Vaarwens 1195 op 20-07-2023

Een mooi verslag van boots Anneke: 

Vandaag is Wouter onze kapitein en ben ik, Anneke, boots. We zijn klaar voor de ontvangst van onze gasten.
Kwart over tien arriveert de wensambulance met onze gast Dick, zijn vrouw Mirjam, zoon Daan en dochters Maaike, Marit en Maud. “De familie van de twee Ds en 4 Ms “wordt ons meteen als ezelsbruggetje aangereikt om de namen te kunnen onthouden. We maken kennis met onze collega’s Erica en Arie van de wensambulance (SAW) en zo zijn we compleet om een mooie dag samen te gaan beleven.

De route gaat naar het Markermeer, richting Pampus en het Muiderslot. Het weer is prachtig, mooie luchten, niet te warm en heel weinig wind. Dick hoeft zich geen zorgen te maken voor te veel deining. En Mirjam mag de continue zorg voor Dick even overdragen aan de Arie en Erica (als haar dat lukt). Voordat we richting de Oranjesluizen varen buigen we even af richting Zaandam. Zo zien we nog wat scheepvaart voorbijgaan en passeren we ook markante gebouwen. Het is niet heel druk op het water, maar wat er voorbijvaart, krijgt ieders belangstelling.

Dick en Mirjam hebben op dit moment geen boot, maar hebben vroeger wel een klein plezierjachtje gehad. Daar hebben ze veel plezier van gehad totdat het scheepje schade opliep en de lasten te zwaar werden. Daarna is het er nooit meer van gekomen. Een vaardag is dan ook een mooie wens die uitkomt. Dick geniet zichtbaar van alles wat hij voorbij ziet varen. Wouter wijst hem op verschillende gebouwen van firma’s en industrieën. Er ligt een groot cruiseschip in een van de havens, een opvangplaatsen voor vluchtelingen en ook passeren we het Remeiland en de ”Arc de Triomphe” appartementengebouw bij de houthavens.

Terwijl we verder varen, vertelt Anneke over de stelling van Amsterdam, werelderfgoed, waar Pampus onderdeel van is. We passeren de graansilo die als voorraadgraanschuur ook onderdeel was van de Stelling. Het zijn onbekende verhalen voor onze gasten, maar het maakt hen wel nieuwsgierig. Interessanter zijn de schommels op de hoge toren “overhoeks”. Daar zijn Mirjam en de dochters bovenop geweest. Dat was heel griezelig. Vanaf het water lijkt het veel minder eng.

Inmiddels hebben Maaike, Marit en Maud het zitje voor in de punt ingenomen. Ze zitten er heerlijk en genieten van het mooie weer en het samen buiten zijn. Even tijd voor een nadere kennismaking: Maud heeft net de lagere school afgerond met de musical. Ze staat op de drempel naar een nieuw leven op de middelbare school. Een spannende tijd. Marit studeert en krijgt een kamer in een studentenhuis. De eerste die uitvliegt. Dat zal voor allemaal wennen zijn. Maaike woont ook thuis en zal als oudste dochter vast een grote steun zijn. En Daan zou best zelfstandig willen gaan wonen maar… de huizenmarkt is niet zo beschikbaar voor onze jongere generatie.

We varen voorbij veel nieuwbouw met daartussenin oude gebouwen. De sluis is een ervaring op zich. Het aanleggen en schutten heeft Dicks belangstelling. Eenmaal op open water is aan de horizon goed Lelystad en Almere te herkennen. Ook de bouw van IJburg met het opgespoten zand en de witte BH brug passeren we. Vuurtoreneiland, met daarop een fortwachtershuis, een vuurtoren, manschappenruimtes en een pop-up restaurant is ook een markant herkenningspunt.

Dan komt Forteiland Pampus in zicht. We varen er een halfrondje langs om vanaf het water de bouwactiviteiten te kunnen zien. Er wordt hard gewerkt aan het zelfvoorzienend maken, een bouwput voor batterijen voor energieopslag van de zonnepanelen wordt nu gemaakt. Een waterzuivering voor eigen drinkwater en een vergister voor eigen gasverbruik zijn onderdelen van dit plan en inmiddels gerealiseerd. Anneke wijst ook op herkenningspunten van het oude fort: De kanon koepels die fake zijn maar de oude ruïne wel beschermen voor verder verval, de bouw van de nieuwe genieloods en het mistklokhuisje wat bij mist op de Zuiderzee de schepen kon waarschuwen.

En zo varen we door richting Muiden en meren aan bij ”de Koninklijke”, de haven waar ook “De Groene Draeck” haar ligplaats geeft. Daar genieten we allemaal van de lunch en het prachtige rustieke plaatje van het Muiderslot, waar PC Hooft zijn gasten ontving en hen dan weer gedag zei “tot in de pruimentijd”. We varen nog even richting de sluis om al die mooie jachten die in de haven liggen te kunnen bekijken. En dan gaan Daan en Dick een middagdutje doen. Voor Dick is het tot nu toe heel goed gegaan, maar is de energie toch op. Even bijtanken nu, en Daan is rozig geworden van het water en de buitenlucht. Zijn dagelijkse werk bij de bank speelt zich meestal binnen af.

Dan wil Arie ook wel even sturen om te verkennen hoe het schip reageert. De dames op de voorplecht genieten weer en ook Mirjam heeft haar zorgrol even los kunnen laten. Bij de Oranjesluizen zijn Daan en Dick weer van de partij en is het Dick zijn beurt om het stuurwiel over te nemen. We varen het zijkanaal K in. Even een heel andere sfeer dan de drukte op het IJ. De nauwere vaargeul is geen probleem voor Dick. Hij heeft vroeger gevaren en is ook lang vrachtwagenchauffeur geweest. Genoeg ervaring met een stuurwiel in zijn handen. Hij geniet er zichtbaar van. Hij krijgt wat uitleg van Wouter over de kaart en de boeien. De overstekende veerboten weet Dick goed te passeren. Hij wist niet dat die zo vaak oversteken. Dan zien we de schommeltoren en het filmarchief het Eye alweer om de bocht. Er is echter niet voor iedereen gemakkelijk een oog te zien in de architectuur van het gebouw. We maken nog een klein ommetje naar het Veronicaschip en de “yellow submarine” gele onderzeeër. Arie geeft dat meteen in smeuïg Rotterdams weer.

En dan meren we aan bij de steiger van de Marina en komt er een einde aan een heel ontspannen vaardag met elkaar. Bij het afscheid voelen we allemaal dat we samen genoten van een heel plezierige relaxte dag op het water. Even geen zorgen en genieten van het moment. We wensen Dick, Mirjam en de kinderen heel veel sterkte voor de tijd die komen gaat. Ze gaan er samen nog alles uithalen wat mogelijk is en zullen elkaar ook zeker tot steun zijn.