Vaarwens 827 op 25-03-2021
Vaartocht naar je roots…
-
We kregen een intake binnen met de volgende wens voor haar zieke echtgenoot:
“Mijn man is in Zaandam opgegroeid. Onlangs zag hij op tv beelden van boten op de Zaan en in de stad. Hij was er zo blij mee om dat te zien. Toen is bij mij het kwartje gevallen. In een flits combineerde ik dus het een en ander. Het lijkt me heel fijn voor mijn man om een vaartocht naar zijn ‘roots’ te kunnen maken. Misschien zelfs tot de Zaanse Schans - waar tegenover in Koog a/d Zaan - wij 40 jaar geleden zijn getrouwd.”
-
Bernard is achter in de zestig en heeft al enkele jaren strijd gevoerd tegen de celdelingsziekte die als een Japanse duizendknoop nauwelijks bij hem is uit te roeien. De behandelmogelijkheden zijn nagenoeg op… Hij verlangt naar rust, naar het verleden, naar herinneringen, om even te vergeten en zijn lieve echtgenote Elisabeth signaleerde dat. Dus werd er een vaarwens aangevraagd en vandaag gaat Bernard de Zaan nog één keer op!
-
Het is nat en grijs, maar een waterig zonnetje schijnt af en toe over de Amsterdam Marina en het waait nauwelijks. Het is niet koud als dagschipper Frouk en gastdame Alette de vaarwens klaarmaken. Even later komt Bernard met zijn vrouw en twee zoons uit Biddinghuizen aanrijden en er volgt een enthousiast welkom. Er is koffie en koek en het vaarplan wordt gemaakt. Dat is niet moeilijk, want de wens is om de Zaan Schans op te varen. Frouk start de motor en de trossen gaan los…
-
Onderweg langs de havens, de droogdokken en de grote zeereuzen vergeet Bernard zijn voorland al en geniet met grote teugen van alles wat er te zien valt. We duiken de Voorzaan in en schutten de Zaan op. Bernard zijn ogen fonkelen en het wordt een feest van herkenning. Allerlei bekende gebouwen, huizen en fabrieken passeren de geboren Zaandammer en de constante glimlach op zijn gezicht spreekt boekdelen. Frouk meert aan bij de Zaanse Schans waar Alette een heerlijke lunch serveert. Daarna gaat zijn echtgenote Elisabeth met zoon Micha een korte wandeling maken terwijl de zon doorbreekt.
-
We gaan weer los en zoon Daniel stuurt de Vaarwens terug naar Amsterdam. In stralend zonnig weer meren we weer aan in de Amsterdam Marina en nemen afscheid van Bernard, die vandaag nog éénmaal rondvoer in zijn ‘roots’…
-
Vaarwel Bernard
Auteur Vaarwens.
-
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en gastdame/stuurvrouw Alette voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Discovery Nederland voor de parkeergelegenheid
Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
div style="text-align: justify;">en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten... Lief berichtje van de Elisabeth:
Beste mensen van Stichting Vaarwens,
Hartelijke dank voor de onvergetelijke verwenndag die wij gisteren mochten genieten op de Vaarwens met Schipper Frouk en Aletta! Wij voelden ons zeer welkom en op ons gemak, Mijn man en wij ook hebben er volop genoten. Het was een dag om nooit te vergeten en is in jullie verslag treffend weergegeven.
Met vriendelijke groeten en nogmaals dank, Elisabeth de Haan-Leutwiler Leutwiler
Een mooi verslag van Bernard:
Jeugdherinneringen:
Pas de woensdagavond voor de vaardag vertelde de familie wat me de volgende dag te wachten stond. Normaal houdt ik niet zo van dit soort snelle verrassingen, maar deze vond ik wel heel fantastisch.
De dag begon druilerig, maar dat werd gelijk goed gemaakt door de verschrikkelijk hartelijke ontvangst op de kade. Onder het genot van een kopje koffie voeren we los richting de Zaan.
We voeren eerst langs de NDSM werf waar mijn vader vroeger gewerkt heeft. Ik ging hem regelmatig ophalen met de fiets, uiteraard alleen als het mooi weer was. Fantastisch om te zien wat ze met die oude scheepswerven gedaan hebben.
Na het indraaien in de Zaanbocht kwamen alle jeugd herinneringen weer terug, Ik ben in Zaandam opgegroeid en heb er tot 1983 gewoond Ik stond er zelf verbaasd van hoeveel ik nog wist van die tijd en de plekken. Ook nog die waar ik heel wat kattenkwaad heb uitgehaald. Er is wel veel veranderd, maar ook nog veel herkenbaar, en vanaf het water ziet het er altijd anders uit dan vanaf de walkant.
Na vele bruggen en een sluis kwamen we aan bij de Zaanse Schans, waar we aangelegd hebben en een heerlijke lunch kregen voorgeschoteld. Wat een verwennerij!!
Het weer was ons ook gunstig gezind , want de zon brak door, en dat maakt het toch allemaal wat vrolijker. Ondertussen wel wat tijd gehad om de vele fotoboeken en magazines door te kijken en te zien wat een fantastisch werk de Stichting Vaarwens doet. Gezien de foto’s was ik lang niet degene die er op dat moment het slechts aan toe was.
Na de lunch weer op ons dooie akkertje teruggevaren naar de ligplaats in Amsterdam. We waren iets later op de kade als geplant, maar de tijd vliegt als je het geweldig naar je zin hebt.
Speciale dank gaat uit naar Frouk en Alette voor de geweldige begeleiding en goede zorgen. Zulke mensen zijn een pareltje voor de maatschappij, en uiteraard ook de Stichting die dit allemaal mogelijk maakt. Niet te vergeten mijn onvolprezen echtgenote Elisabeth die dit voor mij geregeld heeft.
Het was een dag om niet te vergeten
Bernard de Haan
