Vaarwens 997 op 21-04-2022
Nog één keer jarig, maar nu aan boord!
De onfortuinlijke Bep (geb. 1946) heeft net gehoord dat ze uitbehandeld is en door de specialist en is overgedragen aan het palliatieve team. De sluipmoordenaar heeft haar lichaam op late leeftijd nog gevonden en won de strijd. Via onze prachtige brochure - die in vrijwel alle ziekenhuizen en hospices ligt – ontdekt ze Stichting Vaarwens en vult samen met haar dochter Sanne haar aanvraag in. Deze vaardag is tevens haar verjaardag en ze neemt taart mee…
Nog steeds zit de wind in het oosten en dat brengt ons stabiel helder voorjaarsweer met veel zon. Dagschipper Klaas en boots Lyda zijn al bezig om het schip klaar te maken voor brancardbezoek, want Bep komt met de ambulance uit Bredevoort (Achterhoek). Met het zonnetje op de ramen ziet alles er vriendelijk uit en we staan te popelen om de jarige Bep te ontvangen.
Een mooi verslag van schipper Klaas:
Als Nederland vast staat zoals op deze ochtend, ligt de Achterhoek erg ver van Amsterdam. Om toch mooi op tijd bij de Vaarwens aan te komen, brengen op zo’n moment het blauwe zwaailicht van de ambulance en de vluchtstrook uitkomst. Zoon Dick (‘met ck’) en z’n partner Jenny zijn (wonderwel) eerder gearriveerd en samen vangen we de wensambulance met Bep en dochter Sanne op. Eenmaal aan boord stapt Bep direct van haar bedje en nestelt zich in een comfortabele stoel in de kuip en verdwijnt de brancard achter het tentdoek in het gangboord. Even uit zicht dat ding!
Bij de ontvangst met koffie/thee, geserveerd - met de door Bep meegebrachte - vlaaipunten, wordt Bep spontaan toegezongen door familie en crew. Geboeid horen ze de wetenswaardigheden van Stichting vaarwens aan, waarbij het nieuwe boek van Evert het verhaal prachtig illustreert. Uit de aangeboden keur van reisjes kiest Bep (‘Het is jouw dag mam, jij moet ’t zeggen’) de stadtour en gaan we vervolgens op pad richting het Oosterdok. Ja, het REM eiland en Veronica kent ze nog in tegenstelling tot haar nazaten. The invisseble man, Rob Out, Tineke. Oude tijden herleven even. Een superjacht passeert ons. Van een Russische oligarch? Wie zal ‘t zeggen?
De mast wordt gestreken en in het Oosterdok vergapen onze gasten zich aan het nieuwe glazen kantoor van Booking.com. Neen, dan bekoren het VOC schip Amsterdam en het Scheepvaarmuseum hen (ons) meer. De familie Bontekoe uit de Achterhoek is meer met Amsterdam verbonden dan we denken. Jenny loopt in september de Dam tot Dam loop, Dick werkte - voor de in Amsterdam gevestigde - BAM en Bep kent vele plekjes die we passeren. In de Nieuwe Heerengracht en later op de Amstel fietst de brugwachter ons achterop en voorbij naar de volgende brug wat toch enige hilariteit teweeg brengt. ‘Bij ons gaat dat allemaal automatisch. Jullie lopen wel wat achter!’
Gedurende de reis passeren er wat meer van die steekjes over en weer. Bep heeft inmiddels een plekje gevonden in de grote leren fauteuil bij de schipper, waar ze alles GOED kan bekijken. Zij beleeft een rijk leven deze dag. Amsterdam op zo’n zomerse dag is ook bijzonder mooi. Scheef hangende mooie grachtenpanden, prachtige bruggen, de Stopera, de Hermitage, Carré, het Amstelhotel. En dat alles in stralend zonlicht. Bep zoekt zelfs op de Amstel een plekje op het bankje op het voorschip. Met het windje in de rug is het goed vertoeven daar. Bij de omval, in de buurt van de Rembrandttoren zoeken we een plekje om te overlunchen.
Na aanmeren aldaar zet Lyda ons een heerlijke maaltijd voor waarvan we allen volop mogen genieten. De vraag of voorstel: “Zullen we hier blijven liggen?”, kan helaas niet in vervulling gaan, want op een bepaald moment moeten we weer terug. En dat gaat vandaag niet zonder slag of stoot, al is die bewoording in dit geval wat heftig... Brugwachters in opleiding gaan ons begeleiden… en dat vergt tijd. Nou ja, als we maar voor 4 uur de laatste brug hebben, want dan sluiten de bruggen i.v.m. spitsuur verkeer. Ondertussen beproeft Jenny haar stuurmanskunst. Voorwaar, na enig getwijfel, stuurt ze als de beste en bezorgt de schipper haast een overbodigheidsgevoel. Met dank. We zien ook zoetjesaan dat we ons niet hadden hoeven te haasten want de (Walter Suskind) brug bij de ingang Nieuwe Heerengracht is tot 3 uur gesperd wegens werkzaamheden. Bep neemt ‘t er even van en tankt een uurtje bij op de brancard.
Op tijd glippen we toch het Oosterdok in en bevrijden ons even later op het IJ. Bep zit inmiddels weer naast de schipper en ziet de schommelaars bovenop het voormalige Shell kantoor, het controversionele the Eye, de oude scheepshellingen van de oude Amsterdamse scheepswerven en meer aan haar voorbij gaan. Na dit alles draaien we naar de ligplaats bij ‘het Kraanspoor’ en nemen na het aanmeren hartelijk afscheid. We beleefden met z’n allen een prachtige en niet te vergeten dag.
Bep, we hebben genoten. Vaarwel, geniet met je naasten van de dagen die nog van je zijn.
Auteur Vaarwens / Klaas
Met dank aan:
Dagschipper Klaas en boots Lyda voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het ambulancevervoer
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Waternet voor de vlotte brugbediening door de stad
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een lief verslagje van Bep:
De onfortuinlijke Bep (geb. 1946) heeft net gehoord dat ze uitbehandeld is en door de specialist en is overgedragen aan het palliatieve team. De sluipmoordenaar heeft haar lichaam op late leeftijd nog gevonden en won de strijd. Via onze prachtige brochure - die in vrijwel alle ziekenhuizen en hospices ligt – ontdekt ze Stichting Vaarwens en vult samen met haar dochter Sanne haar aanvraag in. Deze vaardag is tevens haar verjaardag en ze neemt taart mee…
Nog steeds zit de wind in het oosten en dat brengt ons stabiel helder voorjaarsweer met veel zon. Dagschipper Klaas en boots Lyda zijn al bezig om het schip klaar te maken voor brancardbezoek, want Bep komt met de ambulance uit Bredevoort (Achterhoek). Met het zonnetje op de ramen ziet alles er vriendelijk uit en we staan te popelen om de jarige Bep te ontvangen.
Een mooi verslag van schipper Klaas:
Als Nederland vast staat zoals op deze ochtend, ligt de Achterhoek erg ver van Amsterdam. Om toch mooi op tijd bij de Vaarwens aan te komen, brengen op zo’n moment het blauwe zwaailicht van de ambulance en de vluchtstrook uitkomst. Zoon Dick (‘met ck’) en z’n partner Jenny zijn (wonderwel) eerder gearriveerd en samen vangen we de wensambulance met Bep en dochter Sanne op. Eenmaal aan boord stapt Bep direct van haar bedje en nestelt zich in een comfortabele stoel in de kuip en verdwijnt de brancard achter het tentdoek in het gangboord. Even uit zicht dat ding!
Bij de ontvangst met koffie/thee, geserveerd - met de door Bep meegebrachte - vlaaipunten, wordt Bep spontaan toegezongen door familie en crew. Geboeid horen ze de wetenswaardigheden van Stichting vaarwens aan, waarbij het nieuwe boek van Evert het verhaal prachtig illustreert. Uit de aangeboden keur van reisjes kiest Bep (‘Het is jouw dag mam, jij moet ’t zeggen’) de stadtour en gaan we vervolgens op pad richting het Oosterdok. Ja, het REM eiland en Veronica kent ze nog in tegenstelling tot haar nazaten. The invisseble man, Rob Out, Tineke. Oude tijden herleven even. Een superjacht passeert ons. Van een Russische oligarch? Wie zal ‘t zeggen?
De mast wordt gestreken en in het Oosterdok vergapen onze gasten zich aan het nieuwe glazen kantoor van Booking.com. Neen, dan bekoren het VOC schip Amsterdam en het Scheepvaarmuseum hen (ons) meer. De familie Bontekoe uit de Achterhoek is meer met Amsterdam verbonden dan we denken. Jenny loopt in september de Dam tot Dam loop, Dick werkte - voor de in Amsterdam gevestigde - BAM en Bep kent vele plekjes die we passeren. In de Nieuwe Heerengracht en later op de Amstel fietst de brugwachter ons achterop en voorbij naar de volgende brug wat toch enige hilariteit teweeg brengt. ‘Bij ons gaat dat allemaal automatisch. Jullie lopen wel wat achter!’
Gedurende de reis passeren er wat meer van die steekjes over en weer. Bep heeft inmiddels een plekje gevonden in de grote leren fauteuil bij de schipper, waar ze alles GOED kan bekijken. Zij beleeft een rijk leven deze dag. Amsterdam op zo’n zomerse dag is ook bijzonder mooi. Scheef hangende mooie grachtenpanden, prachtige bruggen, de Stopera, de Hermitage, Carré, het Amstelhotel. En dat alles in stralend zonlicht. Bep zoekt zelfs op de Amstel een plekje op het bankje op het voorschip. Met het windje in de rug is het goed vertoeven daar. Bij de omval, in de buurt van de Rembrandttoren zoeken we een plekje om te overlunchen.
Na aanmeren aldaar zet Lyda ons een heerlijke maaltijd voor waarvan we allen volop mogen genieten. De vraag of voorstel: “Zullen we hier blijven liggen?”, kan helaas niet in vervulling gaan, want op een bepaald moment moeten we weer terug. En dat gaat vandaag niet zonder slag of stoot, al is die bewoording in dit geval wat heftig... Brugwachters in opleiding gaan ons begeleiden… en dat vergt tijd. Nou ja, als we maar voor 4 uur de laatste brug hebben, want dan sluiten de bruggen i.v.m. spitsuur verkeer. Ondertussen beproeft Jenny haar stuurmanskunst. Voorwaar, na enig getwijfel, stuurt ze als de beste en bezorgt de schipper haast een overbodigheidsgevoel. Met dank. We zien ook zoetjesaan dat we ons niet hadden hoeven te haasten want de (Walter Suskind) brug bij de ingang Nieuwe Heerengracht is tot 3 uur gesperd wegens werkzaamheden. Bep neemt ‘t er even van en tankt een uurtje bij op de brancard.
Op tijd glippen we toch het Oosterdok in en bevrijden ons even later op het IJ. Bep zit inmiddels weer naast de schipper en ziet de schommelaars bovenop het voormalige Shell kantoor, het controversionele the Eye, de oude scheepshellingen van de oude Amsterdamse scheepswerven en meer aan haar voorbij gaan. Na dit alles draaien we naar de ligplaats bij ‘het Kraanspoor’ en nemen na het aanmeren hartelijk afscheid. We beleefden met z’n allen een prachtige en niet te vergeten dag.
Bep, we hebben genoten. Vaarwel, geniet met je naasten van de dagen die nog van je zijn.
Auteur Vaarwens / Klaas
Met dank aan:
Dagschipper Klaas en boots Lyda voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het ambulancevervoer
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Waternet voor de vlotte brugbediening door de stad
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een lief verslagje van Bep:
Ik heb op mijn verjaardag 21-04-2022 een geweldige dag mogen beleven, die voor mezelf en mijn kinderen onvergetelijk was. Ik heb in mijn leven veel uitstapjes gemaakt naar Amsterdam, mijn favoriete bestemming voor een dagje uit. We hebben deze dag een mooie vaartocht kunnen maken over Het IJ en de Amstel. Fantastisch om alle bekende plekjes, nu vanaf het water, te kunnen bewonderen, gedeeltelijk met mijn schoondochter Jenny achter het stuur. Alle vrijwilligers die deze dag mogelijk hebben gemaakt en uiteraard de Stichting Vaarwens en Stichting Ambulancewens, mede namens mijn dochter Sanne, zoon Dick en schoondochter Jenny. Samen hebben we van deze dag, die we nooit meer zullen vergeten, ontzettend genoten.
Groetjes Bep.
