Vaarwens 828 op 31-03-2021

Een zomerdag voor een zieke…

Een reeks van ziekten staat vermeld op de intake en onze vaargaste heeft het al enkele jaren flink voor haar kiezen gehad. Het is een wreed lot om zo vechtend door het leven te moeten! Momenteel is ze volledig bedlegerig en wacht geduldig op wat gaat komen. Man en dochter zijn mantelzorgers en zijn continue met haar in de weer. Eind april is het echtpaar 60 jaar getrouwd en ze zouden nog graag samen iets leuks doen. Omdat beider hart op het water ligt, werd het een vaarwens en vandaag trekken ze allen een positief lot uit de weerloterij, want het is hoogzomer in maart!

Dagschip Yoni en gastheer/stuurman Coen zetten al vroeg de boel open, want met de zon op de ramen is het snel warm binnen. Er komen feestelijke slagroomsoesjes op tafel en er staan verse bloemen, want dat zijn de dingen waar mevrouw van houdt en terwijl de koffie pruttelt, arriveert de ambulance vanuit Nieuw Vennep. Er volgt een ontspannen welkom en iedereen heeft er zin in! Wat wil je met dit weer! Na het welkomstwoordje wordt een vaarplan gemaakt en dan gaan de trossen los…

Amsterdam schuift voorbij en overal zijn mensen buiten aan het genieten van het mooie zomerweer. Ook aan boord wordt er genoten en alles komt driemaal zo sterk binnen bij iemand die al tijden achter het raam ligt. Willemien heeft een constante blik van blijdschap op haar gelaat en ook haar naasten genieten met volle teugen. We scharrelen door de Oranjesluizen en bezoeken Durgerdam met zijn prachtige kleuren tegen het lage zonlicht. We zoeken een plekje om te lunchen en meren aan bij de vereniging WSV de Zuiderzee naast de Oranjesluizen, van waaruit Stichting Vaarwens haar allereerste vaarwensen maakte. Er wordt gegeten, gelachen, gedeeld en genoten…

Na de lunch gaan de trossen weer los en de Vaarwens vervolgt haar reis met een genietend gezelschap. Het zijkanaal K in met haar prachtige woonarken en pittoreske huizen aan de Nieuwendammerdijk, alle bezienswaardigheden op het IJ en het mooie weer maken deze dag tot een perfecte vaarwens… en dan is daar zomaar weer het eind van de reis! We gaan van boord en nemen liefdevol afscheid van deze onfortuinlijke dame, die gelukkig goed verzorgd wordt door haar naasten.

Vaarwel dappere Willemien

Auteur Vaarwens.

Met dank aan:

Dagschipper Yoni en gastheer Coen voor hun inzet

Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

WSV de Zuiderzee voor de gastvrijheid tijdens de lunch

Discovery Nederland voor de parkeergelegenheid

Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch

Oranjesluizen voor de vlotte schutting

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

-

Een prachtig verslag van de familie:

Een kostbare glinstering…….

Eind april zijn ze 60 jaar getrouwd, ons pap en mam. Zestig jaar delen ze al lief en leed samen. Zestig jaar van verdriet en geluk en alles wat daartussen in zit in een mensenleven.
Van het ene altijd te veel en van het andere altijd veel te weinig. Niet voor niets een Diamanten huwelijk, sterk als steen en glinsterend geslepen.
Samen hebben ze de woelige baren getrotseerd. Vooral de laatste jaren heeft ons mam veel van haar gezondheid in moeten leveren. Maar daar waar haar lichaam het zwaar heeft, is haar geest gelukkig nog sterk. En keek ze uit naar deze dag op het water. En wat waren de weergoden ons gunstig gezind! Strakblauwe hemel en een licht briesje, heerlijk Hollands lenteweer. In Amsterdam aangekomen werden we warm ontvangen door Coen en Yoni. In deze tijd is zomaar even iets leuks gaan doen al moeilijk, maar als je dan ook nog bedlegerig bent, wordt de wereld nog kleiner. Maar vandaag werd haar wereld voor eventjes veel weidser en vooral even zonder zorgen. Alle rust en ruimte, in de boot en op het water.

Na een kopje koffie met, speciaal voor mam, heerlijke slagroomsoesjes, gingen de trossen los. Vergezeld door de glinsterende glimlach van een stralende zon loodsten Coen en Yoni ons door de wateren van Amsterdam. Over het IJ, langs prachtige gebouwen, grote scheepswerven en een eenzaam cruiseschip. Op de mededeling dat we even moesten overstappen op die boot, antwoordde mam vrolijk: “Dat is goed, maar dan wel graag in dat bovenste kamertje”, waarmee ze maar wilde aangeven dat ze dan wel graag uitzicht op grote hoogte wilde hebben.
Er was alle tijd voor ons vrijgemaakt en dus maakte mam heel graag gebruik van het aanbod om nog even een “ommetje” maken. Terwijl pap heerlijk in het zonnetje zat te genieten, voeren we naar het pittoreske Durgerdam, voor een heerlijke lunch aan boord. Zachtjes kabbelend water en tijd voor fijne gesprekken. Mam genoot echt van ieder moment. Haar kleine oogjes schoten van links naar rechts en wilde niets missen van deze dag. Ik wist dat het overweldigend zou zijn voor pap en mam en dat ze op dat moment geen worden zouden kunnen vinden om te vertellen hoe zeer ze genoten. Maar soms zegt juist die stilte alles.
Ver in de middag keerden we, via de sluizen, terug naar de haven om de thuisreis te aanvaarden. Maar niet zonder samen op de foto te gaan. Coen en Yoni van Stichting Vaarwens en de ambulancemannen Ben en Jaap van Stichting Ambulancewens, die de hele dag eveneens zo fantastisch hebben gezorgd voor mam én pap. De liefdevolle, zorgzame en vrolijke inzet van deze vier mannen hebben ons als familie een kostbare herinnering meegegeven.

Wanneer ik aan deze dag terugdenk, weet ik niet wat feller heeft geschenen. De glinstering van de felle zon in het water of de gelukzalige glinstering in de ogen van mam. Ach, natuurlijk weet ik dat wel, het waren haar ogen……

Lieve en dankbare groet,
Familie van Blitterswijk