Vaarwens 1200 op 27-07-2023
Regent zonnestralen van geluk...
Om kwart over tien kregen we het telefoontje dat de gasten geariveerd waren. Met rolstoel en paraplu liepen we richting de auto om Trudy op te halen. Nog maar nauwelijks in de rolstoel gezeten, begon ze haar verhaal over haar zware levensweg. Dit gesprek werd na het introductie praatje van David tijdens de koffie voortgezet.
Voordat we vertrokken, had David de ramen van buiten al met het wissertje bewerkt. Deze handeling was helaas nog een aantal keren nodig om het uitzicht zo optimaal mogelijk te hebben. Ondanks het gebrek aan een weids uitzicht, zag- en hoorde je Trudy genieten. Het in de buitenlucht zijn was voor haar een openbaring. Zelf was ze al lange tijd niet meer buiten geweest vanwege haar woonsituatie.
De reactie van Trudy op dit alles:
Vaarwel Trudy
Auteur Vaarwens / Berthie
Met dank aan:
Dagschipper David en bootsen Gerrit en Berthie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
HEMA Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
De vaargaste van vandaag is Trudy (geb.1953), die samen met haar vriendin - en tevens mantelzorger - Gerda aan boord komt. Het is een speciale dag voor Trudy. Niet alleen omdat zij vandaag mee mag met de MS Vaarwens, maar omdat zij al 4 maanden binnen zit en dit de eerste keer weer is dat zij naar buiten gaat. Helaas werkt het weer niet heel erg mee om naar buiten te gaan. Gelukkig zit je aan boord warm en droog.
Vandaag zijn Trudy en Gerda in de handen van schipper David en bootsen Gerrit en Berthie. Gelukkig kon Gerrit vandaag nog bijspringen want hij moest invallen na een ziekmelding van een andere vrijwilliger.
Een mooi verslag door boots Berthie:
Er was regen voorspeld deze dag, met in de middag opklaringen. Daar hoopte ik dan ook op, toen ik werkelijk al doorweekt was van het kleine stukje lopen van de parkeerplek tot aan de MS Vaarwens, waar Gerrit al zat te wachten.
Nadat het schip klaargemaakt was voor de vaardag, hebben we toch maar besloten om de kussens van de 'love-seat' op het voorschip op te ruimen. Helaas...
Om kwart over tien kregen we het telefoontje dat de gasten geariveerd waren. Met rolstoel en paraplu liepen we richting de auto om Trudy op te halen. Nog maar nauwelijks in de rolstoel gezeten, begon ze haar verhaal over haar zware levensweg. Dit gesprek werd na het introductie praatje van David tijdens de koffie voortgezet.
Voordat we vertrokken, had David de ramen van buiten al met het wissertje bewerkt. Deze handeling was helaas nog een aantal keren nodig om het uitzicht zo optimaal mogelijk te hebben. Ondanks het gebrek aan een weids uitzicht, zag- en hoorde je Trudy genieten. Het in de buitenlucht zijn was voor haar een openbaring. Zelf was ze al lange tijd niet meer buiten geweest vanwege haar woonsituatie.
Vrij snel na vertrek werden we ingehaald door een klassieke platbodem, waarbij Gerda herinneringen aan vroeger kreeg. Hoe leuk!
Na de Oranjesluizen richting Muiden, waarbij we langs Pampus voeren. David legde de dames uit waar de uitdrukking "voor Pampus liggen" vandaan kwam. Dat vonden ze leuk te horen. Gerda heeft daarbij een heel stuk aan het roer gezeten richting Muiden, waar we eerst van de lunch hebben genoten, alvorens Trudy even van boord ging. Lunchen met uitzicht op het Muiderslot. Hoe bijzonder.
De reactie van Trudy op dit alles:
"Fijn dat ik dit nog mee mag maken. Een jaar geleden was ik er nog niet aan toe."
Tijdens het varen hadden zowel Trudy als Gerda al foto's via de app verstuurd, waar ze gelijk leuke en enthousiaste berichten op terug kregen. Heerlijk dat iedereen zo met haar meeleefde. Tegen de tijd dat we richting thuishaven voeren, werd er worst met mosterd geserveerd. Trudy wilde geen mosterd want; "van mosterd ga je liegen." Deze uitspraak zei haar moeder altijd. Het gevoel voor humor is Trudy niet vreemd. Heel bijzonder na alles wat het leven voor haar in petto had en heeft. Wát een sterk karakter!
Rond vier uur komen we weer aan bij de Amsterdam Marina, waarbij ze zichzelf verbaasde over het feit dat ze deze dag had volgehouden. "Maar.." zei ze; "ik heb er vanmorgen echt voor gebeden dat ik deze dag vol zou houden. Mijn gebed is verhoord!"
Al met al kwam er een einde aan deze dag met twee bijzondere mensen die - ondanks de continue regen - onwijs hebben genoten van hun vaardag.
Trudy, wij wensen je een behouden vaart voor de nabije toekomst.
Vaarwel Trudy
Auteur Vaarwens / Berthie
Met dank aan:
Dagschipper David en bootsen Gerrit en Berthie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
HEMA Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
