Vaarwens 1016 op 20-05-2022
Zwaar weer op komst...
Vandaag varen we met Ellis (geb. 1964). Zij is getroffen door de uitvalsziekte ALS. Veel is haar al afgenomen, zoals haar spraak, het slikken en meer. Ellis heeft haar plan al getrokken, maar wil toch nog graag herinneringen maken. Zij vindt Stichting Vaarwens en een vaartochtje lokt, waarna haar dochter Sterre een intake invult. Na het eerste telefonische contact blijkt dat er enige spoed bij is, dus gaat Ellis vandaag al varen…
Er is code geel voorspeld en de weermannen toveren de meest uiteenlopende weersfenomenen uit de hoed. In Amsterdam schijnt de zon en de wind is zwak als dagschipper Klaas, boots Henk en gastvrouw Marianne het schip voorbereiden voor de vaardag.
Een mooi verslag van schipper Klaas…
‘We staan voor de slagboom’, belt Sterre en na een druk op de knop van parkeerwachter Jan kunnen Ellis en het haar begeleidend gezelschap door ons verwelkomd worden. De telling stopt bij zes. Er passen veel makke schapen in een auto. Makke schapen? De dames zijn weliswaar in mooie witte gewaden gekleed, maar van enige makheid is geen sprake. De Vaarwens zal bruisen van leven deze dag. ‘We willen om twee uur terug zijn. Zijn we op tijd thuis voor de hond’. Laat dat nu prima uitkomen. De regenradar voorspelt na klokslag twee regen en meer regen.
Te weinig tijd voor de stadstocht, vrezen we en bovendien willen we de brugwachters een eventuele fietstocht door de regen besparen. Bij het voorstel een rondje Durgerdam te varen, gaan de duimen van Ellis omhoog en met heus zonnetje gaan we het IJ op. Marianne is verheugd na enkele jaren weer te vrijwilligen op een schip van de Stichting en Henk snuift ook met plezier de IJ-lucht weer op. Tijdens de vaartocht weet hij de gasten veel te verhalen. In het bijzonder bij het buurten van zijn Schellingwoude, Durgerdam en Nieuwendam. De gehele reis kan, o wonder, de achterzijde van de tent openblijven, zodat Ellis alles goed in zich op kan nemen.
In het Oosterdok de oude binnenvaartscheepjes en het VOC schip Amsterdam, aan de Handelskade de 290 meter lange passagiersreus Jewel of the Seas en later het pittoreske Durgerdam. Het opzetten van de mast na verlaten van het Oosterdok, doen beide dochters Sterre en Bloem aan Klaas de vraag stellen of zij ook even het dak op mogen, hetgeen de nodige hilariteit en mooie plaatjes opleveren. Om wat tijd te winnen, verzorgen Marianne en Henk tijdens de vaart de heerlijke HEMA lunch.
Na een rondje in de haven van Durgerdam nemen Sterre en Bloem het stuur over van Klaas, waarna Ellis zich niet kan laten kennen. De rolstoel gaat op stuurhoogte en al swingend gaan we richting Oranjesluizen. Er wordt gelachen, gezongen en gedanst. Het schip is duidelijk van hen. Op enig moment zitten Ellis, Sterre en Bloem versmolten op het achterschip. Een ontroerend en fijn beeld…
Na de sluispassage is er nog volop tijd om Zijkanaal K te verkennen en ook nog de oude scheepswerven te bekijken, waarbij het ontdekken van Veronica de - één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen - Tineke tune tevoorschijn tovert.
Donkere wolken voorspellen intussen niet veel goeds, maar we houden het keurig droog tot aanmeren in de Marina. Wij nemen met wederzijdse bedankjes afscheid van Ellis - wier leven ook in zwaar weer verkeert - met woord, leesplankje en knuffels voor de heerlijke uren aan boord van de Vaarwens. Het is nog maar twee uur, toch hebben het gevoel dat we een lange dag samen geweest zijn.
Dag en vaarwel opgewekte Ellis. Dag Sterre en Bloem, heel veel sterkte.
Auteur Vaarwens /schipper Klaas
Met dank aan:
Dagschipper Klaas, boots Henk en gastvrouw Marianne voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...Vandaag varen we met Ellis (geb. 1964). Zij is getroffen door de uitvalsziekte ALS. Veel is haar al afgenomen, zoals haar spraak, het slikken en meer. Ellis heeft haar plan al getrokken, maar wil toch nog graag herinneringen maken. Zij vindt Stichting Vaarwens en een vaartochtje lokt, waarna haar dochter Sterre een intake invult. Na het eerste telefonische contact blijkt dat er enige spoed bij is, dus gaat Ellis vandaag al varen…
Er is code geel voorspeld en de weermannen toveren de meest uiteenlopende weersfenomenen uit de hoed. In Amsterdam schijnt de zon en de wind is zwak als dagschipper Klaas, boots Henk en gastvrouw Marianne het schip voorbereiden voor de vaardag.
Een mooi verslag van schipper Klaas…
‘We staan voor de slagboom’, belt Sterre en na een druk op de knop van parkeerwachter Jan kunnen Ellis en het haar begeleidend gezelschap door ons verwelkomd worden. De telling stopt bij zes. Er passen veel makke schapen in een auto. Makke schapen? De dames zijn weliswaar in mooie witte gewaden gekleed, maar van enige makheid is geen sprake. De Vaarwens zal bruisen van leven deze dag. ‘We willen om twee uur terug zijn. Zijn we op tijd thuis voor de hond’. Laat dat nu prima uitkomen. De regenradar voorspelt na klokslag twee regen en meer regen.
Te weinig tijd voor de stadstocht, vrezen we en bovendien willen we de brugwachters een eventuele fietstocht door de regen besparen. Bij het voorstel een rondje Durgerdam te varen, gaan de duimen van Ellis omhoog en met heus zonnetje gaan we het IJ op. Marianne is verheugd na enkele jaren weer te vrijwilligen op een schip van de Stichting en Henk snuift ook met plezier de IJ-lucht weer op. Tijdens de vaartocht weet hij de gasten veel te verhalen. In het bijzonder bij het buurten van zijn Schellingwoude, Durgerdam en Nieuwendam. De gehele reis kan, o wonder, de achterzijde van de tent openblijven, zodat Ellis alles goed in zich op kan nemen.
In het Oosterdok de oude binnenvaartscheepjes en het VOC schip Amsterdam, aan de Handelskade de 290 meter lange passagiersreus Jewel of the Seas en later het pittoreske Durgerdam. Het opzetten van de mast na verlaten van het Oosterdok, doen beide dochters Sterre en Bloem aan Klaas de vraag stellen of zij ook even het dak op mogen, hetgeen de nodige hilariteit en mooie plaatjes opleveren. Om wat tijd te winnen, verzorgen Marianne en Henk tijdens de vaart de heerlijke HEMA lunch.
Na een rondje in de haven van Durgerdam nemen Sterre en Bloem het stuur over van Klaas, waarna Ellis zich niet kan laten kennen. De rolstoel gaat op stuurhoogte en al swingend gaan we richting Oranjesluizen. Er wordt gelachen, gezongen en gedanst. Het schip is duidelijk van hen. Op enig moment zitten Ellis, Sterre en Bloem versmolten op het achterschip. Een ontroerend en fijn beeld…
Na de sluispassage is er nog volop tijd om Zijkanaal K te verkennen en ook nog de oude scheepswerven te bekijken, waarbij het ontdekken van Veronica de - één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen - Tineke tune tevoorschijn tovert.
Donkere wolken voorspellen intussen niet veel goeds, maar we houden het keurig droog tot aanmeren in de Marina. Wij nemen met wederzijdse bedankjes afscheid van Ellis - wier leven ook in zwaar weer verkeert - met woord, leesplankje en knuffels voor de heerlijke uren aan boord van de Vaarwens. Het is nog maar twee uur, toch hebben het gevoel dat we een lange dag samen geweest zijn.
Dag en vaarwel opgewekte Ellis. Dag Sterre en Bloem, heel veel sterkte.
Auteur Vaarwens /schipper Klaas
Met dank aan:
Dagschipper Klaas, boots Henk en gastvrouw Marianne voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
