Vaarwens 1196 op 20-07-2023

Het is hoogseizoen bij Stichting Vaarwens en de week staat helemaal vol gepland. Er komt nog een wens binnen, waarbij enige spoed is. De Meander V ligt stand-by, dus gaat onze gast van vandaag de Gouwzee op.
Hans (geb. 1939) leeft zijn laatste stukje en wil nog graag varen. Hij was oogarts, maar zijn toekomstvisie is weinig hoopvol. Hans woont in De Rijp (achter Purmerend) bij onze vrijwilligers (en vrienden van Hans) René en Francoise in hetzelfde dorp en dan is de link met Vaarwens snel gelegd. Zij gaan vandaag dan ook mee als bootsen om Evert te helpen. Hans vertoeft inmiddels in het Hospice Thuis van Leeghwater in Middenbeemster en wordt vandaag met de WensenAmbulance Noord-Holland naar Monnickendam gebracht.

In Monnickendam schijnt de zon en er is nagenoeg geen wind. Een vredig tafereeltje om Evert en Inge bezig te zien om hun schip klaar te maken voor de vaarwens. Ooit deden ze er drie tot vier per week met hun varend huis en de routine zit er nog steeds in. Halverwege de morgen zit de lift naar de stuurhut er in en pruttelt de grote percolator pot waardoor er een geur van verse koffie hangt. René en Francoise arriveren ook en Evert maakt Francoise wegwijs in de keuken en legt René het reilen en zeilen op de Meander V uit. We zijn er klaar voor!

Mooi op tijd arriveert Hans met zijn naasten op de haven van de Marina Monnickendam. Er volgt een warm welkom en even later gaat het hele gezelschap al keuvelend richting Meander V, die een idyllisch plekje heeft aan de kop van de haven. Hans hobbelt op de brancard over de steigers naar de Meander V en kijkt zijn ogen uit. Dan valt zijn oog op een groot geel schip en trots vertelt Evert dat het ook hun huis is. Hans vindt het allemaal geweldig! Iedereen settelt zich en wordt voorzien van koffie met koek en Evert slaat aan het vertellen over het schip en hun missie, daarna start hij de beide motoren en gaan de trossen los…

Na een rondje Monnickendam zetten we koers richting Gouwzee. Gezapig glijdt de Meander V over het vlakke water en aan boord is er alom gezelligheid. Hans geniet met de grote ‘G’ en vergeet ogenschijnlijk even zijn voorland. We varen Marken binnen en maken een rondje in de haven. Evert weet op een komische manier veel te vertellen en regelmatig wordt er hartelijk gelachen. Heerlijk…

René gaat aan het roer en vaart richting Volendam en Evert vergezeld Hans in de kuip. Er is zijn veel leuke anekdotes en die deelt Evert met Hans die lacht, ten teken dat hij even helemaal in vergetelheid verkeert. Na een rondje Nieuwe Marinahaven, meren we aan in de vissershaven van Volendam, waar de havenmeester een plekje voor ons heeft weten vrij te houden, waarvoor veel dank. Francoise heeft een heerlijke lunch opgediend en iedereen geniet. Ook Hans eet als een dokwerker, maar wat wil je… vertoeven op het water maakt hongerig…

Als vrouw en kinderen de dijk op gaan om Volendam als toerist te bekijken, helpen we Hans vanaf de brancard in de rolstoel en daarna via de lift naar de stuurhut op de bank. Daar kan hij een ‘powernap’ doen, want hij slaapt veel, maar vandaag gaat dat niet door! Met wijd open gesperde ogen wil hij alles van zijn dag meemaken en Evert zijn vermakelijke verhalen gaan er in als koek…

We scharrelen langs de vuurtoren ‘Het Paard van Marken’ komen de ‘Soeverein’ tegen (een oud vrachtschip dat is omgebouwd tot galjoen) en delen veel met elkaar. Hans komt ogen te kort en kijkt z’n ogen uit. Het water is rustig, de zon piept door de Hollandse wolkenluchten en de temperatuur is heerlijk. Rustig varen we de Gouwzee weer op, maar er volgt nog een verrassing. De ambulancevrijwilliger heeft een zoon die dienst heeft op de politie helikopter en even later vliegt de heli enkele ererondjes rond de Meander V. Ook Hans krijgt hem in het oog en volgt vanaf de bank de hele begroeting. Veel schepen op de Gouwzee denken waarschijnlijk dat we iets op onze kerfstok hebben, want vanuit de lucht worden er foto’s gemaakt van ons schip, maar wij weten wel beter…

Aan het eind van de middag schuift Evert de Meander V kalm weer in haar box aan de rand van de Gouwzee. Voor Hans begint de tour de force om weer op de brancard te komen, maar dat gaat uiteindelijk heel goed. We maken nog een foto en nemen met ‘natte ogen’ afscheid van Hans en zijn naasten, waarna vrienden en vrijwilligers Francoise en René hen begeleiden naar de ambulance. Het was een prachtige dag die iedereen nog lang op het netvlies zal blijven staan…