“Ik woon op de 11e etage en heb een geweldig uitzicht over de havens van Rotterdam, kom maar eens bij me kijken, vlakbij Hoek van Holland”.
Teun, onze gast van vandaag kwam met de Stichting Wensambulance Noord-Nederland, samen met zijn zus Griet en haar man Jan. Teun, geboren de vorige eeuw, begin jaren dertig, was tijdens zijn werkzame leven scheepstimmerman bij de Holland Amerika Lijn, woonde in het Zuid-Hollandse en maakte vele reizen over de hele wereld. Zoals hij het vertelde van Zuid-Afrika, Zuid-Amerika, China, Indonesië en natuurlijk alles wat daartussen ligt. Ook vertelde hij dat ze dan met de tender van Scheveningen naar Katwijk gingen. Vandaag stond hij naast me, op een brancard en genoot van het Noordzeekanaal en het Zaanse.
De reis van vandaag ging naar Houtzaagmolen “Het Jonge Schaap”. Ambulancechauffeur Aise en verpleegkundige Gerda gingen een kijkje in de molen nemen, nadat we met elkaar genoten van de altijd weer heerlijk lunch, door de Hema vers bereid en door onze Ann gezellig op schalen gedaan en “opgesmukt” en door ons met smaak opgegeten. Molenaar Frans kwam aan boord en bracht zijn molen modellen mee, zodat onze gasten toch goed verteld kon worden over de werking van de houtzaagmolen.
Het was prachtig weer met een stevige wind; er lagen twee stammen (niet van die kleintjes hoor) over de beun naar binnen in het zaagraam, en als de wind nu maar zou blijven staan, zou dat vandaag verzaagd worden. Ze moesten in elk geval zover komen dat de stammen binnen waren, zodat de deuren vanavond gesloten konden worden, anders moest er een molenaar achter blijven!
Tijdens onze lunch kwam buitendienst blusboot “De Weer” voorbij, een bekende van dagschipper Frouk. “De Weer” kwam achteruit terug en gaf ons “erewater”. Wat een feest! Hadden ze met de ambulance, op weg naar Amsterdam nog beestenweer bij de Ketelbrug (ze kwamen uit Groningen), nu was het geweldig weer, Hollandser kon het niet, zon, wind, wolken, molens en een prachtig uitzicht op de Zaanse Schans en de monumentale “Gortershoek” van Zaandijk.
Op de terugweg moesten we voor de sluis even wachten; er was tegenvaart, maar toen kwam de ATIRAM uit de sluis en oud-schipper van de Vaarwens, Rudy Vlieger trok even stevig aan de luchthoorn, hetgeen overeenkomstig beantwoord werd door dagschipper Frouk op de Vaarwens. We hadden allemaal even een kippenvel momentje van deze begroeting!
Genoten werd met volle teugen van alles, van het bewegen van het schip, het brommen van de motor en het “koffiemolen geluid van de boegschroef, de verzorging, zowel van de inwendige- als de te verzorgen mens! Toch bleef één vraag zwager Jan (onze “Hagenees”) bezighouden; “wat is nu een boot en wat is een schip” Aise googelde allerlei antwoorden bij elkaar, maar Jan bleef onverzadigbaar.
Na terugkeer in de Marina liepen we met onze gasten mee naar de ambulance en toen Teun daar goed, stevig en veilig in lag, klaar voor de rit terug naar het hospice in Groningen, nodigde hij me uit om toch eens te komen genieten van het uitzicht vanuit zijn appartement op elf hoog, met uitzicht over de Rotterdamse havens!
Vaarwel scheepstimmerman Teun!
Auteur Vaarwens / Frouk
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Ann voor hun inzet Stichting Wensambulance Noord Nederland Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gast Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch Port of Amsterdam voor de vergunningen Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
