Vaarwens 1097 op 29-09-2022

We gaan op deze mooie najaarsdag varen met Jannie (geb. 1953). Jannie lijdt sinds 2016 aan ALS en ze is volledig invalide, kan alleen de handen nog een klein beetje bewegen maar de communicatie gaat nog wel goed. Haar zoon Jan Willem vult op de intake de volgende boodschap in: “Mijn ouders hebben afgelopen twee jaar nog maar heel weinig ondernomen. Natuurlijk ook door corona. Zij zitten nu bijna alleen nog maar thuis en hebben de moed/energie niet om nog iets te ondernemen dat verder gaat dan alleen een rondje met de auto of ergens op bezoek. Ze missen de leuke dingen wel heel erg en hebben het ook nodig om het vol te houden, en om iets te hebben om naar uit te kijken. Hier hebben we veel gesprek over met elkaar. Mijn moeder heeft nu aangegeven heel graag een keer te gaan varen, met ons als kinderen erbij.”

In Amsterdam trekt de mist al snel op en maakt plaats voor de zon met wat sluierwolken. Dagschipper Frouk en bootsen Gerrit en Ellie treffen de voorbereidingen en ontdoen de ramen van de dauw, want het was een koude nacht. Als alles klaar is, moeten we nog even wachten op Jannie met haar naasten die met een rolstoelauto uit Nieuwegein moeten komen.

Een prachtige vaarimpressie van schipper Frouk:

Nadat alle stof wel weggeregend was vandaag een stralende dag voor Jannie.
Klokslag 10 uur kwam Willem - de man van Jannie - onze gaste van vandaag, aangereden met een mooie ‘Pausmobiel achtige’ auto waarin Jannie - gezeten in haar elektrische rolstoel - keurig uit kwam rollen. Ook hun drie kinderen, Jan Willem, Henri en Helma stapten uit en we gingen gezamenlijk naar de steiger om daar de eerste foto’s te maken. De mist was opgetrokken de ramen gelapt het dek gemopt en de zon scheen uitbundig. Jannie straalde ook; het werd haar dag, samen met haar man en (volwassen) kinderen.

Snel gingen we aan boord, Jannie stuurde zeer vakkundig haar rolstoel aan boord, waarbij een van haar zoons keurig aangaf of ze wel recht de loopplank opreed. Een warm welkom bij een heerlijk kopje verse koffie met lekkers ging er met smaak in. Al lopend naar de boot had Gerrit al kort aangegeven wat de vaarmogelijkheden waren en onmiddellijk werd stralend gekozen voor de Zaanse Schans. Frouk deed het welkomst verhaaltje met de doe’s en don’ts en vertelde van Tara, de Meander V, de vrijwilligers en de stichting. Toen konden we los, op naar de Voorzaan.

Prachtig weer met een heerlijke zon en een geweldig lieve familie om een stralende Jannie op het achter plateau. Met twee ‘Zaankanters’ aan boord kon over alles waar we langs voeren verteld worden. Willem vertelde ons over een tante die in Wormerveer woonde, tegenover het postkantoor vlak bij het station en dat ze daar vroeger naar toe waren geweest. Helaas konden we ze niet het genoegen geven die omgeving vanaf het water te bewonderen, omdat het moeilijk was daar te komen i.v.m. de ‘Zaanbrug-noodbrug’ die erg weinig draait. Het mocht de pret niet drukken, Jannie bleef stralen en genieten met haar man en haar kinderen om zich heen.

Jannie en Willem woonden in Vreeswijk, een belangrijk knooppunt voor de scheepvaart (de Beatrixsluis is een begrip) en zij hadden altijd grote affiniteit met het hele nautische gebeuren dichtbij hun huis.
Willem was voor zijn pensionering een ‘bankman’ en Jannie was - toen Helma ook naar de middelbare school ging - lange tijd receptioniste bij de NVM. Een baan waar ze echt haar plekje had gevonden. Ruim 7 jaar geleden werd ze gediagnostiseerd met ALS en langzaam maar zeker werd haar steeds meer ontnomen. Alleen haar handen kan zij nog een beetje bewegen, maar gelukkig heeft ze nog een stralende lach!
Willem zorgt voor haar en ook is er hulp voor het dagelijks verzorgen van Jannie. Dat dit ook voor Willem een zware taak is zal een ieder begrijpen, maar vandaag… alleen maar blijheid en genieten en een stralende Jannie!

Na de sluis, het verhaal over de scheepsbouw, Tsaar Peter de Grote, de theehuisjes, Zaankamers, de cacao fabrieken, de zetmeelfabriek en de bruggen, kwamen we aan bij de linkerkant de museale ‘Gortershoek’ van Zaandijk en aan de rechter kant de Zaanse Schans. Eerst het klokkenmuseum, het voormalig weeshuis en nu restaurant ‘Hoop op de Zwarte Walvis’ en de prachtige huisjes kamen de molens, w.o. de Huisman, de Gekroonde Poelenburg, de Kat, de Zoeker en tenslotte het Jonge Schaap waar we hartelijk welkom waren.

De hele familie genoot van de rondleiding op de molen en intussen toverde Ellie een prachtige lunch - in de basis verzorgd door de HEMA - versierd door Ellie op tafel. De lunch werd grote eer aangedaan, waarna we onze reis vervolgden. Nog even een blik op de immens grote Adelaar boven op de voormalige Zeepziederij en toen was het omdraaien en richting sluis.

Nog altijd genoot iedereen van het prachtige weer en het was hartverwarmend om te zien met hoeveel liefde man en kinderen Jannie omringden. Alle bruggen draaiden als een Zwitsers uurwerk en gelukkig hadden we het op de heenweg al over de ‘goedjaars einden’ gehad. Ook de sluis stond voor ons gereed, waardoor we weer vlot naar buiten schutten. Nog een blik op twee kostbare zeiljachten die voor een ‘refit’ bij Royal Huisman voor de wal lagen, een groet aan het REM eiland en het Pontsteiger gebouw met kapitale appartementen in de Oude Houthaven. Toen was deze dag alweer voorbij en moesten we afscheid nemen van deze prachtige familie.
Wij wensen dat Jannie mag blijven stralen en dat allen
zullen nagenieten van deze prachtige dag samen.