Vaarwens 1162 op 25-05-2023
Inleveren… 
Onze gast is Bas (geb. 1974) en hij gaat hard achteruit. De ziekte MS is bij hem zeer progressief, want binnen een half jaar werd Bas - mede door corona die hem veel functies heeft doen afnemen - sterk hulp behoevend. Hij kan niet meer zelfstandig eten, is volledig hulpbehoevend en zit in de Rolstoel met kin bediening en een robotarm. Op Boot Holland trof verzorger Martin Stichting Vaarwens en gaat met Bas in overleg. Op de intake vermeldt hij: “Bas heeft veel goede herinneringen aan zijn tijd als varensgezel/zeeman in de kustvaart. Hij mist het water en de horizon en de sfeer.”
Vandaag gaan we dat weer ophalen…
Mooi rustig weer en blauwe luchten vergezellen Evert en Inge bij hun dagelijkse voorbereidingen voor de vaarwens met hun schip. Ze hebben na meer dan een week alweer routine, want ze deden het 12 jaren lang samen met hun varend woonschip de Meander V. Het schip is vandaag gereed gemaakt voor een ‘gewichtige’ elektrische rolstoel. De Monnickendamse vrijwilligers Riet en Henk zijn ook volledig bekend met het reilen en zeilen op de Meander V, want in het verleden stonden ze Evert met grote regelmaat bij tijdens een vaardag. Aspirant vrijwilligster Berthie loopt vandaag ook mee. Nu maar wachten op Bas, die helemaal uit Emmen moet komen…
Onze gast is Bas (geb. 1974) en hij gaat hard achteruit. De ziekte MS is bij hem zeer progressief, want binnen een half jaar werd Bas - mede door corona die hem veel functies heeft doen afnemen - sterk hulp behoevend. Hij kan niet meer zelfstandig eten, is volledig hulpbehoevend en zit in de Rolstoel met kin bediening en een robotarm. Op Boot Holland trof verzorger Martin Stichting Vaarwens en gaat met Bas in overleg. Op de intake vermeldt hij: “Bas heeft veel goede herinneringen aan zijn tijd als varensgezel/zeeman in de kustvaart. Hij mist het water en de horizon en de sfeer.”
Vandaag gaan we dat weer ophalen…
Mooi rustig weer en blauwe luchten vergezellen Evert en Inge bij hun dagelijkse voorbereidingen voor de vaarwens met hun schip. Ze hebben na meer dan een week alweer routine, want ze deden het 12 jaren lang samen met hun varend woonschip de Meander V. Het schip is vandaag gereed gemaakt voor een ‘gewichtige’ elektrische rolstoel. De Monnickendamse vrijwilligers Riet en Henk zijn ook volledig bekend met het reilen en zeilen op de Meander V, want in het verleden stonden ze Evert met grote regelmaat bij tijdens een vaardag. Aspirant vrijwilligster Berthie loopt vandaag ook mee. Nu maar wachten op Bas, die helemaal uit Emmen moet komen…
Een mooi verslag van schipper Evert:
Na een bijna tweeënhalf uur lange rit, arriveert de rolstoelbus van de Zonnebloem op de Marina in Monnickendam. De achterklep gaat open en we zien Bas even later geconcentreerd zijn zware ‘bolide’ - met zijn kin besturend - achteruit naar buiten rijden. Bas kan alleen zijn hoofd nog bewegen en voor de rest heeft de MS hem alles afgenomen… We heten iedereen hartelijk welkom en Bas besluit de rit over de lange steiger zelf te gaan doen. Dat valt nog niet mee, want de steiger is door de storm vorig jaar flink beschadigd. Af en toe schiet de kin van Bas van de joystick en dan blokkeren de krachtige motoren abrupt. Maar goed ook…
Bij de Meander V aangekomen worden de ogen groot en Bas rijdt helemaal langs het schip om het in zich op te nemen. Evert vertelt ondertussen van de historie van het schip en over de aanvaring als Loodsschip met de dikke boei in de Maasmond, waarna het zonk. Bas is onder de indruk en begeleider Martin stelt voor om de besturing over te nemen. Even later rijdt hij met het joystickje achter het hoofd van Bas de zware machine behendig in de kuip van de Meander V. Dan is er koffie, een kletspraatje van Evert en wordt er vaarplan gemaakt.
De trossen gaan los, de zware motoren grommen onder de rolstoel, schroefwater ruist en de wereld trekt aan Bas voorbij. Hij geniet, en niet met mate… Hij is er na de coronaperiode in 2020 niet meer uit geweest en heeft dit zooo nodig, zeker omdat hij de laatste tijd achteruit gaat. Bas heeft op de zeevaartschool in Delfzijl gezeten en heeft een tijdje gevaren. Daar beleeft hij nog steeds heerlijke herinneringen aan en het komt vandaag helemaal weer terug…
We ‘havenhoppen’ langs alle bezienswaardigheden en de voltallige bemanning geniet van de Hollandse luchten en het vaargebied. Het is echter nog best koud en er staat een harde noordelijke wind die korte hoge rolletjes de Gouwzee inblaast. Als Volendam binnenvaren zet Evert de stabilizers van de Meander V even aan om te voorkomen dat alle losliggende spullen door het schip vliegen, Bas geniet van de bewegingen.
Er is door Riet en Berthie een heerlijke lunch klaargemaakt en die wordt op het achterdek gezamenlijk genuttigd. Dan gaan we passagieren. Bas kijkt zijn ogen uit op de dijk en verwondert zich over alle rondscharrelende Chinezen die de halve wereld zijn overgevlogen om hun eigen rotzooi weer terug te kopen in de vele souvenirwinkeltjes.
De trossen gaan weer los en we zoeken open water op. De Meander V wordt bestookt met korte brekende golven aan lagerwal die het schip wreed willen doen slingeren. De stabilizers betten dit echter en redelijk kalm wiegend zetten we met dwarswind koers naar de vuurtoren. De zon doet ‘Het witte Paard’ scherp schakeren tegen de mooie luchten en het onrustige water. Wij schieten veel plaatjes, die Bas als herinnering toegezonden zal krijgen. In de rolstoel zit hij achterwaarts kijken naar de einder te genieten van het schuimende schroefwater en de weidsheid van het water. Het is lang geleden die hij zich zo thuis heeft gevoeld. “Mag ik even voelen hij het schip vol gas vaart?” vraagt hij aan vrijwilliger Henk. “Ik ga het regelen Bas,” zegt Henk en even later duwt Evert de gashandels ‘op het hout’, waarna de Meander V een verwoede poging doet om te gaan glijden. Het is echter te ondiep om de 45 ton op twee diep water te laten glijden. Het schip wordt ‘vastgezogen’ naar de bodem en helt sterk achterover, maar de brute kracht geeft wel de sensatie van snelheid, gezien de gigantische hekgolf en het fluiten van de turbo’s. Wederom staat er een grote glimlach op Bas zijn gezicht.
Weer gemeerd in de haven, gaan we de tour de force weer aan om Bas te ontschepen. Bij de auto nemen we emotioneel afscheid van de onfortuinlijke Bas, die in de kracht van zijn leven alles heeft moeten inleveren en weet wat gaat komen…
Vaarwel Bas
Auteur Vaarwens / Evert
Met dank aan:
Schipper Evert en bootsen Henk en Riet voor hun inzet
Haven Volendam voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Marina Monnickendam voor de medewerking
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Na een bijna tweeënhalf uur lange rit, arriveert de rolstoelbus van de Zonnebloem op de Marina in Monnickendam. De achterklep gaat open en we zien Bas even later geconcentreerd zijn zware ‘bolide’ - met zijn kin besturend - achteruit naar buiten rijden. Bas kan alleen zijn hoofd nog bewegen en voor de rest heeft de MS hem alles afgenomen… We heten iedereen hartelijk welkom en Bas besluit de rit over de lange steiger zelf te gaan doen. Dat valt nog niet mee, want de steiger is door de storm vorig jaar flink beschadigd. Af en toe schiet de kin van Bas van de joystick en dan blokkeren de krachtige motoren abrupt. Maar goed ook…
Bij de Meander V aangekomen worden de ogen groot en Bas rijdt helemaal langs het schip om het in zich op te nemen. Evert vertelt ondertussen van de historie van het schip en over de aanvaring als Loodsschip met de dikke boei in de Maasmond, waarna het zonk. Bas is onder de indruk en begeleider Martin stelt voor om de besturing over te nemen. Even later rijdt hij met het joystickje achter het hoofd van Bas de zware machine behendig in de kuip van de Meander V. Dan is er koffie, een kletspraatje van Evert en wordt er vaarplan gemaakt.
De trossen gaan los, de zware motoren grommen onder de rolstoel, schroefwater ruist en de wereld trekt aan Bas voorbij. Hij geniet, en niet met mate… Hij is er na de coronaperiode in 2020 niet meer uit geweest en heeft dit zooo nodig, zeker omdat hij de laatste tijd achteruit gaat. Bas heeft op de zeevaartschool in Delfzijl gezeten en heeft een tijdje gevaren. Daar beleeft hij nog steeds heerlijke herinneringen aan en het komt vandaag helemaal weer terug…
We ‘havenhoppen’ langs alle bezienswaardigheden en de voltallige bemanning geniet van de Hollandse luchten en het vaargebied. Het is echter nog best koud en er staat een harde noordelijke wind die korte hoge rolletjes de Gouwzee inblaast. Als Volendam binnenvaren zet Evert de stabilizers van de Meander V even aan om te voorkomen dat alle losliggende spullen door het schip vliegen, Bas geniet van de bewegingen.
Er is door Riet en Berthie een heerlijke lunch klaargemaakt en die wordt op het achterdek gezamenlijk genuttigd. Dan gaan we passagieren. Bas kijkt zijn ogen uit op de dijk en verwondert zich over alle rondscharrelende Chinezen die de halve wereld zijn overgevlogen om hun eigen rotzooi weer terug te kopen in de vele souvenirwinkeltjes.
De trossen gaan weer los en we zoeken open water op. De Meander V wordt bestookt met korte brekende golven aan lagerwal die het schip wreed willen doen slingeren. De stabilizers betten dit echter en redelijk kalm wiegend zetten we met dwarswind koers naar de vuurtoren. De zon doet ‘Het witte Paard’ scherp schakeren tegen de mooie luchten en het onrustige water. Wij schieten veel plaatjes, die Bas als herinnering toegezonden zal krijgen. In de rolstoel zit hij achterwaarts kijken naar de einder te genieten van het schuimende schroefwater en de weidsheid van het water. Het is lang geleden die hij zich zo thuis heeft gevoeld. “Mag ik even voelen hij het schip vol gas vaart?” vraagt hij aan vrijwilliger Henk. “Ik ga het regelen Bas,” zegt Henk en even later duwt Evert de gashandels ‘op het hout’, waarna de Meander V een verwoede poging doet om te gaan glijden. Het is echter te ondiep om de 45 ton op twee diep water te laten glijden. Het schip wordt ‘vastgezogen’ naar de bodem en helt sterk achterover, maar de brute kracht geeft wel de sensatie van snelheid, gezien de gigantische hekgolf en het fluiten van de turbo’s. Wederom staat er een grote glimlach op Bas zijn gezicht.
Weer gemeerd in de haven, gaan we de tour de force weer aan om Bas te ontschepen. Bij de auto nemen we emotioneel afscheid van de onfortuinlijke Bas, die in de kracht van zijn leven alles heeft moeten inleveren en weet wat gaat komen…
Vaarwel Bas
Auteur Vaarwens / Evert
Met dank aan:
Schipper Evert en bootsen Henk en Riet voor hun inzet
Haven Volendam voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Marina Monnickendam voor de medewerking
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
