Vaarwens 1118 op 14-11-2022

Rond 2016 kregen we hulp aangeboden van Lucien (geb. 1972). Hij hielp ons waar mogelijk met de ICT en hij stak sindsdien vele uren in onze Stichting Vaarwens. In 2018 nam hij de taak van de verkoop van een geschonken zeilscheepje voor zijn rekening en zorgde voor het transport naar Monnickendam, het poetsen en de gehele overdracht tot in de puntjes. Met grote regelmaat hielp hij ons met verve als er weer issues waren rond de ICT. Helaas scheidden wegens omstandigheden onze wegen na enkele vruchtbare jaren, maar we hielden contact. Nog maar een aantal weken geleden heeft Lucien de boodschap gekregen dat hij is uitbehandeld wegens kanker. En vandaag is het de Vaardag van Lucien.

In Amsterdam kleurt de lucht oranje na een koude nacht als dagschipper David, boots Henk en stichtingsdirecteur Inge de MS Vaarwens klaar maken voor een bijzonder vaardag. Broodjes gehaald, koffie gezet en een muziekje aan, we zijn er klaar voor…

Een bijzonder verslag van Inge:

Toen Mary (voormalig vrijwilligster) mij belde met de mededeling dat ze net had gehoord dat Lucien was uitbehandeld, hadden we alle twee dezelfde gedachten. Een mooie Vaarwens voor Lucien en zijn partner René. Natuurlijk gaan we dat doen en natuurlijk ga ik ook mee. Lucien stond altijd voor ons klaar en dan is het maar een kleinigheidje van wat wij terug kunnen doen.

De ambulance kwam op tijd in de haven aan en Henk, David en ik liepen naar de parkeerplaats om onze gasten op te halen. Het weerzien met Lucien viel zwaar want hij was behoorlijk afgevallen. Toen we elkaar omhelsden en de tranen over onze wangen stroomden, hadden we geen woorden nodig om te vertellen hoe erg dit is. Wel zeiden we dat we er een mooie dag van gingen maken, een dag met ontspanning en heel veel mooie herinneringen. Jouw dag lieve Lucien, jouw dag samen met de jouwen. En dat is zeker gelukt.

Aan boord was er taart, want vandaag is Lucien jarig en 50 geworden. Dus hebben we Abraham is in ons midden. Er kwamen ook nog vrienden langs om hem te feliciteren en hem een fijne dag te wensen. Na dit gezellige begin moest er een vaarplan worden gemaakt, het werd Muiden, want in die omgeving lagen de herinneringen vooral. Vaak ging hij samen met zijn partner René naar het eilandje het Hoofd vlakbij Muiden. Of we daar langs konden varen? Ja zeker, dat gaan we doen. De trossen gingen los, de zon scheen, het water achter het schip ruiste en er heerste een sfeer van berusting en genieten. Het was zo fijn, met zulk mooi weer en zulk mooi licht. De dag was op een vreemde manier magisch. We hebben met elkaar genoten van alles wat voorbij kwam. De skyline van Amsterdam, de Oranjesluizen, het pittoreske Durgerdam, Pampus, het eilandje het Hoofd en het uitzicht op het Muiderslot tijdens een heerlijke lunch. En dan na dit alles beginnen we weer aan de terugreis.

Lucien lag nog steeds volop te genieten in het zonnetje op het achterdek. Soms dommelde hij even weg maar eigenlijk is er van een dutje niets gekomen, “slapen kan ik straks wel weer” en gelijk heeft hij. Amsterdam kwam weer in zicht en eenmaal terug in de Marina volgde het afscheid.
Het was een hele mooie dag met de liefdevolle zorg van David, Henk en mijzelf. Een weerzien van oud vrijwilligers en vrienden. Dat is wat we hebben mogen geven vandaag.

Ook namens Evert wens ik je met René en je vrienden nog een mooie tijd samen.