Vaarwens 1208 op 09-08-2023
Varen met een zonnetje, Varen met Henk.
Henk is vandaag onze gast. Henk is op al op jonge leeftijd geconfronteerd met hartfalen. Hij was 59 toen de eerste verschijnselen heftige gevolgen hadden. Inmiddels is Henk 77 jaar en mist hij beide benen, heeft hij suikerziekte en heeft hij onlangs het besluit genomen dat hij in de toekomst geen ziekenhuis opname meer wil. Moeilijke beslissingen, zeker wanneer je zo veel geniet van het leven en van de mensen om je heen.
Anita, de dochter van zijn vrouw An bezocht het Havenfestival IJmuiden en zag daar de promotie trailer van Stichting Vaarwens. Anita hoefde niet lang na te denken en besloot direct een aanvraag te doen voor een vaardag met Henk en haar moeder. Heel verbaasd was zij toen zij gelijk benaderd werd en ook gelijk een vaardag af kon spreken. Vandaag is het zover. Na een dikke week regen en koud weer schijnt vandaag de zon weer in Nederland. Dat heeft zo moeten zijn.
Een mooi verslag geschreven door boots Wijnie:
Het is rustig op de weg door de vakanties, dus schipper Sido en boots Wijnie zijn al op tijd op de haven. Na een kop koffie en even bijpraten wordt het schip aan kant gemaakt. Tentflappen oprollen, even een spons over de ramen, koffiepot aanzetten, kopjes klaar en wachten op het telefoontje van de rolstoeltaxi. Al voor tien uur arriveert de taxibus met daarin Henk in zijn rolstoel, zijn vrouw An en zijn bonusdochter Anita. Als de eerste zenuwen een beetje onder controle zijn blijkt ook Henk een zonnetje in huis te zijn. Het grote genieten begint al gelijk.
Eerst maar koffie voor iedereen en een heerlijk stuk appeltaart met slagroom als traktatie. Henk kan zich maar blijven verbazen over de grootte van MS Vaarwens en hoe mooi zij is ingericht en vooral hoe praktisch alles is. Als rolstoel gebruiker let Henk erg op de ruimte om hem heen en die is er meer dan genoeg. Henk kent Amsterdam goed en vindt het dus ook heel leuk om langs het centrum en het Centraal Station te varen, de Oranjesluizen eens van binnen te zien en dan af te stevenen op Muiden.
Henk is altijd werkzaam geweest in Amsterdam als stukadoor. Hij kent de stad nog op zijn duimpje en heeft in het verleden heel wat afgefietst met de bakfiets. Later heeft hij met zijn vrouw An vaak de stad bezocht. Vanuit IJmuiden lekker de stad in en rondstruinen. Anita is ook dol op Amsterdam en gaat nog wel eens met de scooter vanuit IJmuiden richting het centrum. We genieten van hun enthousiasme.
We vergapen ons aan de cruise schepen, we kletsen een rondje met de waterpolitie en wijken met ontzag uit voor alle pondjes die kriskras over het IJ schieten als een computer spelletje.
Al snel zijn de Oranjesluizen in zicht en na een vlotte schutting kunnen we koers zetten naar Pampus en verder naar Muiden. Wij krijgen voor de lunch een prachtige ligplaats aan de steiger van de sociëteit van de KNZ&RV Muiden pal tegenover het Muiderslot. De Groene Draeck is helaas niet op haar vaste ligplaats, maar dat mag de pret niet drukken. Met druk sluisverkeer van en naar Muiden valt er genoeg te zien. We genieten van de heerlijke lunch van de HEMA. Zoveel keus en zo lekker klaargemaakt, dat krijg je niet elke dag. Tijdens de lunch komen de verhalen los en praten wij ook over het omgaan met ziekte. Henk is er goed in om met humor zijn situatie te benaderen. Om met zijn woorden te spreken: “Hij heeft immers toch geen poot om op te staan.” Anita vertelt hoe zij eigenlijk degene is die Henk aan haar moeder heeft gekoppeld. Zij heeft er geen dag spijt van. Zij is heel trots op de manier waarop haar moeder voor Henk zorgt ondanks haar hoge leeftijd. An is 88 jaar, maar dat zie je nergens aan, zij is een hele krachtige lieve vrouw die één en al zorg en liefde uitstraalt. Anita helpt waar zij kan en als wijkverpleegkundige is zij van alle markten thuis en daarmee is zij een enorme steun voor Henk en An.
Na de lunch varen we weer richting thuishaven. Het is heerlijk weer en het zonnetje schijnt lekker op het achterdek. Henk heeft zijn plekje gevonden naast Sido in de stuurhut en geniet van alles om hem heen. De Oranjesluizen zorgen weer voor een super snelle schutting, zodat we nog lekker tijd hebben voor het Vliegenbos, Café ’t Sluisje in Nieuwendam en een rondje Houthavens. Dat alles onder het genot van een biertje en een stukje kaas en worst. Wanneer we op de haven terug zijn kan Henk het niet laten om even langs de collecte bus te rollen voor een donatie! Natuurlijk is dat niet nodig, maar welkom is het zeker, Dank!
Met een stevige omhelzing nemen wij afscheid van deze lieve familie. Trots op elkaar en vol liefde en zorg.
Vaarwel Henk
Auteur Vaarwens, Wijnie
Met dank aan:
Dagschipper Sido en boots Wijnie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Henk is vandaag onze gast. Henk is op al op jonge leeftijd geconfronteerd met hartfalen. Hij was 59 toen de eerste verschijnselen heftige gevolgen hadden. Inmiddels is Henk 77 jaar en mist hij beide benen, heeft hij suikerziekte en heeft hij onlangs het besluit genomen dat hij in de toekomst geen ziekenhuis opname meer wil. Moeilijke beslissingen, zeker wanneer je zo veel geniet van het leven en van de mensen om je heen.
Anita, de dochter van zijn vrouw An bezocht het Havenfestival IJmuiden en zag daar de promotie trailer van Stichting Vaarwens. Anita hoefde niet lang na te denken en besloot direct een aanvraag te doen voor een vaardag met Henk en haar moeder. Heel verbaasd was zij toen zij gelijk benaderd werd en ook gelijk een vaardag af kon spreken. Vandaag is het zover. Na een dikke week regen en koud weer schijnt vandaag de zon weer in Nederland. Dat heeft zo moeten zijn.
Een mooi verslag geschreven door boots Wijnie:
Het is rustig op de weg door de vakanties, dus schipper Sido en boots Wijnie zijn al op tijd op de haven. Na een kop koffie en even bijpraten wordt het schip aan kant gemaakt. Tentflappen oprollen, even een spons over de ramen, koffiepot aanzetten, kopjes klaar en wachten op het telefoontje van de rolstoeltaxi. Al voor tien uur arriveert de taxibus met daarin Henk in zijn rolstoel, zijn vrouw An en zijn bonusdochter Anita. Als de eerste zenuwen een beetje onder controle zijn blijkt ook Henk een zonnetje in huis te zijn. Het grote genieten begint al gelijk.
Eerst maar koffie voor iedereen en een heerlijk stuk appeltaart met slagroom als traktatie. Henk kan zich maar blijven verbazen over de grootte van MS Vaarwens en hoe mooi zij is ingericht en vooral hoe praktisch alles is. Als rolstoel gebruiker let Henk erg op de ruimte om hem heen en die is er meer dan genoeg. Henk kent Amsterdam goed en vindt het dus ook heel leuk om langs het centrum en het Centraal Station te varen, de Oranjesluizen eens van binnen te zien en dan af te stevenen op Muiden.
Henk is altijd werkzaam geweest in Amsterdam als stukadoor. Hij kent de stad nog op zijn duimpje en heeft in het verleden heel wat afgefietst met de bakfiets. Later heeft hij met zijn vrouw An vaak de stad bezocht. Vanuit IJmuiden lekker de stad in en rondstruinen. Anita is ook dol op Amsterdam en gaat nog wel eens met de scooter vanuit IJmuiden richting het centrum. We genieten van hun enthousiasme.
We vergapen ons aan de cruise schepen, we kletsen een rondje met de waterpolitie en wijken met ontzag uit voor alle pondjes die kriskras over het IJ schieten als een computer spelletje.
Al snel zijn de Oranjesluizen in zicht en na een vlotte schutting kunnen we koers zetten naar Pampus en verder naar Muiden. Wij krijgen voor de lunch een prachtige ligplaats aan de steiger van de sociëteit van de KNZ&RV Muiden pal tegenover het Muiderslot. De Groene Draeck is helaas niet op haar vaste ligplaats, maar dat mag de pret niet drukken. Met druk sluisverkeer van en naar Muiden valt er genoeg te zien. We genieten van de heerlijke lunch van de HEMA. Zoveel keus en zo lekker klaargemaakt, dat krijg je niet elke dag. Tijdens de lunch komen de verhalen los en praten wij ook over het omgaan met ziekte. Henk is er goed in om met humor zijn situatie te benaderen. Om met zijn woorden te spreken: “Hij heeft immers toch geen poot om op te staan.” Anita vertelt hoe zij eigenlijk degene is die Henk aan haar moeder heeft gekoppeld. Zij heeft er geen dag spijt van. Zij is heel trots op de manier waarop haar moeder voor Henk zorgt ondanks haar hoge leeftijd. An is 88 jaar, maar dat zie je nergens aan, zij is een hele krachtige lieve vrouw die één en al zorg en liefde uitstraalt. Anita helpt waar zij kan en als wijkverpleegkundige is zij van alle markten thuis en daarmee is zij een enorme steun voor Henk en An.
Na de lunch varen we weer richting thuishaven. Het is heerlijk weer en het zonnetje schijnt lekker op het achterdek. Henk heeft zijn plekje gevonden naast Sido in de stuurhut en geniet van alles om hem heen. De Oranjesluizen zorgen weer voor een super snelle schutting, zodat we nog lekker tijd hebben voor het Vliegenbos, Café ’t Sluisje in Nieuwendam en een rondje Houthavens. Dat alles onder het genot van een biertje en een stukje kaas en worst. Wanneer we op de haven terug zijn kan Henk het niet laten om even langs de collecte bus te rollen voor een donatie! Natuurlijk is dat niet nodig, maar welkom is het zeker, Dank!
Met een stevige omhelzing nemen wij afscheid van deze lieve familie. Trots op elkaar en vol liefde en zorg.
Vaarwel Henk
Auteur Vaarwens, Wijnie
Met dank aan:
Dagschipper Sido en boots Wijnie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
