Vaarwens 1210 op 13-08-2023
Door het lot verbonden hebben deze lotgenoten intens genoten
Een mooi verslag van schipper Frouk:
Tijdens de vaartocht op de Zaan, wezen Petra en Hein ons op een woning, die je tussen de huizen door kon zien. Deze woning heeft Hein uitgebreid verbouwd met een aanbouw. Petra vertelde - toen Hein daar aan het werk was - zij meerdere keren vanuit Amsterdam hierheen was gefietst om Hein op te zoeken.
We passeerden de Julianabrug en een ieder vergaapte zich aan de molens op de schans, de originele huisjes en Frouk wist er van alles van en over te vertellen. We meerden aan bij de molen ‘Het Jonge Schaap’ en alle gasten gingen een kijkje in de molen nemen. Onze camera ging uiteraard mee om de herinneringen vast te leggen. Intussen konden wij de lunch klaar maken, ‘aankleden’ en op tafel klaar zetten.
Terug op het Noordzeekanaal ging Frouk weer sturen en Anita vertellen over Amsterdam, maar ze wisten alles al! Tenslotte nog even zijkanaal K - op zich bekend - maar vanaf het water toch wel anders dan vanaf de wal en hetzelfde gold eigenlijk ook voor het IJ achter het Centraal station.
Vaarwel Hein!
Auteur Vaarwens/Frouk
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Anita voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gast
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Hein - een in de rivierenbuurt van Amsterdam geboren en getogen (scheeps)timmerman - wordt behandeld op de afdeling oncologie van het OLVG Oost. Hein is in juni naar een lotgenoten weekje in Frankrijk geweest. Daar waren meer mensen zoals hij en zo maakte hij kennis met Corien, Maya en Dagmar. Er ontstaat een nieuwe vriendschap en vandaag is het de vaardag van Hein met zijn lotgenoten.
Een mooi verslag van schipper Frouk:
Anita was al vroeg aan boord en maakte al zo veel mogelijk klaar. Frouk kwam iets later met tassen vol boodschappen, brood en beleg voor de lunch, want op zondag was de Hema niet vroeg genoeg open en dus zorgen we er zelf voor. Om klokke tien het telefoontje; “We zijn er bijna”. Koffie aan, soesjes op de schaal, camera in de aanslag en klaar om de gasten op te halen. Intussen meldden Corien en partner Frank zich op de steiger. Corien is een van het ‘kwartet’ en Frank zou op de steiger uitzwaaien. Weer rinkelt de telefoon: “Slagboom wil niet open”. Frouk bellen, maar huismeester Jan was er niet (nee, het is zondag). Wat we ook proberen om goed voor de camera te komen, de slagboom blijft dicht. Niet getreuzeld, sleuteltje gepakt en op naar de brandweer hekjes! De gasten in Frouks auto en terug naar de boot.
Daar krijgt Anita eindelijk de kans om kennis en de eerste foto’s te maken. Na dit rommelig begin, zitten we uiteindelijk gezellig aan de koffie en genieten van de door onze gasten meegebrachte taart, die Hein keurig in stukken snijdt. We oefenen een rondje met de namen, Petra is de vrouw van Hein, Jack is de man van lotgenoot Maya, lotgenoot Corien is met partner Frank (die aanvankelijk alleen kwam uitzwaaien) en toen misten we Dagmar. Zij was helaas niet in staat om deze dag mee te maken. Frank werd overgehaald om maar aan boord te blijven en mee te gaan.
Na een inleidend verhaaltje over de Meander V, Atlantis, Vaarwens, Stichting, vrijwilligers, Tara en een muntje ingelast in de kiel, was het de hoogste tijd om koers te zetten naar de Zaanse Schans. Er werd volop gebabbeld en genoten. De gasten wisten erg veel van waar we voeren en wat er op de oevers gebeurde en wij hoefden daar weinig aan toe te voegen. De schutting in de sluis verliep vlot en Anita nam het roer over, zodat Frouk wat kon vertellen over het Zaanse, de huisjes, waterhuishouding, of we om hoog of omlaag gingen in de sluis, goedjaarseindjes, de voormalige voorraadschuur van Nederland, de industriëlen van de Zaanstreek en ga zo maar door.
Tijdens de vaartocht op de Zaan, wezen Petra en Hein ons op een woning, die je tussen de huizen door kon zien. Deze woning heeft Hein uitgebreid verbouwd met een aanbouw. Petra vertelde - toen Hein daar aan het werk was - zij meerdere keren vanuit Amsterdam hierheen was gefietst om Hein op te zoeken.
We passeerden de Julianabrug en een ieder vergaapte zich aan de molens op de schans, de originele huisjes en Frouk wist er van alles van en over te vertellen. We meerden aan bij de molen ‘Het Jonge Schaap’ en alle gasten gingen een kijkje in de molen nemen. Onze camera ging uiteraard mee om de herinneringen vast te leggen. Intussen konden wij de lunch klaar maken, ‘aankleden’ en op tafel klaar zetten.
Terug aan boord werd deze maaltijd royaal eer aangedaan! We maakten een plan voor de terugtocht en konden nog net zien hoe een grote verse boomstam de beun opgetrokken werd.
De MS Vaarwens voer weer zuidwaarts de Zaan af richting sluis. Alles klopte precies; komen aanvaren, brug open, volgende brug, spoor draaien nog een brug en daar was de sluis. Veel hilariteit toen de deuren aan onze kant open gingen en er een huurboot werkelijk dwars in de sluis lag, als uit het boek door Evert geschreven gegrepen! De brug stond al even open en de brugwachter verzocht diverse malen aan het desbetreffende vaartuig om uit te varen, maar tot onze verbazing moest er eerst nog iemand aan boord klauteren, nogmaals de stem uit de speaker en uiteindelijk was de kolk vrij en mochten wij invaren!
Terug op het Noordzeekanaal ging Frouk weer sturen en Anita vertellen over Amsterdam, maar ze wisten alles al! Tenslotte nog even zijkanaal K - op zich bekend - maar vanaf het water toch wel anders dan vanaf de wal en hetzelfde gold eigenlijk ook voor het IJ achter het Centraal station.
Hein had zelf ook altijd wel een bootje gevaren, maar de Vaarwens, dat werd toch wel een heel mooi schip gevonden, met al die snufjes erop en eran! Er kon volop van alles genoten worden, ook voorop op ‘het koesterbankje’. Vaak stond iedereen voorop en was het binnen verder helemaal leeg! Regelmatig kwamen de gasten ons melden hoe bijzonder deze dag was en hoe geweldig er werd genoten! Het was prima Vaarwens vaarweer, gelukkig kregen we ook nog een fikse bui, maar die ons niet kon deren, want het zou teveel wennen zijn met een dag zonder regen. Maar gelukkig kwam na regen weer zonneschijn en meerden we aan in de zonovergoten Marina.
Het was een prachtige dag en we hebben allen genoten, gepraat, gelachten en ook wel een traantje weggepinkt, daarbij hebben we samen herinneringen voor de toekomst gemaakt! Bij de groepsfoto op de steiger werd opgemerkt dat er zo genoten was, dat ze dit nog wel een wilden. Vier lotgenoten, Hein was onze gast, wie weet zien we hen nog eens terug met de vaarwens van een van de andere drie!
Met de ‘vaarwens shuttel auto’ van Frouk werden de gasten weer naar hun auto’s bij de brandweer gebracht en kwam er een einde aan prachtige vaardag met deze nieuwe lotgenoten/vrienden die elkaar nog maar zo kort kennen, maar wat zo fantastisch klikt.
Vaarwel Hein!
Auteur Vaarwens/Frouk
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Anita voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gast
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...