Vaarwens 1025 op 03-06-2022
De jachtschipper vaart nog éénmaal…Onze gast van vandaag is Rob (geb. 1947) en hij gaat snel achteruit. Hij bezit een 12 meter jacht, maar varen wordt ‘em niet meer… In zijn lichaam huist de woekerplant en hij is uitbehandeld. Ook zijn geheugen is hierdoor aangetast, maar het verlangen naar varen blijft… Rob ligt in het Hospice Haarlem en daar weten ze van ons bestaan en het voorstel om nog éénmaal volledig verzorgd met zijn naasten te gaan varen, valt in goede aarde. Vanuit het hospice wordt een intakeformulier ingevuld en onze planning gaat aan de slag. Vandaag is Rob zijn vaardag al!
Rob komt samen met zijn echtgenote, 2 dochters en schoonzoons. Ze komen met eigen vervoer, (dit gaat nog net) maar we moeten hem wel met onze rolstoel ophalen van de parkeerplaats. Dagschipper Hans en bootsen An en Ellie maken al vroeg het schip klaar voor een mooie dag, want de berichten zijn perfect voor een prachtige vaardag.
Een mooi verslag van schipper Hans:
Rond 10.15 arriveren onze gasten van vandaag op deze stralende dag op de parkeerplaats. We halen ze op met de rolstoel en maken kennis met Rob en zijn echtgenote Emmy, zijn twee dochters en schoonzoons.
Meestal eindigen we de dag met emotie, maar vandaag beginnen we er ook mee, en waarom ook niet.
Bij het zien van de Vaarwens doet dit veel met Rob. En natuurlijk niet om de Vaarwens zelf, maar stel je voor..: Een jaar geleden vaar je nog zorgeloos rond met je lieve vrouw op je eigen schip, plannen maken voor de toekomst, het varen, wat je lust en je leven is en dan slaat het noodlot bij Rob toe en wordt dat alles hem ontnomen.
Maar gelukkig hebben ze onze stichting gevonden en kijkt Rob uit naar deze dag! Nog voordat ik mijn praatje houd hoor ik het woord Zaanse Schans al een paar keer vallen en ondanks dat Rob en Emmy zelf heel wat afgevaren hebben is de Zaan nog nooit ‘bevaren’ dus de keuze is snel gemaakt. Toch maar even checken of de Bernardbrug operationeel is want je weet het maar nooit…Gelukkig is dat het geval.
We varen rustig richting Zaanse gat, schieten even Isaac Baarthaven in maar helaas geen superjachten buiten de deur. Verder is het daar een trieste toestand, hoe anders met 20 jaar geleden toen de houtschepen daar af en aan voeren.
Het gezelschap vermaakt zich opperbest. Ondanks de stevige bries die er staat, is het buiten goed uit te houden. Voorop, achterop, alles wordt benut en we zien iedereen genieten. Hier doen we het voor. Ik zie veel liefdevolle momenten, Rob-Emmy, moeder-dochters, dochters-vader.
We varen soepeltjes de Zaan op en rond 12.45 uur meren we aan bij het steigertje van het Jonge Schaap. Alsof het voor de Vaarwens gemaakt is.. precies genoeg lengte om onze ‘klep’ ook op de steiger neer te laten. Boldertje voor voortros ontbreekt alleen nog.
Mijn superbootsen stellen voor eerst een bezoek te brengen aan de molen waarbij ondertussen de lunch bereid wordt. Zo gezegd zo gedaan en zoals altijd neemt molenaar Bob weer alle tijd om het vernuft van de molen aan het gezelschap uit te leggen. Dankjewel Bob!
An heeft ondertussen een heerlijke lunch voorbereid en op deze prachtige plek genieten we daar met z’n allen van met op de achtergrond de muziek van André Hazes die door de meegebrachte speaker klinkt en een van Rob zijn favorieten is.
Maar er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan.. dus zetten we weer koers richting Amsterdam. Ik geef het roer snel over aan Rob en zelden heb ik iemand zo zien genieten. Moeiteloos stuurt hij de Vaarwens door de bruggen houdt hij het schip even gaande als we even moeten wachten op de spoorbrug en “doe dan de sluis ook maar Rob,” zeg ik.
Saillant detail…de Bernbardbrug was wederom in storing, maar gelukkig in geopende stand.
Na de sluis wordt er nog gezongen met liedjes uit de ‘oude doos’ zoals Dorus (Tom Manders), ‘er zitten twee motten’, vond ik echt bijzonder. Met enige tegenzin geeft Rob bij de Coenhaven het roer weer over aan mij, als je had gevraagd vaar even door naar Muiden, had hij het ook gedaan…
We meren weer aan bij de Marina en we nemen nog wat foto’s op de steiger. Dan komt zoals altijd het afscheid. Het was een prachtige vaarwens en ik weet zeker dat er mooie herinneringen zijn gemaakt.
Dank jullie allemaal voor deze dag en jullie openheid.
Vaarwel dappere Rob
Auteur Vaarwens / Hans
Met dank aan:
Dagschipper Hans en bootsen An en Ellie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een ontzettend mooi verslag van Rachel:
En dan krijg je op woensdag een berichtje van je moeder: de hospice heeft voor papa een vaardag geregeld met Stichting Vaarwens en het is komende vrijdag al, willen jullie mee? Daar hoefden we uiteraard niet over na te denken, natuurlijk willen we mee! De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik nog nooit van stichting Vaarwens had gehoord maar na een bezoekje aan de website was ik onder de indruk.
Varen is altijd mijn vader’s lust en leven geweest en hij keek enorm uit naar deze dag en wij uiteraard ook. De weergoden bleken ons gelukkig wel goed gezind, een strak blauwe lucht en het zonnetje scheen uitbundig. In de haven werden we hartelijk verwelkomd door Hans (schipper) en de bootsen Ellie en Anne. Zij bleken fantastische gastheer en – vrouwen te zijn, attent en wij werden volledig in de watten gelegd. Na een half uurtje voelde het al zo vertrouwd alsof we elke week met elkaar een vaartochtje maken. De MS Vaarwens is een prachtig schip, super goed onderhouden, je voelt en ziet dat hier door heel veel vrijwilligers veel tijd en liefde in wordt gestoken.
Na een heel kort overleg was de bestemming duidelijk: De Zaanse Schans. De trossen gingen los en we zetten koers richting Zaandam. Mijn vader zat ondertussen op het achterdek in het zonnetje enorm te genieten!! Bij aankomst op de Zaanse Schans zijn we van boord gegaan om de houtzagerij molen Het Jonge Schaap van binnen te bekijken. Deze is gelukkig ook makkelijk toegankelijk voor rolstoelen. De molenaar nam zelfs de tijd om persoonlijk mijn vader tekst en uitleg te komen geven over hoe het zaagproces in de molen verloopt.
Mijn vader’s favoriete nederlandstalige muziek schalde inmiddels door de door ons meegebrachte speaker. Na de heerlijke lunch aan boord gingen de trossen los en was het tijd om weer terug te varen naar Amsterdam. Op de terugweg nam mijn vader het roer over van Hans en die brede lach op zijn gezicht, zijn handen nog eenmaal aan het roer van een schip en meezingen met de muziek…. onbetaalbaar!!
Te snel kwam er een einde aan deze dag maar we hebben met z’n allen fantastisch genoten! Met een lach en een traan hebben we herinneringen gemaakt die ons voor altijd bij zullen blijven!
Grote dank aan alle sponsoren en donateurs die dit mogelijk maken. En niet in de laatste plaats speciale dank aan Hans, Ellie en Anne! Mede dankzij jullie is dit een onvergetelijke dag geworden voor ons.
