Vaarwens 1018 op 26-05-2022
De laatste Hemelvaart…
Vandaag is Anita (geb. 1974) onze gaste Aan boord met haar man en kinderen. Anita trof het niet, want ze is uitbehandeld, en de kanker zit in veel organen met 2 grote uitzaaiingen in ruggenwervels. De knappe koppen kunnen niks meer doen… Anita gaat hard achteruit en zal zeer binnenkort afscheid moeten nemen van haar man en prachtige kinderen. Ze speuren het internet af om nog herinneringen te maken en ze vinden Stichting Vaarwens. Haar man vult zonder twijfel het intakeformulier in en even later is de wens gepland, want veel tijd rest Anita niet meer, hoe graag ze ook zou willen!
In Amsterdam heeft de wind rust gevonden, maar niet voor lang. Het zal weer gaan waaien aan het einde van de dag. Dagschipper Rochus en boots Lyda zijn al op tijd in de weer om de dag voor te bereiden. Wat later dan normaal komt de Wensambulance Brabant aan op de haven na een flinke rit vanuit Waspik. Een warm welkom volgt en even later staat Anita met de brancard aan boord, omringt door haar man en kinderen. We houden het welkom kort, want we willen varen en het plan is om de Zaanse Schans op te gaan.
Cruiseschepen, enorme zeeschepen, diverse havens, sluizen en historisch erfgoed aan gebouwen passeren het gezelschap en even probeert iedereen te vergeten, maar de onderstroom kan de gedachte van wat gaat komen niet loslaten. Rond de klok van één uur meren we aan bij de steiger van Houtzaagmolen Het Jonge Schaap. Lyda serveert een heerlijke lunch, want iedereen is wel toe aan een broodje…
Helaas kan de brancard niet in de lift van de prachtige molen en Anita kan onmogelijk de transfer maken van brancard naar rolstoel. Hulde aan de vrijwilliger van de houtzaagmolen, die even later met een schaalmodel van de molen aan boord komt en Anita in geuren en kleuren uitlegt wat de kinderen momenteel in de molen zien.
De trossen gaan weer los en iedereen geniet van het moment, het samenzijn, het beleven en het varen. Rochus meert de Vaarwens weer kundig aan en even later heeft Lyda de trossen weer vast. Tijd voor het onverbiddelijke, het afscheid. Anita gaat weer van boord en laat met enige weemoed het schip achter. Het is nog even te vroeg voor haar Hemelvaart en wil nog graag een poosje samenzijn met haar geliefden. Toch zal het onomkeerbare haar weg voortzetten en zal iedereen afscheid van haar moeten nemen, maar de herinneringen zullen blijven, want als een schip achter de horizon vaart, is het niet weg… We kunnen het alleen niet meer zien!
Vaarwel lieve Anita
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
Dagschipper Rochus en boots Lyda voor hun inzet
Wensambulance Brabant voor het vervoer en verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Vandaag is Anita (geb. 1974) onze gaste Aan boord met haar man en kinderen. Anita trof het niet, want ze is uitbehandeld, en de kanker zit in veel organen met 2 grote uitzaaiingen in ruggenwervels. De knappe koppen kunnen niks meer doen… Anita gaat hard achteruit en zal zeer binnenkort afscheid moeten nemen van haar man en prachtige kinderen. Ze speuren het internet af om nog herinneringen te maken en ze vinden Stichting Vaarwens. Haar man vult zonder twijfel het intakeformulier in en even later is de wens gepland, want veel tijd rest Anita niet meer, hoe graag ze ook zou willen!
In Amsterdam heeft de wind rust gevonden, maar niet voor lang. Het zal weer gaan waaien aan het einde van de dag. Dagschipper Rochus en boots Lyda zijn al op tijd in de weer om de dag voor te bereiden. Wat later dan normaal komt de Wensambulance Brabant aan op de haven na een flinke rit vanuit Waspik. Een warm welkom volgt en even later staat Anita met de brancard aan boord, omringt door haar man en kinderen. We houden het welkom kort, want we willen varen en het plan is om de Zaanse Schans op te gaan.
Cruiseschepen, enorme zeeschepen, diverse havens, sluizen en historisch erfgoed aan gebouwen passeren het gezelschap en even probeert iedereen te vergeten, maar de onderstroom kan de gedachte van wat gaat komen niet loslaten. Rond de klok van één uur meren we aan bij de steiger van Houtzaagmolen Het Jonge Schaap. Lyda serveert een heerlijke lunch, want iedereen is wel toe aan een broodje…
Helaas kan de brancard niet in de lift van de prachtige molen en Anita kan onmogelijk de transfer maken van brancard naar rolstoel. Hulde aan de vrijwilliger van de houtzaagmolen, die even later met een schaalmodel van de molen aan boord komt en Anita in geuren en kleuren uitlegt wat de kinderen momenteel in de molen zien.
De trossen gaan weer los en iedereen geniet van het moment, het samenzijn, het beleven en het varen. Rochus meert de Vaarwens weer kundig aan en even later heeft Lyda de trossen weer vast. Tijd voor het onverbiddelijke, het afscheid. Anita gaat weer van boord en laat met enige weemoed het schip achter. Het is nog even te vroeg voor haar Hemelvaart en wil nog graag een poosje samenzijn met haar geliefden. Toch zal het onomkeerbare haar weg voortzetten en zal iedereen afscheid van haar moeten nemen, maar de herinneringen zullen blijven, want als een schip achter de horizon vaart, is het niet weg… We kunnen het alleen niet meer zien!
Vaarwel lieve Anita
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
Dagschipper Rochus en boots Lyda voor hun inzet
Wensambulance Brabant voor het vervoer en verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
