Vaarwens 1078 op 27-08-2022

Als het al niet lekker gaat met de gezondheid door allerlei ziektes en aandoeningen, en je krijgt als klap op de vuurpijl te horen dat de sluipmoordenaar je ook nog heeft gevonden en zich heeft uitgezaaid in je lichaam, dan tref je een wreed lot. André (geb. 1960) overkomt het en via hospice Duin en Bollenstreek te Sassenheim krijgt hij folder van Vaarwens. Zijn echtgenote Monique vult de aanvraag van de wens in en onze planning gaat aan de slag, want er is weinig tijd meer om herinneringen te maken. Vandaag is het Andre zijn dag…

In Amsterdam ligt een dikke wolkendeken over de stad en de hitte is verdreven. Toch zijn er blauwe plekken tussendoor en de wind is de ontbrekende factor, dus is het prachtig vaarweer. Dagschipper Anita maakt samen met bootsen Marjon en Geurt het schip klaar voor de vaardag. Ze zullen ook aan het eind van de dag nog gaan poetsen, want de MS Vaarwens gaat nu eerst een week naar de ‘Hiswa te Water’ in Lelystad om de stichting te promoten.

We waren vroeg aan boord in afwachting van het komend gezelschap van deze dag. Dat was maar goed ook, want de SAW was ruim voor tien uur gearriveerd. Onder begeleiding van Hans en Carolien (chauffeur en verpleegkundige van SAW) waren de dag gast, André en zijn vrouw Monique en goede vriend John meegereden in de ambulance. De gezellige en opgewekte sfeer zat er meteen in met uitstappen van de ambulance. André had er duidelijk veel zin, die een mooie dag op het water. Iedereen was inmiddels voorzien van koffie (met dit keer de mini tompoucejes) en na het introductiepraatje werd de vaarroute besproken. André wachtte niet tot alle opties werden benoemd, hij wilde heel graag naar de Zaanse schans. Hij kent het gebied en wilde het nu vanaf het water zien! Dat kon zeker, maar dan moesten we wel direct vertrekken zodat we op tijd de spoorbrug mee hadden. Schipper Anita kon niet haar koffie opdrinken, de motor werd direct gestart, en de trossen gaan los…

Andre straalt en geniet zichtbaar dat zijn plan gaat lukken! Tevens vindt hij het geweldig dat er een vrouw achter het roer staat! We worden snel geschut bij de Wilhelminasluis en varen mooi op schema naar de Zaanse schans. Al snel wil Andre op het voordek bij de punt zitten. Met hulp loopt hij naar het voorschip, om de rest van de dag daar te blijven. Eindelijk weer een hele dag buiten zijn, daar geniet Andre zo van. Monique en John voegen zich al snel bij André.

Bij de Juliana brug - net voor de Zaanse Schans - wordt er uitbundig gezwaaid door André en Monique. Op de brug staan zijn dochter met kleinkind te zwaaien… We zijn vroeg en hebben uitgebreid de tijd om de houtzaagmolen Het Jonge Schaap te bekijken. Dit maakt zo hongerig dat de goed belegde broodjes heel goed smaken. Carolien en Hans van de SAW helpen graag een handje en hierdoor staat de lunch zo op tafel. Alles gaat op!

Sinds zes weken heeft André de diagnose gekregen, hij weet dat het snel gaat en voelt dit ook. Ondanks alles blijft hij genieten van elke dag, maar is ook reëel naar de toekomst. Hij geniet zichtbaar vandaag en zegt dit ook herhaaldelijk. Samen met zijn vrouw Monique, zijn vriend en maatje en andere dierbaren, geniet hij van alles wat er nog wèl kan.

Na wat extra foto’s zetten we koers richting Marine Haven. Als deze in zicht is, komen we erachter dat André niet achter het stuur heeft gezeten. “ Daar heb ik helemaal geen tijd voor gehad, eindelijk een hele dag buiten, daar was ik was juist zo blij mee!” waren zijn treffende woorden! Aan zijn middagslaapje is André ook niet toegekomen… Met doorkomende middagzon nemen we afscheid en bedanken elkaar voor de mooie dag die we met elkaar hebben gehad. Onder begeleiding van zwaailicht en sirene zwaaien wij de ambulance uit. De ‘vaarwensboost’ heeft André vandaag zeker gekregen. Anita, Geurt en ik kregen hem ook van dit mooie gezelschap op deze dag ‘met een gouden randje’ en Carolien en Hans van de SAW idem.

Vaarwel Andre