Vaarwens 1274 op 12-12-2023

Mannendag...

Een mooi verslag geschreven door Boots Berthie:

Alvorens er vertrokken zou worden was Aleid zo aardig en behulpzaam om mij de tillift te demonstreren. Deze zou misschien nodig zijn voor onze gast van vandaag, Ed. Hij is al 4 jaar bekend met ALS en afhankelijk van een (elektrische) rolstoel.

Al vroeg kregen wij een belletje dat het hele gezelschap gearriveerd was; Dit waren Ed, zijn broers; Paul, Rinus, Frans en Martin, en zijn schoonvader Renee.

Jenny, Ed zijn vrouw, bracht Ed alleen weg. Zij zou niet mee varen. Wij kregen gelijk al twee mooie dozen bonbons van haar, namens Ed. Hoe verrassend! Zij gaf, met name aan Paul, instructie over het eten van Ed. Niet onbelangrijk.
Na de koffie liet zij de mannen alleen, gunde het de mannen om als broers alleen onder elkaar te zijn. Wat bleek dat een mooie, goede beslissing Jenny. Deze dag kreeg daardoor een extra gouden randje voor de mannen door zo dicht bij elkaar te zijn met z'n allen.

Het weer was nat, koud en somber. Reden om te kiezen voor de Zaanse Schans.

Bij het binnen varen van de Wilhelmina sluis in Zaandam, vertelde Ed opgetogen, dat zijn rolstoel daar vandaan komt van de stichting ALS.

Dat er niet veel te zien was door de beslagen ramen (ondanks frequent droog wissen) was niet heel erg. De mannen genoten van elkaars gezelschap. Je zag Ed genieten. Op de vraag; "Ed, hoe gaat het?" stak hij 2 duimen omhoog, iets wat hem veel moeite moet hebben gekost bij deze ziekte.

Wat deze dag ook extra leuk maakte, was het feit dat de mannen met een duidelijk herkenbaar haags accent spraken. Iets wat ik gelijk herkende, aangezien ik mijn jeugd daar ook heb gewoond, vlakbij waar zij woonden. Er werd dus niet zomaar een kopje koffie ingeschonken, nee...er werd een bakkie pleur ingeschonken. En er gingen heel wat bakkies pleur doorheen!!

Eén van de broers was aan het filmen. Je denkt dan nog; leuk voor thuis. Maar nee, Ed kan door zijn ziekte zijn hoofd niet meer goed heffen, en dus kijken. Dus werd ieder filmpje gelijk aan Ed getoond, om hem te laten zien wat zij zagen. Wat een vinding en uitkomst.

Na de lunch het bezoek aan Houtzaagmolen Het Jonge Schaap. De mannen waren erg onder de indruk van de vertelkunst van de eigenaar.

Het weer werd er niet beter op, de sfeer binnen daarentegen wel. Zo voeren we weer richting de Marina, waar Jenny ons al (in de plenzende regen) stond op te wachten. Ook zij had een fijne dag gehad, zonder de zorg voor Ed.

Na het afscheid gingen zij weer naar Sammie, hun lieve herdershond.

Het was een bijzondere, gezellige, fijne en leuke dag voor allemaal, waar we met plezier en een gevoel van tevredenheid op terug kunnen kijken. En....last but not least....We hebben het Haags ook weer even op kunnen halen en om kunnen lachen.

Ed, bijzonder om jou en je broers zo mee te hebben mogen maken. We wensen jullie al het goeds en liefde voor nu maar zeker in de toekomst toe. Geniet nog van de tijd en elkaar.

Vaarwel Ed
Auteur Vaarwens / Berthie Schaad.

Met dank aan:
Dagschipper Rochus en bootsen Pam en Berthie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven @Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
@Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...