Vaarwens 1026 op 04-06-2022
Een boottocht, een mooie afsluiter…
Ben (Geb. 1944) wacht in het hospice op wat gaat komen. Het kaarsje is nagenoeg uitgebrand en de ‘vergeetziekte’ wordt steeds erger. Nadat hij 2x op zijn hoofd is gevallen, is het er allemaal niet beter op geworden. Hij zou nog heel graag een keer een boottocht maken met zijn echtgenote Truce, zijn zoon Harald, schoondochter Myrthe en de kleinkinderen Bram (10 jaar) en Tijs (6jaar)…
In Amsterdam beloven ze op deze zaterdag lekker weer, en zeker een dag om een mooie Vaarwens te maken. Dagschipper Frouk, boots Henk en gastvrouw Riet zorgen dat alles er spic en span uit ziet en bereiden zich voor op een drukke dag. Kleinkinderen aan boord zonder boot ervaring is altijd een zorg. Gelukkig is de MS Vaarwens ook voor kinderen een veilig schip met haar hoge verschansing, maar toch…
Een verslag van dagschipper Frouk:
Met een 26 graden in het vooruitzicht gesteld, stond de familie opa Ben en Truce al op te wachten. Gelukkig hebben ze op het laatste moment nog net wat truitjes en jasjes in de tas gestopt!
Welkom aan boord van MS Vaarwens Ben (mogen we dat zeggen of bent u liever meneer en mevrouw?) Nog vóór de koffie nam Frouk de beide kleinzoons even mee naar het ‘Zwitserleven bankje’ om een paar duidelijke afspraken te maken en toen was er koffie en lekkers.
Ben was tijdens zijn werkzame leven ‘projectontwikkelaar’ en met een goed gevoel kijkt hij terug op projecten als ‘Leidsche Rijn’ bij Utrecht, projecten in Zuid Frankrijk en Bretagne en aan het eind van de dag vertelt hij ons ook nog van een ‘studiereis’ naar Brazilië! Wat een leuke opa! En op de golfbaan was hij zijn Truce (Truze) tegen gekomen. Een prachtige vader-zoon relatie en lieve vrouw Myrthe, die de kids geen moment uit het oog verloor en twee zulke leuke kleinzoons. Ondanks alle onzekere toekomstberichten kon deze familie vandaag volop genieten van al het moois langs het water, met name langs de Zaan.
Opa Ben - gekleed in een ‘Bretonse’ broek, lokte bij mij de vraag uit of hij ook gevaren had. En ja hoor, als matroos in de vakantie in zijn jonge jaren tijdens reisjes op de Rijn.
Ben zijn kleinzoon werd door Frouk al snel nadat we de haven verlieten achter het roer gezet en na wat kleine oefenslagen stuurde hij ons naar de Wilhelminasluis in Zaandam. Sluis en bruggen (ook de Bernhardbrug) stelden vandaag niet teleur en draaiden super. Om koud half één (ja het was fris met die noorden wind en weinig zon) werd aangemeerd bij het ‘Jonge Schaap’.
Na een heerlijke lunch van onze ‘huisleverancier’ HEMA, opgesmukt met nog wat tomaatjes, druifjes en komkommer door Riet, kon de loopplank op de steiger en konden allen - inclusief bemanning Henk en Riet - een bezoekje brengen aan de molen met een prachtige uitleg van de molenaars! Zij doen dat toch altijd maar weer met evenveel liefde als wij met onze vaarwensen varen. Alles was nieuw voor onze gasten, de Schans, de molens, de houtzaagmolen en natuurlijk ook het varen. Toen tijdens de lunch wat golven van een voorbijvarend schip de Vaarwens deed bewegen, kwam het woord zeeziekte langs. Henk vertelde Everts recept van banaan tegen zeeziekte. Hij had de anekdote al zo vaak uit de mond van Evert gehoord. Er werd even gehuiverd en gelachen.
Na de excursie op de wal wendde de Vaarwens haar steven en gingen we op de terugweg. Opnieuw genietend van cacao geuren, Zaanse goedjaars einden, theehuisjes en Zaankamers. Tenslotte nog een selfie op de hoek bij Duijvis Wiener (zij maken machinerie voor o.a. de cacao industrie) en even zwaaien naar ‘Jumbo’ de olifant bij Verkade. Tijdens de terugtocht over de Zaan heeft Ben met zijn familie genoten van ‘het bankje’. Het was er nu heerlijk toeven met het windje in de rug en het zonnetje op de snoet! Bij het opdraaien van het Noorzeekanaal werd het weer fris en winderig op het voordek, zodat een ieder weer knus op het achterdek kwam vertoeven en de kleinzoon zich weer meldde om ons terug te sturen naar de Marina. Hij hield keurig stuurboord wal toen we werden opgelopen door een paar ‘groters’. Oef dat had onze stuurman niet voorzien en vond ze best groot en snel!
Een drankje en een knabbeltje lustte iedereen op de terugweg nog graag en nadat we in de Marina waren aangemeerd, hebben we nog even met deze prachtige Opa Ben na gekletst, terwijl de boys buiten konden rennen op de wal. Uiteindelijk het onvermijdelijke afscheid! ’s Ochtends maak je kennis met onbekenden en ’s middags neem je afscheid van vrienden die een onzekere toekomst tegemoet gaan maar een onvergetelijke dag hebben beleefd…
-
Vaarwel Ben
Auteur Vaarwens / Frouk
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Henk en gastvrouw Riet voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Ben (Geb. 1944) wacht in het hospice op wat gaat komen. Het kaarsje is nagenoeg uitgebrand en de ‘vergeetziekte’ wordt steeds erger. Nadat hij 2x op zijn hoofd is gevallen, is het er allemaal niet beter op geworden. Hij zou nog heel graag een keer een boottocht maken met zijn echtgenote Truce, zijn zoon Harald, schoondochter Myrthe en de kleinkinderen Bram (10 jaar) en Tijs (6jaar)…
In Amsterdam beloven ze op deze zaterdag lekker weer, en zeker een dag om een mooie Vaarwens te maken. Dagschipper Frouk, boots Henk en gastvrouw Riet zorgen dat alles er spic en span uit ziet en bereiden zich voor op een drukke dag. Kleinkinderen aan boord zonder boot ervaring is altijd een zorg. Gelukkig is de MS Vaarwens ook voor kinderen een veilig schip met haar hoge verschansing, maar toch…
Een verslag van dagschipper Frouk:
Met een 26 graden in het vooruitzicht gesteld, stond de familie opa Ben en Truce al op te wachten. Gelukkig hebben ze op het laatste moment nog net wat truitjes en jasjes in de tas gestopt!
Welkom aan boord van MS Vaarwens Ben (mogen we dat zeggen of bent u liever meneer en mevrouw?) Nog vóór de koffie nam Frouk de beide kleinzoons even mee naar het ‘Zwitserleven bankje’ om een paar duidelijke afspraken te maken en toen was er koffie en lekkers.
Ben was tijdens zijn werkzame leven ‘projectontwikkelaar’ en met een goed gevoel kijkt hij terug op projecten als ‘Leidsche Rijn’ bij Utrecht, projecten in Zuid Frankrijk en Bretagne en aan het eind van de dag vertelt hij ons ook nog van een ‘studiereis’ naar Brazilië! Wat een leuke opa! En op de golfbaan was hij zijn Truce (Truze) tegen gekomen. Een prachtige vader-zoon relatie en lieve vrouw Myrthe, die de kids geen moment uit het oog verloor en twee zulke leuke kleinzoons. Ondanks alle onzekere toekomstberichten kon deze familie vandaag volop genieten van al het moois langs het water, met name langs de Zaan.
Opa Ben - gekleed in een ‘Bretonse’ broek, lokte bij mij de vraag uit of hij ook gevaren had. En ja hoor, als matroos in de vakantie in zijn jonge jaren tijdens reisjes op de Rijn.
Ben zijn kleinzoon werd door Frouk al snel nadat we de haven verlieten achter het roer gezet en na wat kleine oefenslagen stuurde hij ons naar de Wilhelminasluis in Zaandam. Sluis en bruggen (ook de Bernhardbrug) stelden vandaag niet teleur en draaiden super. Om koud half één (ja het was fris met die noorden wind en weinig zon) werd aangemeerd bij het ‘Jonge Schaap’.
Na een heerlijke lunch van onze ‘huisleverancier’ HEMA, opgesmukt met nog wat tomaatjes, druifjes en komkommer door Riet, kon de loopplank op de steiger en konden allen - inclusief bemanning Henk en Riet - een bezoekje brengen aan de molen met een prachtige uitleg van de molenaars! Zij doen dat toch altijd maar weer met evenveel liefde als wij met onze vaarwensen varen. Alles was nieuw voor onze gasten, de Schans, de molens, de houtzaagmolen en natuurlijk ook het varen. Toen tijdens de lunch wat golven van een voorbijvarend schip de Vaarwens deed bewegen, kwam het woord zeeziekte langs. Henk vertelde Everts recept van banaan tegen zeeziekte. Hij had de anekdote al zo vaak uit de mond van Evert gehoord. Er werd even gehuiverd en gelachen.
Na de excursie op de wal wendde de Vaarwens haar steven en gingen we op de terugweg. Opnieuw genietend van cacao geuren, Zaanse goedjaars einden, theehuisjes en Zaankamers. Tenslotte nog een selfie op de hoek bij Duijvis Wiener (zij maken machinerie voor o.a. de cacao industrie) en even zwaaien naar ‘Jumbo’ de olifant bij Verkade. Tijdens de terugtocht over de Zaan heeft Ben met zijn familie genoten van ‘het bankje’. Het was er nu heerlijk toeven met het windje in de rug en het zonnetje op de snoet! Bij het opdraaien van het Noorzeekanaal werd het weer fris en winderig op het voordek, zodat een ieder weer knus op het achterdek kwam vertoeven en de kleinzoon zich weer meldde om ons terug te sturen naar de Marina. Hij hield keurig stuurboord wal toen we werden opgelopen door een paar ‘groters’. Oef dat had onze stuurman niet voorzien en vond ze best groot en snel!
Een drankje en een knabbeltje lustte iedereen op de terugweg nog graag en nadat we in de Marina waren aangemeerd, hebben we nog even met deze prachtige Opa Ben na gekletst, terwijl de boys buiten konden rennen op de wal. Uiteindelijk het onvermijdelijke afscheid! ’s Ochtends maak je kennis met onbekenden en ’s middags neem je afscheid van vrienden die een onzekere toekomst tegemoet gaan maar een onvergetelijke dag hebben beleefd…
-
Vaarwel Ben
Auteur Vaarwens / Frouk
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Henk en gastvrouw Riet voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...