Vaarwens 981 op 11-03-2022
Een Zeilersechtpaar op een motorboot…
Onze gasten van vandaag zijn Lidy en Gjalt, de ouders van onze vrijwilligers van vandaag. Dat zijn schipper Alex (zoon), boots Lucas (zoon) en gastvrouw Claar (kleindochter), want ook onze vrijwilligers hebben ouders die aan hun laatste periode zijn begonnen…
Inmiddels zijn beide ouders 92 jaar. Zes jaar geleden - ze waren toen 85 jaar jong - hebben ze hun geliefde zeiljacht Penelope - een Victoire 933 - verkocht, want het ging niet meer zo lekker. Met veel pijn in het hart hebben ze afstand gedaan van de zeilerswereld nadat ze al zeilend heel noordelijk Europa bezocht hebben. Een motor boot dan? Nee, dat vonden ze helemaal niks. Als kinderen vinden ze dat jammer, want het geldt voor een ieder, als je actief blijft, blijf je jong… toch?
Een prachtig verslag van zoon en dagschipper Alex:
Helaas, sinds ze vorig jaar ook nog hun vertrouwde zelfstandig wonen situatie moesten opgeven, hebben onze ouders wat stapjes terug gedaan. Inmiddels wonen ze geheel verzorgd in Bennekom en raken ze steeds meer herinneringen kwijt en leven inmiddels in het moment. Maar wat de vergeetziekte niet heeft kunnen afpakken zijn de mooie herinneringen aan hun vele tochten door Europa met hun zeiljacht. De energie raakt op, achteruitgang lichamelijk en geestelijk is niet meer te stuiten. Gjalt en Lidy zijn vandaag met hun 3 zonen gaan varen. Dit keer met een Motorboot, wennen, maar ook heel fijn dat dit zo kan. De MS Vaarwens krijgt van deze verknochte zeilers een dikke pluim krijgt. Vandaag schijnt de zon, het is de vaardag van Lidy en Gjalt.
In Bennekom was het vandaag wel spannend want in het huisje waar Gjalt verblijft heerst Corona. Mag hij wel mee? Gelukkig laat Gjalt zich niet tegenhouden vandaag. Lidy word al vroeg geheel verzorgd door Gerda, haar steun en toeverlaat van het zorgteam van Opella. Lidy is er klaar voor. Lucas staat al klaar met de speciaal gehuurde bus waarin Lidy, Gjalt en Gerda zich klaarmaken voor de reis naar de Amsterdam Marina. Inmiddels zijn oudste zoon Klaas-Jan en jongste zoon Alex al bezig de Vaarwens klaar te maken voor deze bijzondere dag. Het varen werd gemist door Gjalt en Lidy. Weer de vertrouwde wateren op, hoe fijn! Alex is schipper vandaag. Ook kleindochter Claar is van de partij en zal Opa en Oma helpen te genieten vandaag.
Inmiddels komt het busje het parkeerterrein op en gaat het gehele gezelschap aan boord. Het lekkere kopje koffie met soesjes gaan erin alsof het een kleuterklas is. Snel maken we een vaarplan. Het wordt het IJsselmeer, Pampus , Muiden. Immers, Lidy en Gjalt hadden het IJsselmeer als hun vaste water toen ze nog in Huizen en Naarden lagen met hun boot. Niet dat ze zelf daar nog veel van weten, maar gelukkig helpen de zonen om deze herinnering weer op te frissen.
Onderweg naar de Oranje-sluizen bemoeit Lidy zich nadrukkelijk met de navigatie. “Alex, je zit aan de verkeerde kant van de groene boeien,, pas op, daar staat een paal in het water…”
Herkenbaar voor de zonen, er verandert weinig naar mate je ouder wordt, pffffff…
Mede dankzij de coaching door Moeders, komen we toch veilig in de Oranje-sluis, die we veel te hard binnen varen volgens Lidy. En ik nog uitleggen dat een motorboot wel een beetje gang moet hebben om te sturen. Je ziet Lidy denken. “Wij zeilers deden dat toch heeeel anders…:
Na een vlotte schutting blijkt het lekker stevig te waaien. Niet dat we daar last van hebben. Gjalt en Lidy zitten naast de stuurstand en varen lekker mee. Zelfs Lidy vind het wel lekker zo, achter glas.
Na wat weerstand moet Ma toch wel toegeven dat een Motorboot wel comfortabel is met zoveel wind op de kop en niet in het haar. We groeten Eiland Pampus en zetten koers naar Muiden. We schommelen zelfs een beetje en dat maakt de bemanning rozig. Hier en daar vallen wat oogjes toe. Maar als Claar, Gerda en Lucas de heerlijke lunch serveren gaan de ogen en monden open. We nemen de tijd om van de lunch en het moment te genieten. Het prachtige Muiderslot op de achtergrond complementeert het geheel en laat de herinneringen weer binnenstromen. “Hé Gjalt weet je nog …?” Zo lief!
De terugweg wordt ingezet en het opdiepen van herinneringen kost veel energie. Tot de Oranje-sluizen gaan de oogjes toe bij Gjalt. Een glimlach verraadt zijn tevredenheid. Lidy blijft de navigatie controleren. “Die gele boeien lagen er nog niet toen wij hier voeren, weet je wel waar je heen vaart?” Nou, dat komt wel goed. Gelukkig, aan stuurboord zien we Durgerdam. Dat lag er in de tijd van Pa en Ma ook.
Na de Oranje-sluizen even zijkanaal K in, iedereen is weer wakker en alert. Niet veel zeggen maar genieten. Opeens komt de Six-haven langs in de herinnering. Nou, dan gaan we daar even naar binnen en een kijkje nemen. Stevig windje en weinig ruimte. Maar de Vaarwens heeft niet veel ruimte nodig. We manoeuvreren de Vaarwens rustig naar binnen en ook weer naar buiten. Gjalt kijkt toe hoe de Vaarwens om zijn as draait en Lidy geeft aan dat er nog maar weinig ruimte is.
Vreemd, maar Radio Veronica kwam ook nog boven drijven dus gingen we ook nog even naar de Veronica kijken,. Nordeney staat achterop het schip. En laten Lidy en Gjalt daar nou ook vaak geweest zijn op weg naar Kiel. Een schip moet toch bevoorraad worden, en alcohol was toen nog niet in ban. We hebben weer tekst voor de komende dagen.
Inmiddels is het bijna 4 uur en komt de Marina weer in het zicht. Na vele herinneringen, kleine momentjes, en het rustig laten langs glijden van alles wat drijft, is de energie wel op en besluiten we aan te meren. Rustig aan dit keer. Zelfs Lidy heeft geen commentaar op het hogerwal aanmeren. Tja, dat gaat toch anders als met een zeilboot, hè Ma. ( Alhoewel … )
Klaarmaken voor vertrek richting Bennekom. Onderweg zal er wel geslapen worden. In hun dromen hoor ik nu al “Klaar om te wenden, Ree!“. En zo komen Gjalt en Lidy ook vandaag weer in de veilige haven. Dit keer niet met een havenmeester maar met een zeer gewaardeerd zorgteam.
Het was een dierbare dag, dank Pa en Ma.
Goede vaart Lidy en Gjalt
Auteur Vaarwens/Alex
Met dank aan:
Dagschipper Alex en boots Lucas en gastvrouw Claar voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Onze gasten van vandaag zijn Lidy en Gjalt, de ouders van onze vrijwilligers van vandaag. Dat zijn schipper Alex (zoon), boots Lucas (zoon) en gastvrouw Claar (kleindochter), want ook onze vrijwilligers hebben ouders die aan hun laatste periode zijn begonnen…
Inmiddels zijn beide ouders 92 jaar. Zes jaar geleden - ze waren toen 85 jaar jong - hebben ze hun geliefde zeiljacht Penelope - een Victoire 933 - verkocht, want het ging niet meer zo lekker. Met veel pijn in het hart hebben ze afstand gedaan van de zeilerswereld nadat ze al zeilend heel noordelijk Europa bezocht hebben. Een motor boot dan? Nee, dat vonden ze helemaal niks. Als kinderen vinden ze dat jammer, want het geldt voor een ieder, als je actief blijft, blijf je jong… toch?
Een prachtig verslag van zoon en dagschipper Alex:
Helaas, sinds ze vorig jaar ook nog hun vertrouwde zelfstandig wonen situatie moesten opgeven, hebben onze ouders wat stapjes terug gedaan. Inmiddels wonen ze geheel verzorgd in Bennekom en raken ze steeds meer herinneringen kwijt en leven inmiddels in het moment. Maar wat de vergeetziekte niet heeft kunnen afpakken zijn de mooie herinneringen aan hun vele tochten door Europa met hun zeiljacht. De energie raakt op, achteruitgang lichamelijk en geestelijk is niet meer te stuiten. Gjalt en Lidy zijn vandaag met hun 3 zonen gaan varen. Dit keer met een Motorboot, wennen, maar ook heel fijn dat dit zo kan. De MS Vaarwens krijgt van deze verknochte zeilers een dikke pluim krijgt. Vandaag schijnt de zon, het is de vaardag van Lidy en Gjalt.
In Bennekom was het vandaag wel spannend want in het huisje waar Gjalt verblijft heerst Corona. Mag hij wel mee? Gelukkig laat Gjalt zich niet tegenhouden vandaag. Lidy word al vroeg geheel verzorgd door Gerda, haar steun en toeverlaat van het zorgteam van Opella. Lidy is er klaar voor. Lucas staat al klaar met de speciaal gehuurde bus waarin Lidy, Gjalt en Gerda zich klaarmaken voor de reis naar de Amsterdam Marina. Inmiddels zijn oudste zoon Klaas-Jan en jongste zoon Alex al bezig de Vaarwens klaar te maken voor deze bijzondere dag. Het varen werd gemist door Gjalt en Lidy. Weer de vertrouwde wateren op, hoe fijn! Alex is schipper vandaag. Ook kleindochter Claar is van de partij en zal Opa en Oma helpen te genieten vandaag.
Inmiddels komt het busje het parkeerterrein op en gaat het gehele gezelschap aan boord. Het lekkere kopje koffie met soesjes gaan erin alsof het een kleuterklas is. Snel maken we een vaarplan. Het wordt het IJsselmeer, Pampus , Muiden. Immers, Lidy en Gjalt hadden het IJsselmeer als hun vaste water toen ze nog in Huizen en Naarden lagen met hun boot. Niet dat ze zelf daar nog veel van weten, maar gelukkig helpen de zonen om deze herinnering weer op te frissen.
Onderweg naar de Oranje-sluizen bemoeit Lidy zich nadrukkelijk met de navigatie. “Alex, je zit aan de verkeerde kant van de groene boeien,, pas op, daar staat een paal in het water…”
Herkenbaar voor de zonen, er verandert weinig naar mate je ouder wordt, pffffff…
Mede dankzij de coaching door Moeders, komen we toch veilig in de Oranje-sluis, die we veel te hard binnen varen volgens Lidy. En ik nog uitleggen dat een motorboot wel een beetje gang moet hebben om te sturen. Je ziet Lidy denken. “Wij zeilers deden dat toch heeeel anders…:
Na een vlotte schutting blijkt het lekker stevig te waaien. Niet dat we daar last van hebben. Gjalt en Lidy zitten naast de stuurstand en varen lekker mee. Zelfs Lidy vind het wel lekker zo, achter glas.
Na wat weerstand moet Ma toch wel toegeven dat een Motorboot wel comfortabel is met zoveel wind op de kop en niet in het haar. We groeten Eiland Pampus en zetten koers naar Muiden. We schommelen zelfs een beetje en dat maakt de bemanning rozig. Hier en daar vallen wat oogjes toe. Maar als Claar, Gerda en Lucas de heerlijke lunch serveren gaan de ogen en monden open. We nemen de tijd om van de lunch en het moment te genieten. Het prachtige Muiderslot op de achtergrond complementeert het geheel en laat de herinneringen weer binnenstromen. “Hé Gjalt weet je nog …?” Zo lief!
De terugweg wordt ingezet en het opdiepen van herinneringen kost veel energie. Tot de Oranje-sluizen gaan de oogjes toe bij Gjalt. Een glimlach verraadt zijn tevredenheid. Lidy blijft de navigatie controleren. “Die gele boeien lagen er nog niet toen wij hier voeren, weet je wel waar je heen vaart?” Nou, dat komt wel goed. Gelukkig, aan stuurboord zien we Durgerdam. Dat lag er in de tijd van Pa en Ma ook.
Na de Oranje-sluizen even zijkanaal K in, iedereen is weer wakker en alert. Niet veel zeggen maar genieten. Opeens komt de Six-haven langs in de herinnering. Nou, dan gaan we daar even naar binnen en een kijkje nemen. Stevig windje en weinig ruimte. Maar de Vaarwens heeft niet veel ruimte nodig. We manoeuvreren de Vaarwens rustig naar binnen en ook weer naar buiten. Gjalt kijkt toe hoe de Vaarwens om zijn as draait en Lidy geeft aan dat er nog maar weinig ruimte is.
Vreemd, maar Radio Veronica kwam ook nog boven drijven dus gingen we ook nog even naar de Veronica kijken,. Nordeney staat achterop het schip. En laten Lidy en Gjalt daar nou ook vaak geweest zijn op weg naar Kiel. Een schip moet toch bevoorraad worden, en alcohol was toen nog niet in ban. We hebben weer tekst voor de komende dagen.
Inmiddels is het bijna 4 uur en komt de Marina weer in het zicht. Na vele herinneringen, kleine momentjes, en het rustig laten langs glijden van alles wat drijft, is de energie wel op en besluiten we aan te meren. Rustig aan dit keer. Zelfs Lidy heeft geen commentaar op het hogerwal aanmeren. Tja, dat gaat toch anders als met een zeilboot, hè Ma. ( Alhoewel … )
Klaarmaken voor vertrek richting Bennekom. Onderweg zal er wel geslapen worden. In hun dromen hoor ik nu al “Klaar om te wenden, Ree!“. En zo komen Gjalt en Lidy ook vandaag weer in de veilige haven. Dit keer niet met een havenmeester maar met een zeer gewaardeerd zorgteam.
Het was een dierbare dag, dank Pa en Ma.
Goede vaart Lidy en Gjalt
Auteur Vaarwens/Alex
Met dank aan:
Dagschipper Alex en boots Lucas en gastvrouw Claar voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
