Vaarwens 1263 op 09-11-2023

Als je niet weet wat je moet verwachten, word je nog meer verrast….

Na heel veel dagen regen start de dag met een zonnetje en zowaar heel veel blauwe lucht. Schipper Frouk heeft last van het verkeer en komt wat later dan gewoonlijk, boots Wijnie redt het allemaal net maar onze gasten hebben nergens last van en arriveren een beetje zenuwachtig maar vrolijk al om half tien op de Marina. We staan aan de start van een gezellige liefdevolle dag met onze gast Momina en haar fijne familie.

De kachel is aan en de koffie pruttelt, met de soesjes op tafel begint Frouk met een kennismaking. Er valt altijd zoveel te vertellen over de Vaarwens, de geschiedenis van onze Stichting en alle mooie momenten die wij meemaken op onze vaarten. Wij weten eigenlijk al dat het weer een bijzondere dag gaat worden maar voor onze gasten is het even afwachten natuurlijk. Momina heeft zelf de wens aangevraagd na een tip van haar palliatieve verpleegkundige. Zij heeft geen moment getwijfeld en wilde graag een dagje op stap met de mensen die haar zo dierbaar zijn en haar vanaf het begin van haar ziekteproces zo trouw bijstaan. Met haar man Aiwen, haar zoon Zahir, moeder Esselien, zussen Sahida en Firoza en neef Nawiez hoopt zij mooie herinneringen te maken.

Na de koffie besluiten we naar de Zaanse Schans te varen, het weer zal vanmiddag omslaan en dan is het IJsselmeer niet voor iedereen weggelegd, dan kan je maar beter een beetje binnen zijn.

Trossen los en op koers naar de IJhaven en het Noordzeekanaal. We passeren de asielboot en de vluchtelingen schepen. Momina merkt terecht op dat wij ons toch maar gelukkig mogen prijzen met alle voorrechten die wij in ons land hebben. Wij varen het Zijkanaal richting Zaandam in en komen gelijk in een andere sfeer. Mooie huizen, rustig vaarwater en zowaar een zonnetje. De mannen van ons gezelschap kruipen lekker op het bankje op het voorschip en zitten daar wel prima met het windje in de rug, De sluis gaat vlot net als de bruggen, keurig op tijd door de spoorbrug. En ja Nawiez, die is wel afgemaakt maar hij staat open als wij er door varen:-).

Onderweg vertelt Frouk veel over de geschiedenis van de Zaan en de huizen. En als je alles zo op een rijtje zet, is het wel een hele rijke geschiedenis. Momima vertelt dat zij ook geprobeerd heeft om de kinderen mee te nemen naar musea om zo de geschiedenis van Nederland te laten zien. Ook voor haarzelf was dat altijd leerzaam en daar genoot zij ook van. Bij het passeren van de laatste brug ontvouwt de Zaanse Schans zich in volle glorie. Vijf molens staan onder zeil! De hele familie gaat van boord, Esselien onder een lekkere deken in de rolstoel. Wij worden weer hartelijk verwelkomd door de vrijwilligers van Het Jonge Schaap. Mooie verhalen over de herkomst en de werking van de molen. We boffen want terwijl wij er staan wordt er een grote boomstam op de slede geïnstalleerd om vervolgens tot planken te worden gezaagd. Indrukwekkend om te bedenken dat dat allemaal kan dankzij de kracht van de wind.

Weer terug aan boord staat de lunch klaar met de broodjes van de Hema, krentenbollen en fruitsalade. En zoals dat gaat met een fijne familie gaan de verhalen over en weer tijdens het eten en is het eigenlijk zonde als wij weer moeten vertrekken. De terugweg roept en dan met name de openingstijden van de spoorbrug. Het weer is behoorlijk veranderd, dus iedereen is binnen gebleven en de kachel brand. Wij doen wat langer over de terugweg omdat er veel spannende transporten onderweg zijn, die voorrang krijgen bij de bruggen en sluis. Het blijkt te gaan om een hele nieuwe brugklep van de Zaanbrug, wat een gevaarte!!

Iedereen heeft het naar zijn zin en de gesprekken gaan alle kanten op. Serieuze over ziekzijn en de onzekere toekomst, maar we kletsen ook over huizen en hoeveel die wel niet zouden kosten. Het is zo mooi dat dat allemaal kan omdat iedereen lekker ontspannen is en geniet van de dag samen.

Het weer liet zich in de ochtend nog van de beste kant zien, maar dat is in de middag wel anders. Zahir stuurt ons in de hozende regen weer richting huis, iedereen maakt natuurlijk flauwe grappen, maar dat was helemaal niet nodig want hij deed het fantastisch. Terwijl wij varen op het drukke Noordzeekanaal verbazen wij ons nog over de hoge snelheid van de binnenvaart. Zij halen ons met gemak in terwijl wij toch ook niet zachtjes varen.

Om vier uur meren wij af op onze eigen plek en moeten wij afscheid nemen van deze lieve familie, want ook aan deze Vaarwens komt een eind.

Lieve Momina, je bent een lieve vrouw en hebt liefdevolle mensen om je heen. Geniet daarvan en blijf elkaar vasthouden. Het ga je goed.

Vaarwel Momina.

Auteur Vaarwens / Wijnie

Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boot Wijnie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...