Vaarwens 853 op 22-05-2021

-

Minuscuul klein begint de ‘woekerplant’ zich uit te zaaien in ons menselijk lichaam, met als enig doel samen met de mens te sterven… Onbegrijpelijk, maar het treft één op de drie mensen onder ons! Het leven lijkt soms op Russische roulette, maar we moeten er ons in schikken, totdat de knappe koppen hebben uitgevonden hoe de weeffout van moeder natuur te stoppen. Ook Ingrid (geb. 1969) is getroffen en al snel blijkt het onbehandelbaar te zijn. Ze krijgt de mededeling erbij dat het waarschijnlijk erg snel zal gaan en ze krijgt nog enkele weken…

-

Ingrid en haar geliefde Monique zijn dol op varen en ze zijn gaan Googelen op wat er in de korte tijd die haar rest nog mogelijk is. Ze vonden Stichting Vaarwens en zonden direct een intakeformulier in. Er stond vermeld; “We hebben 4 kinderen, die we graag mee willen nemen. Ze zijn 19, 17, 17 en 16 jaar oud. Onze laatste vakantie samen was een zeilreis in Kroatië, dit zou een passend afscheid kunnen zijn…

De planning gaat aan de slag en deze zaterdag al is Ingrid haar dag.

-

De wind heeft een beetje rust gevonden maar heeft er nog niet genoeg van want het waait nog steeds straf. Tijdens de rit vanuit Tilburg regent het, maar langzaamaan wordt het droog. In Amsterdam zijn voormalig zeeloods Ton en boots Harrie al bezig het schip klaar te maken en weldra komt het voltallige gezin (Ingrid en Monique, hun drie dochters en een zoon) aan op de Marina. De mannen heten het gezelschap welkom en we gaan snel aan boord. Een rondje voorstellen, een welkomstpraatje en een vaarplan maken tijdens de koffie en dan gaan de trossen los, waarbij zoon Tijn aan het roer gaat en het eerste stuk stuurt als een ervaren schipper!

-

Ingrid wil graag de Zaan op, dus gaan we stuurboord uit richting Wilhelminasluis in Zaandam. Onderweg is er veel te zien en Ton en Harrie weten er genoeg over te vertellen. Ingrid en haar naasten hebben ogen te kort, bij het zien van zoveel nieuwe dingen. Het is even iets anders dan een zeilvakantie in Kroatië en het heeft een andere ‘lading’, maar toch kunnen ze genieten van het varen, van het vergeten, van het los zijn en even de zorgen op de wal laten…

-

Ton vindt een prachtig plekje om te lunchen en het hele gezelschap geniet van de heerlijke broodjes, die door Harrie geserveerd worden. Inmiddels is het droog geworden en heel af en toe piept het zonnetje achter de wolken weg en dat doet Ingrid haar naasten besluiten om even te gaan passagieren. Ze komen terug met een ontroerende kaart en lekkernijen voor op de terugweg. Ton start de motor weer en we beginnen aan de retourtocht. Ingrid geniet van haar vaartocht en krijgt zelfs de energie om lekker buiten op het schip te gaan genieten van de elementen.

-

Zoals altijd, vliegt de dag voorbij en na te zijn aangemeerd, moeten we afscheid nemen van deze schat, die straks een nog moeilijker afscheid moet nemen van haar lieve Monique en de kinderen. We wensen allen heel veel sterkte en zwaaien ze uit tot ze uit het zicht zijn. Zwijgend gaan we weer aan boord, het leven is soms hard…

-

Vaarwel dappere Ingrid

Auteur Vaarwens.

-

Met dank aan:

Dagschipper Ton en boots Harrie voor hun inzet

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten

Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers

Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch

Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

Lief bericht van Ingrid: