Vaarwens 998 op 23-04-2022
Stormachtige tijden…
Er komt een wens binnen en op de intake staat: “De aanvraag is voor mijn tante Mieke. Ze is onlangs getroffen door ALS. Ze is 80 jaar en gaat heel hard achteruit. Twee maanden geleden was ze kern gezond en heeft nu moeite met slikken en praten en is snel moe. Ik woon in Spanje, zit televisie te kijken naar het programma ‘Weet ik veel’, waar geld ingezameld wordt voor jullie en er is ook een filmpje toevallig met iemand die ook ALS heeft.”
We gaan bellen en horen dat tante Mieke erg snel achteruit gaat. Het zijn stormachtige tijden waar Mieke op haar 80 jarige leeftijd in verzeild is geraakt…
Amsterdam, de strakblauwe lucht is veranderd in een zee van wolkenflarden met hier en daar een opklaring, en het waait hard. Op open water lijkt het bij vlagen stormachtig… Dagschipper Alex en boots Hanneke bereiden de glanzend schone MS Vaarwens voor, want gisteren is ze door Inge, Erica en Hans flink onder handen genomen. De koffie pruttelt, het schip wiegt zachtjes en de radio speelt zacht… we zijn er klaar voor.
Een mooi verslag van dagschipper Alex
Mieke komt samen met haar partner Dave lekker vroeg aan boord van de Vaarwens. Ze hebben de avond ervoor een hotelletje gepakt zodat ze niet te laat kunnen komen. En dat is gelukt, zelfs voordat de broodjes van HEMA worden geleverd was het stel al aan boord. Gezellig, we hebben geen haast. En dat terwijl de ALS wel haast heeft bij Mieke. We wachten rustig, met een heerlijk kopje koffie op de rest van het gezelschap. Kinderen en kleinkinderen komen keurig op tijd op de haven en het samen zijn is vertrouwd en dierbaar. We gaan vandaag op stap met een familie die samen met Mieke een dierbare tijd gaan samenbrengen die voedend is aan het feit dat alles een eind heeft en dat ze samen mooie herinneringen willen maken in de tijd die nog rest.
Het waait hard vandaag en niet uit een gunstige hoek, Dus promoten we een rondje Amsterdam en Zaandam met een leuk bezoek aan het Jonge Schaap, Of …..schommelen op het IJsselmeer met kans op zeeziekte. De keuze is onverwacht. Mieke en Dave willen het IJsselmeer op. Nou dat gaan we dan maar doen, Wel met de afspraak, dat als het bij het IJ vuurtje te heftig dat we ons plan aanpassen. Keuze genoeg voor mooie herinneringen immers.
Onderweg blijkt dat Mieke en Dave wereld reizigers zijn en samen met familie ongeveer alle delen van de wereld hebben gezien. Vandaag gaan we beleven dat de afstand niet bepaalt hoe mooi reizen kan zijn. De ALS komt met sneltrein vaart deze familie binnen knallen. Dus afstand is niet meer belangrijk, de intensie des te meer. Na de Oranjesluizen te hebben gepasseerd, komen we bij het IJvuurtje. Het valt mee; Wij besluiten dus allen: We gaan richting Muiden. Eerst richting Pampus, daarna koers naar de haveningang van Muiden. Nou dat laatste stukje was hobbelig. Het hele interieur schoof wat van de plaats, maar Mieke zat rotsvast naast de schipper te genieten van de reis. Muiden had roeiwedtijden waarvan we de finish nabij de sociëteit goed hebben kunnen volgen met een grandioos uitzicht op het Muiderslot.
Na een zeer welverzorgde lunch door Hanneke die met zorg was bereid, weer trossen los, retour Amsterdam. Het hele schip is stormvast gemaakt. De bemanning schommelde rustig terug. Het schommelen maakt rozig en Mieke doet haar middag dutje met een grote glimlach op haar gezicht. Dave, de partner en mantelzorger van Mieke, komt volledig tot rust en dan komt de moeheid eruit. We onderschatten vaak de inzet van de mantelzorgers. Het lichaam laat het wel zien, in zijn geval laat zijn maag hem even in de steek. De hele familie ontfermt zich over Dave. En dat tekent deze familie. Als schipper en boots zien we dit gebeuren en hebben veel respect voor hoe deze familie de situatie oppakt. ‘Samen’ is het woord.
In de Oranje-sluizen krijgen we een speciale behandeling. Niet voor pleziervaart. Er probeerde nog een Wajer Osprey - het mooiste plezierjacht in Nederland - mee te gaan met onze schutting, maar die werd terug gefloten door de sluiswachter! Deze schutting was niet voor pleziervaart. Zelfs een Wajer mocht niet mee schutten. Glimlachend lagen we alleen in de zuidersluis. Blijkt maar weer dat de MS Vaarwens speciaal is. Daar kan geen andere boot tegen op!
We varen nog Zijkanaal K in en laten zien dat Amsterdam ook hele mooie kleine fijne plekken heeft. Onderweg heeft kleinzoon de Vaarwens gestuurd en deed dat met grote passie. De schipper was er wel blij mee zodat hij met iedereen kon vertellen wat we zoal tegen kwamen onderweg.
Zo worden de roots van Mieke weer doorgegeven aan de kleinkinderen.
We varen langs Amsterdam en komen weer rustig en voldaan in de Amsterdam Marina. We maken ons op voor een emotioneel ontschepen. We hebben een mooie dag gevaren, dierbare indrukken vastgelegd. Mieke gaat met haar familie hopelijk nog veel mooie herinneringen vastleggen. We wensen Mieke nog een mooie tijd. Maar ook wensen we Dave alle kracht en liefde toe om de zorg voor Mieke te geven. Wat een mooi stel bij elkaar. Geniet van elkaar.
Vaarwel Mieke
Auteur Vaarwens / Alex
Mieke: † 28 juni 2022.
Met dank aan:
Dagschipper Alex en boots Hanneke voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Er komt een wens binnen en op de intake staat: “De aanvraag is voor mijn tante Mieke. Ze is onlangs getroffen door ALS. Ze is 80 jaar en gaat heel hard achteruit. Twee maanden geleden was ze kern gezond en heeft nu moeite met slikken en praten en is snel moe. Ik woon in Spanje, zit televisie te kijken naar het programma ‘Weet ik veel’, waar geld ingezameld wordt voor jullie en er is ook een filmpje toevallig met iemand die ook ALS heeft.”
We gaan bellen en horen dat tante Mieke erg snel achteruit gaat. Het zijn stormachtige tijden waar Mieke op haar 80 jarige leeftijd in verzeild is geraakt…
Amsterdam, de strakblauwe lucht is veranderd in een zee van wolkenflarden met hier en daar een opklaring, en het waait hard. Op open water lijkt het bij vlagen stormachtig… Dagschipper Alex en boots Hanneke bereiden de glanzend schone MS Vaarwens voor, want gisteren is ze door Inge, Erica en Hans flink onder handen genomen. De koffie pruttelt, het schip wiegt zachtjes en de radio speelt zacht… we zijn er klaar voor.
Een mooi verslag van dagschipper Alex
Mieke komt samen met haar partner Dave lekker vroeg aan boord van de Vaarwens. Ze hebben de avond ervoor een hotelletje gepakt zodat ze niet te laat kunnen komen. En dat is gelukt, zelfs voordat de broodjes van HEMA worden geleverd was het stel al aan boord. Gezellig, we hebben geen haast. En dat terwijl de ALS wel haast heeft bij Mieke. We wachten rustig, met een heerlijk kopje koffie op de rest van het gezelschap. Kinderen en kleinkinderen komen keurig op tijd op de haven en het samen zijn is vertrouwd en dierbaar. We gaan vandaag op stap met een familie die samen met Mieke een dierbare tijd gaan samenbrengen die voedend is aan het feit dat alles een eind heeft en dat ze samen mooie herinneringen willen maken in de tijd die nog rest.
Het waait hard vandaag en niet uit een gunstige hoek, Dus promoten we een rondje Amsterdam en Zaandam met een leuk bezoek aan het Jonge Schaap, Of …..schommelen op het IJsselmeer met kans op zeeziekte. De keuze is onverwacht. Mieke en Dave willen het IJsselmeer op. Nou dat gaan we dan maar doen, Wel met de afspraak, dat als het bij het IJ vuurtje te heftig dat we ons plan aanpassen. Keuze genoeg voor mooie herinneringen immers.
Onderweg blijkt dat Mieke en Dave wereld reizigers zijn en samen met familie ongeveer alle delen van de wereld hebben gezien. Vandaag gaan we beleven dat de afstand niet bepaalt hoe mooi reizen kan zijn. De ALS komt met sneltrein vaart deze familie binnen knallen. Dus afstand is niet meer belangrijk, de intensie des te meer. Na de Oranjesluizen te hebben gepasseerd, komen we bij het IJvuurtje. Het valt mee; Wij besluiten dus allen: We gaan richting Muiden. Eerst richting Pampus, daarna koers naar de haveningang van Muiden. Nou dat laatste stukje was hobbelig. Het hele interieur schoof wat van de plaats, maar Mieke zat rotsvast naast de schipper te genieten van de reis. Muiden had roeiwedtijden waarvan we de finish nabij de sociëteit goed hebben kunnen volgen met een grandioos uitzicht op het Muiderslot.
Na een zeer welverzorgde lunch door Hanneke die met zorg was bereid, weer trossen los, retour Amsterdam. Het hele schip is stormvast gemaakt. De bemanning schommelde rustig terug. Het schommelen maakt rozig en Mieke doet haar middag dutje met een grote glimlach op haar gezicht. Dave, de partner en mantelzorger van Mieke, komt volledig tot rust en dan komt de moeheid eruit. We onderschatten vaak de inzet van de mantelzorgers. Het lichaam laat het wel zien, in zijn geval laat zijn maag hem even in de steek. De hele familie ontfermt zich over Dave. En dat tekent deze familie. Als schipper en boots zien we dit gebeuren en hebben veel respect voor hoe deze familie de situatie oppakt. ‘Samen’ is het woord.
In de Oranje-sluizen krijgen we een speciale behandeling. Niet voor pleziervaart. Er probeerde nog een Wajer Osprey - het mooiste plezierjacht in Nederland - mee te gaan met onze schutting, maar die werd terug gefloten door de sluiswachter! Deze schutting was niet voor pleziervaart. Zelfs een Wajer mocht niet mee schutten. Glimlachend lagen we alleen in de zuidersluis. Blijkt maar weer dat de MS Vaarwens speciaal is. Daar kan geen andere boot tegen op!
We varen nog Zijkanaal K in en laten zien dat Amsterdam ook hele mooie kleine fijne plekken heeft. Onderweg heeft kleinzoon de Vaarwens gestuurd en deed dat met grote passie. De schipper was er wel blij mee zodat hij met iedereen kon vertellen wat we zoal tegen kwamen onderweg.
Zo worden de roots van Mieke weer doorgegeven aan de kleinkinderen.
We varen langs Amsterdam en komen weer rustig en voldaan in de Amsterdam Marina. We maken ons op voor een emotioneel ontschepen. We hebben een mooie dag gevaren, dierbare indrukken vastgelegd. Mieke gaat met haar familie hopelijk nog veel mooie herinneringen vastleggen. We wensen Mieke nog een mooie tijd. Maar ook wensen we Dave alle kracht en liefde toe om de zorg voor Mieke te geven. Wat een mooi stel bij elkaar. Geniet van elkaar.
Vaarwel Mieke
Auteur Vaarwens / Alex
Mieke: † 28 juni 2022.
Met dank aan:
Dagschipper Alex en boots Hanneke voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
