Vaarwens 977 op 02-03-2022
Een dag met een gouden randje…
Er komt een aanvraagformulier binnen met de volgende tekst; “Mijn zoon heeft de Ziekte van Huntington in een ver gevorderd stadium. Voor zijn ziekte zo ver was dat hij niet meer kon werken, was Martin werkzaam als matroos in de binnenvaart. Varen was zijn lust en zijn leven, al vanaf zijn kinderjaren. Martin woont nu in een woonvorm met 24-uurs zorg en is volledig afhankelijk. Lopen gaat niet meer, zelfstandig eten en drinken lukt niet meer en de spraak gaat achteruit. Hij zou erg graag nog een keertje varen!”
We gaan aan de slag en vandaag is de dag voor Martin (geb. 1985).
De zon straalt aan de blauwe hemel als dagschipper Onno, nieuwkomer Johan en boots/gastvrouw/verpleegster Lyda de MS Vaarwens klaarmaken voor de vaardag. Onze gast komt in een grote elektrische rolstoel, dus richten we het schip er op in. De auto met het hele gezelschap arriveert na een flinke rit vanuit Groningen en er volgt een warm welkom door onze bemanning. Martin rijdt behendig het schip op en zijn dag kan beginnen…. Er is koffie en een welkomstwoordje van Onno en we maken een vaarplan...
Een mooi reisverslag van dagschipper Onno:
Martin komt even na tienen aan, samen met zijn vader Dick , moeder Greetje en haar man Theo. De zon straalt, het lijkt wel lente! Met doorzettingsvermogen maakt Martin de overstap naar de rolstoel van de Vaarwens en samen begeven we ons naar het schip dat in het zonnetje ligt te wachten. Martin heeft vroeger gevaren als matroos op de binnenvaart. Hij brak zijn rug bij een val in het ruim. En daarna belette de ziekte zijn passie. Hij wil dolgraag weer schepen zien, het water, en het varen, ervaren.
Als Lyda en Johan koffie en soesjes hebben gepresenteerd bespreken we het vaarplan. De Amstel, Zaanse Schans, de havens, of misschien door de Oranjesluizen naar Pampus en Durgerdam…
Martin is stellig: “Ik wil graag naar de Zaanse Schans ! Op de Zaan ben ik namelijk nog nooit geweest!”
We besluiten snel te ontmeren en met het schitterend lichtspel van de ochtendzon in het water zetten we koers richting Zijkanaal G, het “Zaanse Gat”.
Martin laat zich niet twee keer vragen of hij het roer wil nemen… met rolstoel en al verheft hij zich op het platform achter de stuurstand en neemt het roer over. Ondanks de vereiste fysieke inspanning stuurt hij de Vaarwens behendig en met souplesse richting de Wilhelminasluis in Zaandam. Na een snelle schutting brengt hij ons via de bruggen naar de houtzaagmolen “Het Jonge Schaap”. We genieten de lunch aan boord met het voorjaarszonnetje op de draaiende molen. Als een plaatje uit een sprookje. Natuurlijk! Martin wil de molen van binnen zien. Via een lift en daarna, geholpen door de ‘mensen van de molen’ , wordt hij met stoel en al de trap op, op het ‘zaagbordes’ getild. De molenaar geeft uitgebreid tekst en uitleg en Martin luistert aandachtig. Indrukwekkend!
Dan gaan de trossen weer los we en varen terug naar de Sluis. Martin wil varen, hij houdt het roer! Omdat hij meer wil zien en meer wil varen, besluiten we de bedrijvigheid in de Mercuriushaven en de Vlothaven te bezoeken. Martin stuurt ons behendig om en langs de diverse grote zeeschepen die veevoer overslaan in binnenvaartschepen en duwbakken. Daarna een klein rondje Houthavens om vervolgens het Oosterdok te verkennen. De museumhaven, het Scheepvaartmuseum, het VOC-schip ‘Amsterdam’. Vervolgens stuurt Martin - ondertussen in de gouden schitteringen van de avondzon - ons terug via de noordoever, en passant nog een rondje langs de Pollux, om daarna weer aan te meren op de vaste ligplaats van de Vaarwens. Martin was vandaag de schipper, de Vaarwensschipper had wel thuis kunnen blijven, maar dan hadden we niet kunnen zien hoe intens hij genoot van dit varen… Hij beaamt geen geluk te hebben, het zou anders ‘moeten’ . Maar de gouden schitteringen in het water bevestigen een dag met een gouden randje…
Sterkte dappere Martin
Auteur Vaarwens/Onno
Met dank aan:
Dagschipper Onno, nieuwkomer Johan en boots Lyda voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een lief bericht van Martin:
Er komt een aanvraagformulier binnen met de volgende tekst; “Mijn zoon heeft de Ziekte van Huntington in een ver gevorderd stadium. Voor zijn ziekte zo ver was dat hij niet meer kon werken, was Martin werkzaam als matroos in de binnenvaart. Varen was zijn lust en zijn leven, al vanaf zijn kinderjaren. Martin woont nu in een woonvorm met 24-uurs zorg en is volledig afhankelijk. Lopen gaat niet meer, zelfstandig eten en drinken lukt niet meer en de spraak gaat achteruit. Hij zou erg graag nog een keertje varen!”
We gaan aan de slag en vandaag is de dag voor Martin (geb. 1985).
De zon straalt aan de blauwe hemel als dagschipper Onno, nieuwkomer Johan en boots/gastvrouw/verpleegster Lyda de MS Vaarwens klaarmaken voor de vaardag. Onze gast komt in een grote elektrische rolstoel, dus richten we het schip er op in. De auto met het hele gezelschap arriveert na een flinke rit vanuit Groningen en er volgt een warm welkom door onze bemanning. Martin rijdt behendig het schip op en zijn dag kan beginnen…. Er is koffie en een welkomstwoordje van Onno en we maken een vaarplan...
Een mooi reisverslag van dagschipper Onno:
Martin komt even na tienen aan, samen met zijn vader Dick , moeder Greetje en haar man Theo. De zon straalt, het lijkt wel lente! Met doorzettingsvermogen maakt Martin de overstap naar de rolstoel van de Vaarwens en samen begeven we ons naar het schip dat in het zonnetje ligt te wachten. Martin heeft vroeger gevaren als matroos op de binnenvaart. Hij brak zijn rug bij een val in het ruim. En daarna belette de ziekte zijn passie. Hij wil dolgraag weer schepen zien, het water, en het varen, ervaren.
Als Lyda en Johan koffie en soesjes hebben gepresenteerd bespreken we het vaarplan. De Amstel, Zaanse Schans, de havens, of misschien door de Oranjesluizen naar Pampus en Durgerdam…
Martin is stellig: “Ik wil graag naar de Zaanse Schans ! Op de Zaan ben ik namelijk nog nooit geweest!”
We besluiten snel te ontmeren en met het schitterend lichtspel van de ochtendzon in het water zetten we koers richting Zijkanaal G, het “Zaanse Gat”.
Martin laat zich niet twee keer vragen of hij het roer wil nemen… met rolstoel en al verheft hij zich op het platform achter de stuurstand en neemt het roer over. Ondanks de vereiste fysieke inspanning stuurt hij de Vaarwens behendig en met souplesse richting de Wilhelminasluis in Zaandam. Na een snelle schutting brengt hij ons via de bruggen naar de houtzaagmolen “Het Jonge Schaap”. We genieten de lunch aan boord met het voorjaarszonnetje op de draaiende molen. Als een plaatje uit een sprookje. Natuurlijk! Martin wil de molen van binnen zien. Via een lift en daarna, geholpen door de ‘mensen van de molen’ , wordt hij met stoel en al de trap op, op het ‘zaagbordes’ getild. De molenaar geeft uitgebreid tekst en uitleg en Martin luistert aandachtig. Indrukwekkend!
Dan gaan de trossen weer los we en varen terug naar de Sluis. Martin wil varen, hij houdt het roer! Omdat hij meer wil zien en meer wil varen, besluiten we de bedrijvigheid in de Mercuriushaven en de Vlothaven te bezoeken. Martin stuurt ons behendig om en langs de diverse grote zeeschepen die veevoer overslaan in binnenvaartschepen en duwbakken. Daarna een klein rondje Houthavens om vervolgens het Oosterdok te verkennen. De museumhaven, het Scheepvaartmuseum, het VOC-schip ‘Amsterdam’. Vervolgens stuurt Martin - ondertussen in de gouden schitteringen van de avondzon - ons terug via de noordoever, en passant nog een rondje langs de Pollux, om daarna weer aan te meren op de vaste ligplaats van de Vaarwens. Martin was vandaag de schipper, de Vaarwensschipper had wel thuis kunnen blijven, maar dan hadden we niet kunnen zien hoe intens hij genoot van dit varen… Hij beaamt geen geluk te hebben, het zou anders ‘moeten’ . Maar de gouden schitteringen in het water bevestigen een dag met een gouden randje…
Sterkte dappere Martin
Auteur Vaarwens/Onno
Met dank aan:
Dagschipper Onno, nieuwkomer Johan en boots Lyda voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een lief bericht van Martin:
Beste Evert en Inge,
Dank jullie wel voor de prachtige vaardag die ik heb gehad.
Ik heb het verslag gelezen en de foto´s gezien. Zo fijn om de foto´s te hebben. Wat ik met name super vond was dat ik eigenlijk de hele dag zelf heb mogen varen. Dat bracht zoveel herinneringen van vroeger naar boven. Ik had niet gedacht dat ik dat gevoel nog weer zou mogen beleven. Ook was het heerlijk om over mijn beroep te kunnen praten. De dag heeft me veel energie gekost, maar het was het dubbel en dwars waard. Nogmaals dank voor deze gave dag en natuurlijk ook mijn dank aan de vrijwilligers.
Hartelijke groet, Martin
