Vaarwens 1111 op 29-10-2022

Vandaag is de vaardag voor Fay en haar naasten. Fay (geb. 1951) is opgenomen in het Sarphatihuis te Amsterdam en leeft van dag tot dag. Er heeft zich een tumor in haar hoofd genesteld en er is niet meer aan te doen. Verpleegkundige Nico is bekend met Stichting Vaarwens en hij gaat met de familie in overleg of ze nog één maal gezamenlijk iets zouden willen ondernemen. Er werd zeer positief op gereageerd en Fay haar echtgenoot was helemaal overdonderd en ontroerd dat ze een Vaarwens dag kunnen meemaken. Op deze prachtige dag gaan ze nog éénmaal samen het water op…

In Amsterdam gaat het prachtige najaarsweer gewoon door, want ook vandaag zijn de temperaturen ongewoon hoog voor de tijd van het jaar te noemen. Dagschipper Frouk en boots Carla maken de MS Vaarwens klaar voor brancardontvangst, want Fay kom met de Wensambulance Amsterdam aan boord.
De koffie geurt, de broodjes van de Hema zijn gehaald en een muziekje speelt, we zijn er klaar voor.

Een prachtig verslag van de vaardag van Frouk:

Herinneringen maken voor de toekomst:
Even voor tienen arriveerde de auto met zoon Danyal, zijn partner Hülya, de bonusmoeder van Danyal’s tweeling Santiago en Zoë. Gevieren stapten zij aan boord, mooi voordat de wensenambulance kwam, zodat we de 6 jarige tweeling vast een zwemvestje konden aantrekken. Met elkaar liepen wij de ambu tegemoet, waarin Oma Fay en Opa Ron, verpleegkundige Monique en chauffeur Bram zaten. Een hartelijk welkom en op naar de MS Vaarwens die al lag te glimmen in de zon. Even vast een groepsfoto, het licht staat nu aan de goede kant. Na de koffie of thee en een sapje voor de kinderen, met soesjes, chocolaatjes en dropjes, een welkomstwoordje, compleet met does en don’ts werd de keus gemaakt richting Oranjesluizen en vervolgens Muiden te varen, een prima mogelijkheid met dit prachtige weer.

Oma Fay is geboren in Kaapstad, Zuid Afrika, waar ze ook nu nog familie heeft wonen die ze erg mist. Als jong meisje heeft ze in de huishouding gewerkt. Het was toen nog de tijd van de apartheid en het was voor haar niet mogelijk te gaan studeren. Toen de mogelijkheid zich voordeed, is zij naar Engeland gegaan om een studie te volgen. Haar zoon Danyal is daar geboren. Elf jaar later is Fay naar Nederland gekomen, waar ze haar man Ron leerde kennen. Tegenwoordig wonen ze in Amsterdam.

Fay is aan het einde van haar krachten en waar eenieder genoot en Ron vertelde en zich vergaapte aan Amsterdam vanaf het water, sloot Fay af en toe rustig de ogen, maar genoot inwendig van het genieten van haar dierbaren om haar heen. Met de Oranjesluizen in zicht, meldden Monique en Bram dat Fay toch wel heel erg moe was en dat het weinig zou toevoegen om helemaal naar Muiden te gaan. We hebben ons afgemeld voor de sluis en zijn het oostelijk havengebied ingedoken. Hier was alles anders dan in de herinnering en van de oude slachthuisbuurt was weinig meer te herkennen. Daarvoor in de plaats staan appartementen gebouwen, de een na de ander. Er werd gezwommen en gezwaaid door menigeen die voorbij voer, op een balkon stond of langs de kaden kuierde.

Net als bij ons aan boord, genoot iedereen van het uitzonderlijk mooie weer! Carla wees me op een plekje langs een steigertje waar de Vaarwens precies tussen paste. Geassisteerd door Monique werd een heerlijke lunch geserveerd en na de soesjes, dropjes, chocolaatjes en pindarotsjes liet iedereen zich de lunch goed smaken. Ook krentenbollen en druifjes gingen er wel in. Santiago en Zoë hadden hun plekjes helemaal gevonden, zittend in de stuur- en de regisseurs stoel hadden zij een prima uitzicht en maakten ‘polaroid foto’s’, beeld klaar terwijl je wacht!

We sloten weer aan bij het verkeer vanaf het Amsterdam Rijnkanaal en schoven even bij de Oranjewerf naar binnen, waar de Klipper Stad Amsterdam lag. Met enige moeite niet alle moois er vanaf gekeken! Tot slot nog even zijkanaal K in en ook voor deze Amsterdammers was het weer een openbaring wat er nog meer was achter het Vliegenbos. De prachtige woonschepen, het schilderachtige sluisje en de huisjes langs de dijk. Ook jezelf op de Vaarwens zien en een foto daarvan maken is weer gelukt! Tijdens de terugweg langs de noordoever van het IJ hadden we zicht op de (eens zo majestueus ogende) Nicolaas kerk en het Centraal station. We schoven langs de ponten, vlak onder de schommels langs het bijzondere Eye gebouw.

Langzaam maar zeker kwam de thuishaven weer dichterbij en eenieder schaarde zich rond de brancard met (oma) Fay, zich bewust van de prachtige memories die vandaag voor de toekomst gemaakt zijn.
Allen wensen wij mooie herinneringen aan de dag die we vandaag met elkaar beleefden en mogen die herinneringen jullie sterken in de komende tijd.
Lieve Fay, een goede reis en een behouden thuiskomst!

Vaarwel Fay
Auteur Vaarwens / Frouk