdam’ voorbij komen. Jo kijkt zijn ogen uit en geniet van iedere seconde…
-
Het lukt zowaar om de Isaac Baarthaven in te varen en de megajachten te bewonderen bij Royal Huisman en Orange Nautical Services, waar het megajacht ‘Totally Nuts’ ook ligt. Dan zetten we koers naar ons vertrekpunt en nemen afscheid. Jo wordt dik ingepakt en glibbert tevreden weer naar de auto om de lange rit naar Limburg weer aan te vangen.
-
Vaarwel dappere Jo
Auteur Vaarwens.
-
Met dank aan:
Met dank aan:
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Dagschipper Ton en gastdame/stuurvrouw Hanneke voor hun inzet
Discovery Kraanspoor voor de parkeergelegenheid
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
-
