Vaarwens 1112 op 01-11-2022

Een laatste wens… we vervullen hem graag! Geert (geb. 1944) heeft een vaartocht met de kinderen als laatste wens opgegeven. De laatste jaren had hij veel tegenwind m.b.t. zijn ziekteverloop en het ziet er niet goed uit. Zijn echtgenote Lidy heeft aangegeven dat haar man eigenlijk wacht totdat het afgelopen is. Er is geen behandeling en medicatie meer mogelijk… Via een medewerker WensAmbulance werden ze getipt op Stichting Vaarwens en Lidy vult de intake in. Vandaag gaat Geert varen…

Er heeft een flinke weersomslag plaatsgevonden. Het mooie warme- en rustige najaarsweer heeft plaats gemaakt voor herfst. Het waait straf, maar de zon laat zich ook zien als dagschipper David en bootsen Alette en Ellie de MS Vaarwens klaar maken voor de wens. We vertrekken vandaag wat later dan normaal, want de dochter moet eerst uit Groningen komen en Geert uit Duivendrecht, dus alle tijd om de boel rustig voor te bereiden…

Uiteindelijk is het hele gezelschap aan boord en schipper David doet tijdens de koffie een welkomstwoordje. Ook maakt hij een vaarplan en de keuze valt op de Zaanse Schans, want het is geen weer om open water op te gaan. De trossen gaan los en even later varen we met de wind mee op het knobbelige IJ. Er is veel te zien en iedereen geniet van het hem/haar ten deel valt. Na ons even te hebben vergaapt aan de prachtige jachten bij Royal Huisman, duiken we de Voorzaan in richting Wilhelminasluis.

Gemeerd in de sluis legt David de functie van een sluis uit en vertelt over de historische Zaanstreek. Maar veel tijd heeft hij niet, want de sluisdeuren gaan al weer open. Beschut tegen de wind varen we langs alle prachtige gebouwen en het historisch erfgoed. Onze gasten vertoeven veelal buiten in het zonnetje zonder jas, want het is niet koud, maar de wind is wel duidelijk aanwezig. Daarna zetten we koers naar de prachtige Houtzaagmolen en meren er aan.

Er volgt een prachtige rondleiding in de molen waar jong en oud van genieten. Iedereen vergeet ook even de reden van deze dag en alles lijkt soms heel gewoon… Toch steekt het af en toe de kop op en dan wordt er getroost en geknuffeld. Na de bezichtiging komt iedereen terug aan boord en daar staat de lunch klaar. Ellie en Alette zorgen als gastvrouwen met liefde voor iedereen en niemand komt iets tekort. Iedereen geniet in het zonnetje in de kuiptent van de heerlijke lunch en sfeer is gezellig ontspannen. Geert geniet nog het meest. Even ‘het hele spul’ bijeen en hij laaft zich aan het samenzijn.

Als de trossen weer los gaan, zien we de Zaanstreek vanaf de andere kant en hebben nu af en toe de wind tegen. De kleinkinderen gaan beurtelings aan het roer onder begeleiding van David en ook dat is weer een hele belevenis. Na te zijn teruggeschut naar het IJ, gaan we in de opvaart tegen de wind in. Er is nog tijd, dus laat David de jongelui een stukje richting Centraal Station varen. Er is zooooveel te zien, dat iedereen ogen te kort heeft…

Na een winderige zonnige prachtige vaardag is het moment aangebroken dat we weer aanmeren in de Marina en dat is ook het moment dat de werkelijkheid terugkomt. De dag heeft echter zoveel positiviteit opgeleverd, dat de lach het wint van de traan als we nog een groepsfoto naast de Vaarwens maken. Dan komt het moment van afscheid en Geert gaat naar huis met een hoofd vol herinneringen van dit fantastische samenzijn op het water…